Przejdź do zawartości

Osiedle Baba w Pradze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Baba
Ilustracja
Dom Sutnar (1931-1932)
Państwo

 Czechy

Miasto wydzielone

 Praga

Miasto

Praga

Data budowy

19281932

Architekt

Pavel Janák (główny)

Położenie na mapie Pragi
Mapa konturowa Pragi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Baba”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Osiedle Baba”
50°06′55″N 14°23′11″E/50,115278 14,386389
Dom Palička (1931-1932)
Dom Herain (1931-1932)

Osiedle Baba w Pradze – modernistyczne osiedle w czeskiej Pradze, powstałe w latach 19281932 według ogólnego projektu Pavla Janáka (poszczególne domy projektowali różni architekci) i inspirowane ideami Werkbundu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Baba jest najważniejszym dziełem Pavla Janáka – wybitnego czeskiego architekta doby modernizmu. Zaprojektował on ogólny plan urbanistyczny i sformułował zasady dotyczące zabudowy kwartału, natomiast poszczególne budynki projektowali różni architekci tego okresu, przede wszystkim związani z Pragą.

Plany dzielnicy, zlokalizowanej na północ od centrum stolicy Czech, powstały w latach 1928-1932. Budowa 31 domów miała być zgodna ze zdrowym stylem życia. Architekci byli ograniczeni zasadami ramowymi, które określały przede wszystkim wysokość obiektów i udział przestrzeni zielonych na poszczególnych działkach. Atrakcyjna lokalizacja, na południowo-zachodnim zboczu sprawia, że z poszczególnych domów rozciąga się rozległa panorama miasta. Powstanie osiedla planowano od 1928, ale z uwagi na Wielki kryzys gospodarczy budowa ruszyła na dobre w początku lat 30. XX w. Idea zabudowy Baby była reakcją na wystawę architektury mieszkaniowej w Stuttgarcie w 1927 (Werkbund) pod przewodnictwem Miesa van der Rohe. W okresie socjalizmu osiedle Baba zostało częściowo zeszpecone różnego rodzaju dobudowami, nie zawsze zgodnymi z duchem tutejszej zabudowy.

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle projektowano jako zróżnicowany kompleks urbanistyczny dla różnych odbiorców, o różnym statusie majątkowym, stąd architektura nie jest monotonna – spotykamy tu zarówno domy jedno-, wielorodzinne, jak i szeregowe. Wśród inwestorów byli popularni artyści, pisarze, urzędnicy państwowi i nauczyciele akademiccy. Budynki rozmieszczono analizując przede wszystkim pochyłości terenu, orientację działek i położenie stoku. System ulic respektował charakter pejzażu i stąd praktycznie każdy dom szczyci się pięknym widokiem na Pragę. Domy są należycie oświetlone, ponieważ dłuższe ściany są z reguły zwrócone na południe. Prawie wszystkie budynki otwierają się na ogród i dolinę Wełtawy, posiadają duże okna, różnokształtne loggie, balkony i tarasy. Wszystko to pozwala na maksymalne korzystanie z położenia osiedla, przy jednoczesnym poszanowaniu dla przyrody i krajobrazu. Janákowi zależało na dobrym skomponowaniu dzielnicy także dlatego, że wybrał to miejsce na swój dom rodzinny. Zadanie zaprojektowania go powierzył współpracownikowi, Ot. Fierlingrovi.

Interesującym pomysłem Janáka było sformułowanie i zastosowanie tzw. pokoju gościnnego, który zastąpił jadalnię, którą usunął z centralnej części mieszkania. Przestrzeń pokoju gościnnego winna odpowiadać potrzebie wypoczynku, ułatwiając wykonywanie czynności, które mają miejsce „między spaniem a jedzeniem”. Ważna jest także rola kuchni – jednak w przyszłości rola ta powinna słabnąć. Przedpokój, zdaniem Janáka nie powinien być zbyt duży, gdyż może przerodzić się w zagracony obszerny schowek. Podkreśla się natomiast rolę łazienki. Niezbędne są garderoba i pokój służącej, choć rola tego ostatniego, w miarę postępujących zmian społecznych miała zostać zakwestionowana.

Współcześnie

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie osiedle znajduje się pod ochroną konserwatorską i jest celem licznych odwiedzin miłośników architektury XX w. Popularne wśród Prażan nadal stanowi bardzo atrakcyjny kompleks mieszkaniowy, co świadczy o ponadczasowości zawartych w tej architekturze wartości formalnych i funkcjonalnych.

Dojazd

[edytuj | edytuj kod]

Autobusem miejskim linii 131 ze stacji metra Hradčanská do przystanku U Matěje.

Na terenie osiedla Baba znajduje się niewielka ruina zameczku z XVII w.

Zestawienie budynków

[edytuj | edytuj kod]

Tabela zawiera poszczególne modernistyczne realizacje na osiedlu[1][2]:

Nr Nr poczt. Ulica Fotografia Nazwa domu Inwestor Zawód inwestora Architekt Rok budowy
1 1705 Na ostrohu 60
Průhledová 10
Dom Munk František Munk i Naďa Munková ekonomista i politolog Josef Fuchs i Otakar Fischel 1931–1932
2 1706 Na ostrohu 58 Dom Peřina Břetislav Peřina i Marie Peřinová František Kerhart 1932–1933
3 1707 Na ostrohu 56 Dom Řezáč Václav Řezáč pisarz, pracownik urzędu statystycznego Vojtěch Kerhart 1932
4 1708 Na ostrohu 54 Dom Zaorálek Hugo Zaorálek szef sekcji w Min. Szkolnictwa Ladislav Žák 1932
5 1709 Na ostrohu 52 TrojDom Vaváček Gustav Vaváček i Karla Vaváčková celnik Oldřich Starý 1932–1933
6 1710 Na ostrohu 50 Dom Lisý Emanuel Lisý i Marie Lisá redaktor Radia Czechosłowackiego Antonín Heythum i Evžen Linhart 1932
7 1711 Na ostrohu 48 Dom Joska František Joska restaurator, dekorator Jaroslav Fišer i Karel Fišer
8 1712 Na ostrohu 46
Jarní 7
Dom Bouda Cyril Bouda grafik, malarz i ilustrator Oldřich Starý 1931–1932
9 1791 Na ostrohu 41
Jarní 5
Dom Košťál Jan Košťál i Anna Košťálová profesor inżynierii, rektor ČVUT František Kerhart 1933–1934
10 1797 Na ostrohu 43 Dom Dovolil Karel Dovolil inżynier wodociągów Pavel Janák 1932
11 1796 Na ostrohu 45 Dom Jiroušek Josef Jiroušek i Anna Jiroušková urzędnik Min. Obrony František Kerhart 1933–1934
12 1795 Na ostrohu 47 Dom Letošník Václav Letošník i Božena Letošníková polityk, socjolog, archiwista MSW František Kavalír 1932
13 1794 Na ostrohu 49
Na Babě 10
Willa Suk Václav Suk i Antonie Suková deweloper Hana Kučerová-Záveská 1932
14 1793 Na ostrohu 51 Dom Čeněk Bohumil Čeněk pedagog artystyczny Ladislav Žák 1932–1933
15 1792 Na ostrohu 53
Průhledová 8
Dom Zadák Jan Zadák majitel továrny na střešní fólie František Zelenka 1934
16 1804 Na Babě 14
Průhledová 6
Dom Lužná Miloslava Lužná żona dyplomaty Zdeněk Blažek i Otakar Fischel 1933
17 1803 Na Babě 12 Dom Poláček Václav Poláček i Marie Poláčková wydawca Jan Evangelista Koula 1932
18 1801 Na Babě 8 Dom Moravec Moravec dyrektor Vojtěch Kerhart 1933–1934
19 1800 Na Babě 6 Dom Linda Václav Linda i Pavla Lindová dyrektor gimnazjum Pavel Janák 1933–1934
20 1799 Na Babě 4 Dom Bautz Ludvík Bautz dyrektor drukarni František Kerhart 1933
20a 1798 Na Babě 2
Jarní 3
Willa Glücklich Julius Glücklich historyk, profesor Uniwersytetu Masaryka Josef Gočár 1934
21 1783 Na Babě 1
Jarní 1
Nad Paťankou 14
Willa Mojžíš-Lom Stanislav Mojžíš-Lom dyrektor Teatru Narodowego, prawnik Min. Szkolnictwa Josef Gočár 1936–1936
22 1782 Na Babě 3 Dom Herain Karel Herain dyrektor Muz. Sztuk Użytkowych Ladislav Žák 1931–1932
23 1781 Na Babě 5 Dom Balling Karel Balling kompozytor Hana Kučerová-Záveská 1931–1933
24 1780 Na Babě 7 Dom Heřman František Heřman wojskowy, oficer Oldřich Starý 1931–1933
25 1779 Na Babě 9 Dom Palička Jiří Palička i Emílie Paličková przemysłowiec budowlany i tekstylny Mart Stam i Jiří Palička 1931–1932
26 Dom z atelier Plac budowy opuszczono i pozostał pusty František Kerhart nie zrealizowano
27 1777 Na Babě 11 Dom Špíšek Ferdinand Špíšek szef sekcji w Min. Szkolnictwa, wydawca Le Petit Journal de Paris Ladislav Machoň 1933
28 1776 Na Babě 13
Průhledová 4
Dom Uhlíř Antonín Uhlíř socjlog i polityk, poseł CPNS František Kavalír 1932
29 1790 Průhledová 2
Nad Paťankou 28
Dom Sutnar Ladislav Sutnar grafik, dizajner, architekt, malarz Oldřich Starý 1931–1932
30 1789 Nad Paťankou 24 Dom Bělehrádek Jan Bělehrádek dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Masaryka František Kerhart 1935–1936
31 1788 Nad Paťankou 22 Dom Kytlica Karel Kytlica główny administrator w Min. Szkolnictwa Josef Gočár 1932–1933
32 1786 Nad Paťankou 18 Dom Maule Václav Maule główny administrator w Min. Szkolnictwa na Słowację Josef Gočár 1931–1932
33 1785 Nad Paťankou 16 Dom Janák Pavel Janák architekt Pavel Janák 1931–1932

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Václav Horák, Praha – mapa moderní architektury, wyd. CNC, Praha, 1997, ISBN 80-901928-6-6
  • Jakub Pavel, Sztuka Czechosłowacji, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1986, ISBN 83-221-0295-X
  • Petr Dvořáček, Architektura českých zemí - Moderní architektura, Levné knihy, Praga, 2005, ss.84-85, ISBN 80-7309-288-5
  • Regina Loukotová Mieszkanie z widokiem – porównanie praskich osiedli Baba i Výhledy - www.autoportret.pl