Nowe Zawiercie
Dzielnica Zawiercia | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Zawiercia |
1 stycznia 1951 |
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
42-400 |
Tablice rejestracyjne |
SZA |
Położenie na mapie Zawiercia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego | |
50°30′26″N 19°24′50″E/50,507222 19,413889 |
Nowe Zawiercie – osiedle Zawiercia położone w północno-zachodniej części miasta, w pobliżu Warty[1]. Rozpościera się w widłach ulic Oświatowej i Borowej, przy granicy z Rudnikami. W granicach Zawiercia od 1951 roku.
Znajduje się tu założona w 1981 roku parafia św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nowe Zawiercie to dawna kolonia należąca do gminy Poręba Mrzygłodzka. Do 1926 należało do powiatu będzińskiego, a od 1927 do zawierciańskiego[2]. W II RP przynależało do woj. kieleckiego. 31 października 1933 gminę Poręba Mrzygłodzka podzielono na dziewięć gromad. Nowe Zawiercie utworzyło własną gromadę o nazwie Nowe Zawiercie w gminie Poręba Mrzygłodzka[3].
Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy[4]. Po wojnie gmina Poręba przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączoną ją do woj. śląskiego[5].
1 stycznia 1951 gromadę Nowe Zawiercie wyłączono z gminy Poręba, włączając je do Zawiercia[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zawiercie Nowe
- ↑ Baza archiw. [dostęp 2021-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 27, poz. 182
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436