Przejdź do zawartości

Opłata uzdrowiskowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Opłata uzdrowiskowaopłata lokalna pobierana za przebywanie na terenie miejscowości uzdrowiskowych.

Opłata uzdrowiskowa w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce opłata uzdrowiskowa pobierana jest na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych[1]. Nakładana jest na osoby fizyczne, które przebywają dłużej niż dobę w miejscowościach, którym nadano status uzdrowiska. Rada gminy w drodze uchwały określa wysokość opłaty (w granicach ustawowych), jak i zasady jej ustalania, poboru i terminy płatności. Od osób na które nałożono opłatę uzdrowiskową nie pobiera się dodatkowo opłaty miejscowej[2].

 Osobny artykuł: Lista uzdrowisk w Polsce.

Zwolnienia

[edytuj | edytuj kod]

Zwalnia się z opłaty[2]:

  • osoby przebywające w szpitalach
  • niewidomych i ich przewodników
  • właścicieli domów letniskowych położonych w gminie uzdrowiskowej
  • zorganizowane grupy dzieci i młodzieży szkolnej
  • członków personelu dyplomatycznego, na zasadzie wzajemności

Ponadto gminy mogą określać dodatkowe zwolnienia[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. U. z 2022 r. poz. 1452.
  2. a b c Ministerstwo Finansów: Opłata uzdrowiskowa. podatki.gov.pl. [dostęp 2023-01-23].