Przejdź do zawartości

Myszarka zaroślowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myszarka zaroślowa
Apodemus sylvaticus[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Rodzaj

myszarka

Gatunek

myszarka zaroślowa

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Myszarka zaroślowa[3], mysz zaroślowa[4] (Apodemus sylvaticus) – gatunek niewielkiego gryzonia z rodziny myszowatych.

Nazwa zwyczajowa

[edytuj | edytuj kod]

We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku Apodemus sylvaticus używana była nazwa zwyczajowa „mysz zaroślowa”[4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” nazwę rodzajową „mysz” zarezerwowano dla rodzaju Mus. W konsekwencji rodzajowi Apodemus nadano nazwę myszarka, zaś niegdysiejszej "myszy zaroślowej" myszarka zaroślowa[3].

Budowa ciała

[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała bez ogona

7,5–11 cm

Długość ogona

7–11,5 cm

Masa

20–30 g

Ubarwienie

Charakteryzuje się żółtawobrązowym ubarwieniem z szarym odcieniem na grzbiecie, brzuch jest jaśniejszy.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje od Islandii po Europę, poza północną Skandynawią, w północno-zachodniej Afryce, środkowej oraz południowo-zachodniej Azji oraz w Himalajach[2][5].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Jej siedliskiem są zarośla w obrzeżach lasów oraz parki, pola i polany leśne, zimą przenosi się do budynków.

Mysz ta aktywna jest o zmierzchu i w nocy. Jest mało towarzyska.

Pokarm

W jej pokarmie dominują nasiona traw, ziół i drzew, pąki i pędy roślin, owoce, grzyby, owady, pająki oraz ślimaki.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]
Rozmnażanie

Okres godowy przypada od marca do października. W ciągu roku wydaje od 3 do 4 miotów po 3 do 8 młodych. Ciąża samicy trwa 23 dni, po urodzeniu młode są ślepe, otwierają oczy po 18 dniach. Pozostają z matką przez dwa do trzech tygodni, następnie stają się samodzielne. W wieku ośmiu tygodni są dojrzałe płciowo.

Cecha charakterystyczna

W razie niebezpieczeństwa ucieka skacząc na tylnych łapach, wykonuje wtedy skoki na odległość nawet 80 cm.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce myszarka zaroślowa (mysz zaroślowa) od 2011 r. objęta jest częściową ochroną gatunkową[6][7][8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Apodemus sylvaticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Apodemus sylvaticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  5. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus sylvaticus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 kwietnia 2012]
  6. Dz.U. 2011 nr 237 poz. 1419 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. [dostęp 2015-02-02].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r., poz. 1348). [dostęp 2014-10-08].
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..