Obóz jeniecki pod Strzałkowem

Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Obóz jeniecki pod Strzałkowem – obóz jeniecki Wojska Polskiego w Strzałkowie.

Historia

Obóz został założony na przełomie 1914 i 1915, jako niemiecki obóz dla jeńców z frontów I wojny światowej. Od 1919 był polskim obozem jenieckim i obozem dla internowanych.

Obóz był położony przy granicy dwóch państw zaborczych – Cesarstwa Niemieckiego i Imperium Rosyjskiego – przy drodze łączącej dwie przygraniczne miejscowości: Strzałkowo po stronie pruskiej i Słupcę po stronie rosyjskiej (połączonych współcześnie drogą krajową nr 92). Po zakończeniu I wojny światowej podjęto działania zmierzające do jego likwidacji, jednak w związku z wybuchem wojny polsko-bolszewickiej, od 12 maja 1919 zaczął funkcjonować jako obóz dla jeńców Armii Czerwonej. 11 lipca 1919 rozporządzeniem Ministerstwa Spraw Wojskowych nadano mu nazwę Obóz Jeniecki Nr 1 pod Strzałkowem. W maju 1920 obóz otrzymał nazwę Obóz Jeńców i Internowanych Nr 1 w Strzałkowie^[1]. Po wejściu w życie zawieszenia broni w wojnie polsko-bolszewickiej 18 października 1920, obóz został przekształcony w miejsce przetrzymywania osób internowanych, w tym żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Ostatecznie obóz przestał funkcjonować 31 sierpnia 1924.

Przy obozie jenieckim położony był cmentarz, który jako zabytek istnieje do chwili obecnej.

Hasło „Strzałkowo” bywa dziś często używane propagandowo przez Rosję jako odpowiedź na polskie żądania ukarania winnych zbrodni katyńskiej jako część propagandowej akcji Anty-Katyń. Większość więźniów, która spoczywa na cmentarzu jenieckim w Strzałkowie, umarła wskutek epidemii tyfusu.

Zobacz też

Przypisy

↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 45 z 18 maja 1920 roku, pkt 17.

Bibliografia

Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
Еmilian Wiszka, Українці у таборі в Стшалкові Вісник Київського державного лінгвістичного університету. Серія «Історія, економіка, філософія», Київ 1999, вип.3, с.167-174.
Wiesław Olszewski, Jeńcy internowani zmarli w obozie Strzałkowo w latach 1915-1921, Warszawa 2012, 272 s.
Beata Czerniak, Robert Michał Czerniak, Obóz jeńców wojennych i internowanych pod Strzałkowem 1914-1918, 1919-1924, Strzałkowo 2013, 32 s.
Ihor Sribniak, «Зв’язок з добрармією уже пірвано…» (Cтворення «української секції» у таборі інтернованих вояків «Збройних сил півдня Росії» у Стшалково, весна – літо 1920 р.) Гуржіївські історичні читання: Зб. наук. праць. – Черкаси, 2017. – Вип.11. – s.104-109. http://elibrary.kubg.edu.ua/id/eprint/20490
Granica – odkryjmy Polskę. National Geographic Polska, 2010-04-22. [dostęp 2019-12-16].
Strzałkowo, Obóz jeniecki. fotopolska.eu. [dostęp 2019-12-16].

[CITEREFRozkaz_DOGen._KielceNr_45_z_18_maja_1920_roku,_pkt_17-1] Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 45 z 18 maja 1920 roku, pkt 17.

[1]