Przejdź do zawartości

Osvaldo Lara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osvaldo Lara
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1955
Hawana

Data śmierci

2 stycznia 2024

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba
Igrzyska panamerykańskie
srebro San Juan 1979 sztafeta 4 × 100 m
srebro Caracas 1983 sztafeta 4 × 100 m
brąz Caracas 1983 bieg na 100 m
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Hawana 1982 sztafeta 4 × 100 m
złoto Santiago de los Caballeros 1986 sztafeta 4 × 100 m
srebro Medellín 1978 bieg na 100 m
srebro Medellín 1978 sztafeta 4 × 100 m
srebro Hawana 1982 bieg na 100 m
srebro Hawana 1982 bieg na 200 m
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
srebro Xalapa-Enríquez 1977 bieg na 200 m
srebro Nassau 1985 bieg na 100 m
brąz Xalapa-Enríquez 1977 bieg na 100 m
Zawody Przyjaźń-84
złoto Moskwa 1984 bieg na 100 m
srebro Moskwa 1984 sztafeta 4 × 100 m
Uniwersjada
brąz Sofia 1977 bieg na 100 m

Osvaldo Lara Cañizares (ur. 13 lipca 1955 w Hawanie[1], zm. 2 stycznia 2024[2]) – kubański lekkoatleta, sprinter, medalista igrzysk panamerykańskich, olimpijczyk.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Był rezerwowym zawodnikiem kubańskiej sztafety 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zdobył srebrny medal w biegu na 200 metrów i brązowy medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1977 w Xalapie[3]. Na uniwersjadzie w 1977 w Sofii zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów[4]. Startując w reprezentacji Ameryk zajął 3. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[a][5]. Zdobył srebrne medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1978 w Medellín[6].

Na igrzyskach panamerykańskich w 1979 w San Juan zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta kubańska biegła w składzie: Lara, Alejandro Casañas, Silvio Leonard i Juan Saborit), a także zajął 6. miejsce w biegu na 100 metrów i 7. miejsce w biegu na 200 metrów[7]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu[b][5]. Zajął 5. miejsce w finale biegu na 100 metrów i 8. miejsce w finale biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, a kubańska sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem nie ukończyła biegu eliminacyjnego[1].

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz srebrne medale biegach na 100 metrów i na 200 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1982 w Hawanie[8]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1983 w Caracas zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Lara, Leandro Peñalver, Leonard i José Luis Isalgué) oraz brązowy medal w biegu na 100 metrów (za swym rodakiem Peñalverem i Amerykaninem Samem Graddym)[9].

Nie wziął udziału w igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles wskutek ich bojkotu przez Kubę. Na zawodach „Przyjaźń-84” rozgrywanych w Moskwie dla lekkoatletów z państw bojkotujących te igrzyska zwyciężył w biegu na 100 metrów i zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów[10][11]. Zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1985 w Nassau[3]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1986 w Santiago de los Caballeros[12], a na mistrzostwach ibero–amerykańskich 1986 w Hawanie zdobył w tej konkurencji srebrny medal[13].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Osvaldo Lary[14]:

  • bieg na 100 metrów – 10,11 s (16 lipca 1978, Medellín)
  • bieg na 200 metrów – 20,1 s (14 marca 1978, Hawana)
  1. Sztafeta Ameryk biegła w składzie: Rui da Silva (Brazylia), Silvio Leonard (Kuba), Don Quarrie (Jamajka) i Lara.
  2. Sztafeta Ameryk biegła w składzie: Lara, Nelson dos Santos (Brazylia), Silvio Leonard i Altevir de Araújo (Brazylia).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Osvaldo Lara [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  2. Muere el exvelocista Osvaldo Lara, finalista olímpico en Moscú 80. cubanet.org. [dostęp 2024-01-02]. (hiszp.).
  3. a b Central American and Caribbean Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  4. World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  5. a b 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 53 [dostęp 2020-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  6. Enrique Montesinos: Los Juegos Regionales Más Antiguos. Juegos Deportivos Centroamericanos y del Caribe. 2013, s. 133, 144. [dostęp 2020-11-23]. (hiszp.).
  7. Pan-American Games, San Juan, Puerto Rico 1979 [online], atfs.org, s. 1–4, 13 [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  8. Enrique Montesinos: Los Juegos Regionales Más Antiguos. Juegos Deportivos Centroamericanos y del Caribe. 2013, s. 133–134, 144. [dostęp 2020-11-23]. (hiszp.).
  9. Pan-American Games, Caracas, Venezuela 1983 [online], atfs.org, s. 1, 7 [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  10. Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  11. Jacek Żemantowski. Moskwa '84. „Lekkoatletyka”. 10, s. 6, 8, 1984. 
  12. Enrique Montesinos: Los Juegos Regionales Más Antiguos. Juegos Deportivos Centroamericanos y del Caribe. 2013, s. 144. [dostęp 2020-11-23]. (hiszp.).
  13. Ignacio Mansilla: San Fernando 2010. XIV Campeonato Iberoamericano de Atletismo. San Fernando: Real Federación Española de Atletismo, 2010, s. 94. ISBN 84-87704-77-8. [dostęp 2020-11-20]. (hiszp.).
  14. Osvaldo Lara w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-11-23].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]