Narodowo-Ludowa Organizacja Wojskowa
| Państwo | |
|---|---|
| Historia | |
| Data sformowania |
październik 1939 |
| Data rozformowania |
listopad 1942 |
| Pierwszy dowódca | |
| Dane podstawowe | |
Narodowo-Ludowa Organizacja Wojskowa lub Narodowo-Ludowa Organizacja Walki (NLOW) – polska organizacja konspiracyjna o charakterze narodowym działająca od października 1939 do listopada 1942 r.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
NLOW powstała w październiku 1939 r. w Warszawie, po nieuznaniu legalności październikowej narady aktywu Stronnictwa Narodowego[1]. Jej założycielami byli działacze SN z dawnej frakcji młodych Jędrzeja Giertycha i Kazimierza Kowalskiego: Karol Stojanowski i Jan Matłachowski. Skupili oni początkowo wokół siebie grupę narodowców, do której należeli m.in.: Kazimierz Kowalski, Szymon Poradowski, Michał Poradowski, Ludwik Jaxa-Bykowski, Jan Barański, Jerzy Grabowski, Edmund Gliński, Jan Kornas, Wacław Lipski, Ryszard Szczęsny[2]. Powodami utworzenia odrębnej narodowej organizacji konspiracyjnej były prawdopodobnie stare podziały frakcyjne oraz bezkompromisowy stosunek do Służby Zwycięstwu Polski i następnie Związku Walki Zbrojnej[1]. Zimą 1940 r. próbowano połączyć się z grupą Szańca, jednak nic z tego nie wyszło. W listopadzie 1942 r. porozumieli się ze Związkiem Jaszczurczym i przeciwnikami scalenia Narodowej Organizacji Wojskowej z Armią Krajową tworząc Narodowe Siły Zbrojne[3]. Organem NLOW było „Państwo Narodowe”[4].
Ideologia
[edytuj | edytuj kod]NLOW miała charakter polityczno-wojskowy, tzn. łączyła atrybuty administracji państwowej z władzą partyjną i działalnością zbrojną. Jej przywódca był jednocześnie przewidywany na przyszłego naczelnika państwa. Byli przeciwnikami porozumienia z organizacjami sanacyjnymi[1]. Przyszła Polska miała być państwem monopartyjnym i zmilitaryzowanym, opartym na religii katolickiej. W polityce zagranicznej postulowano antyniemiecki sojusz z niekomunistyczną Rosją[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Grott 2014 ↓, s. 219.
- ↑ Tomasiewicz 2013 ↓, s. 279-280.
- ↑ Tomasiewicz 2013 ↓, s. 280-281.
- ↑ Tomasiewicz 2013 ↓, s. 282.
- ↑ Tomasiewicz 2013 ↓, s. 283-288.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jarosław Tomasiewicz: Prasa środowisk ekstremistycznych obozu narodowego w okresie II wojny światowej (analiza ideowo-polityczna) /w:/ Prasa Narodowej Demokracji. Prasa lokalna, regionalna, środowiskowa. Pod red. E. Maj, A. Dawidowicz.. Lublin: Wyd. UMCS, 2013. ISBN 978-83-7784-447-2.
- Bogumił Grott: Dylematy polskiego nacjonalizmu. Powrót do przeszłości czy przebudowa narodowego ducha. Warszawa: von borowiecky, 2014. ISBN 978-83-60748-43-5.