Przejdź do zawartości

Nowy Dzień (dziennik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowy Dzień
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Polska

Wydawca

Agora S.A.

Pierwszy numer

14 listopada 2005

Ostatni numer

23 lutego 2006

Redaktor naczelny

Jerzy Wójcik

Średni nakład

417 740[1] egz.

Średnia sprzedaż

153 987[1] egz.

Liczba stron

28

Nowy Dzień – ogólnopolski dziennik wydawany przez wydawnictwo Agora S.A. od 14 listopada 2005 do 23 lutego 2006[2]. Jego redaktorem naczelnym był Jerzy Wójcik.

W zamyśle redaktorów dziennik miał być gazetą środka (tj. połączeniem dziennika opinii z tabloidem)[2].

Wydawca założył, że dziennik stanie się rentowny na poziomie operacyjnym w 2008. W tym okresie Agora planowała ponieść wydatki gotówkowe w wysokości 60-80 mln zł. Spółka oszacowała, że „Nowy Dzień” zajmie miejsce w pierwszej trójce najlepiej sprzedających się dzienników w Polsce, a jego średnia sprzedaż tygodniowa będzie wynosić 250 tys. egzemplarzy[3].

Dziennik ukazywał się sześć dni w tygodniu, od poniedziałku do soboty. W numerze czwartkowym dołączany był program telewizyjny (gazeta była wówczas droższa). Pierwszy numer „Nowego Dnia” ukazał się na rynku 14 listopada 2005 w cenie jednego złotego[4]; nakład wyniósł 812 180 egzemplarzy, natomiast sprzedaż 398 813 egzemplarzy[5].

W 2005 rozpowszechnianie płatne dziennika wyniosło 189 300 egzemplarzy przy nakładzie w wysokości 564 825 egzemplarzy[6]. W 2006 rozpowszechnianie płatne spadło do 153 987 egzemplarzy (nakład: 417 040 egzemplarzy)[1]. Z powodu nieosiągnięcia pożądanego poziomu udziału w rynku zarząd Agory podjął w lutym 2006 decyzję o zaprzestaniu wydawania dziennika[7].

Konflikt medialny

[edytuj | edytuj kod]

8 lipca 2005, w trakcie prac nad uruchomieniem gazety, Andreas Wiele, członek zarządu Axel Springer, wysłał do Wandy Rapaczyńskiej e-mail, w którym zniechęcał do wprowadzenia tego tytułu. Sugerował w nim, że współistnienie na rynku prasowym dwóch lub trzech tabloidów jest niemożliwe i niekorzystnie odbije się na sytuacji „Gazety Wyborczej”. Zapowiadał też, że Axel Springer będzie „bronić Faktu przed bezpośrednim konkurentem wszelkimi rozsądnymi i nierozsądnymi środkami, nawet jeśli będzie to oznaczało taki scenariusz, w którym każda ze stron może tylko przegrać”[8].

25 stycznia 2007 Sąd Gospodarczy w Warszawie wydał nieprawomocny wyrok, w którym stwierdził, że „była to ewidentna groźba”. Sąd orzekł, że niemiecki koncern naruszył prawo konkurencji i nakazał jego zarządowi pisemnie przeprosić Agorę i członków jej rady nadzorczej. Zasądził nadto 100 tys. zł na rzecz cmentarza na warszawskich Powązkach i pokrycie kosztów sądowych[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Komunikat zarządu ZKDP – nakład i dystrybucja tytułów w 2006. zkdp.pl. [dostęp 2015-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-23)].
  2. a b „Nowy Dzień” znika z rynku. gazeta.pl, 21 lutego 2006. [dostęp 2015-04-22]. (pol.).
  3. Robert Patoleta: Agora wyda do 80 mln zł na „Nowy Dzień”. wirtualnemedia.pl, 15 listopada 2005. [dostęp 2015-04-29].
  4. "Nowy dzień" już w sprzedaży. wirtualnemedia.pl, 14 listopada 2005. [dostęp 2015-04-29].
  5. „Nowy Dzień”: wysoki nakład, słaba sprzedaż. wirtualnemedia.pl, 6 stycznia 2006. [dostęp 2015-04-28].
  6. Komunikat zarządu ZKDP – nakład i dystrybucja tytułów w 2005. zkdp.pl. [dostęp 2015-04-29].
  7. „Nowy Dzień” przestanie się ukazywać [online], Agora, 21 lutego 2006 [dostęp 2015-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-14] (pol.).
  8. a b Vadim Makarenko: Pisze Springer do Agory. wiadomosci.gazeta.pl, 25 stycznia 2007. [dostęp 2015-04-29].