Naparstnica rdzawa
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
naparstnica rdzawa |
Nazwa systematyczna | |
Digitalis ferruginea L. Sp. pl. 2:622. 1753 |
Naparstnica rdzawa (Digitalis ferruginea L.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Występuje w południowej Europie, wokół Morza Śródziemnego, na Bałkanach oraz na Kaukazie. We florze Polski jest efemerofitem.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina zielna.
- Łodyga
- Osiąga 120 cm wysokości (nawet do 1,5 m[3]), gęsto ulistniona.
- Liście
- Odziomkowe zebrane w rozetę, łodygowe ułożone naprzeciwlegle. Lancetowatoeliptyczne, na wierzchu gładkie, pod spodem owłosione.
- Kwiaty
- Liczne, duże, dwuwargowe, zebrane w długie, gęste, jednostronne grono, zaostrzone na szczycie. Pojedyncze kwiaty podparte liśćmi podkwiatowymi. Korona kwiatu żółtobrązowa lub żółtawozielona, z licznymi ciemniejszymi żyłkami.
- Owoce
- Torebki zawierające liczne, drobne nasiona.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina lub roślina dwuletnia. Zakwita pod koniec lipca. W stanie naturalnym rośnie w świetlistych lasach i zaroślach.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Roślina ozdobna, w Polsce uprawiana zwykle jako roślina dwuletnia w parkach i na rabatach w przydomowych ogródkach. Aby nie dopuścić do zachwaszczenia ogrodu, należy ścinać owocostany przed wysypaniem się nasion. Nadaje się do pojedynczych nasadzeń. Dobra roślina na kwiat cięty, z przeznaczeniem do dużych kompozycji bukietowych[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
- ↑ A. i J. Szweykowscy: Słownik botaniczny. PW Wiedza Powszechna, Warszawa 2003. ISBN 83-214-1305-6
- ↑ Opis na stronach Alpinarium Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. [dostęp 2014-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
Identyfikatory zewnętrzne:
- EoL: 484982
- EUNIS: 184167
- FloraWeb: 1959
- GBIF: 5414991
- identyfikator iNaturalist: 335863
- IPNI: 802003-1
- ITIS: 506042
- NCBI: 285817
- Plant Finder: 287002
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2767995
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:802003-1
- Tela Botanica: 84127
- identyfikator Tropicos: 29200296
- USDA PLANTS: DIFE3
- CoL: 3638D