Przejdź do zawartości

Noelle Pikus-Pace

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Noelle Pikus-Pace
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1982
Provo

Klub

Utah Valley

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Soczi 2014 Kobiety
Mistrzostwa świata
złoto St. Moritz 2007 Kobiety
złoto St. Moritz 2013 Drużynowo
srebro Calgary 2005 Kobiety
srebro St. Moritz 2007 Drużynowo
srebro St. Moritz 2013 Kobiety
Puchar Świata
złoto 1. miejsce
2004/2005
srebro 2. miejsce
2006/2007
srebro 2. miejsce
2013/2014
Strona internetowa

Noelle Pikus-Pace (ur. 8 grudnia 1982 w Provo) – amerykańska skeletonistka, wicemistrzyni olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy osiągnęła w sezonie 2004/2005, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W ciągu sezonu stanęła na podium pięciu z sześciu zawodów, odnosząc trzy zwycięstwa: 26 listopada w Igls, 9 grudnia w Siguldzie i 18 grudnia 2004 roku Winterbergu. W lutym 2005 roku zdobyła srebrny medal na mistrzostwach świata w Calgary, gdzie rozdzieliła na podium Szwajcarkę Mayę Pedersen i Michelle Kelly z Kanady. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Sankt Moritz zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła indywidualnie, pokonując Pedersen i swą rodaczkę - Katie Uhlaender. Następnie wraz z kolegami i koleżankami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w zawodach mieszanych. Ponadto w sezonie 2006/2007 była druga w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Uhlaender. Na rozgrywanych w 2006 roku igrzyskach w Turynie nie wystartowała z powodu kontuzji[1].

Przez trzy kolejne sezony osiągała słabsze wyniki, tylko raz stając na podium zawodów PŚ: 11 lutego 2009 roku w Park City była trzecia. W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zajęła czwarte miejsce. Walkę o podium przegrała tam z Niemką Anją Huber o 0,10 sekundy. Po zakończeniu igrzysk ogłosiła zakończenie kariery, jednak powróciła do rywalizacji pod koniec 2012 roku[2].

Na mistrzostwach świata w Sankt Moritz zdobyła kolejne dwa medale. W rywalizacji indywidualnej była druga, plasując się między Brytyjką Shelley Rudman, a Kanadyjką Sarą Reid. Następnie zdobyła kolejny srebrny medal w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi Pikus-Pace także zajęła drugie miejsce. Tym razem szybsza była tylko Elizabeth Yarnold z Wielkiej Brytanii, a trzecie miejsce zajęła Rosjanka Jelena Nikitina. Drugie miejsce zajęła również w klasyfikacji końcowej sezonu 2013/2014, ulegając tylko Yarnold. W 2014 roku definitywnie zakończyła karierę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]