Przejdź do zawartości

Muzeum kimberlitów w Mirnym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum kimberlitów im. D.I. Sawrasowa
Музей кимберлитов им. Д.И.Саврасова
Ilustracja
Fragment ekspozycji (2016)
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Mirny

Adres

ul. Lenina[1]

Data założenia

1974

Zakres zbiorów

kolekcja skał, okazy paleontologiczne

Wielkość zbiorów

około 6,5 tys.

Dyrektor

Olga Petrowskaja (od 2020)

Położenie na mapie Jakucji
Mapa konturowa Jakucji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum kimberlitów im. D.I. Sawrasowa”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum kimberlitów im. D.I. Sawrasowa”
Ziemia62°32′28,5″N 113°58′20,4″E/62,541250 113,972333

Muzeum kimberlitów im. D.I. Sawrasowa (ros. Музей кимберлитов им. Д.И.Саврасова) – muzeum geologiczne(inne języki) poświęcone głównie kimberlitom w Mirnym w Rosji; jedyne tego typu muzeum na świecie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Idea założenia muzeum kimberlitów zaistniała 1974 roku[2] – pomysłodawcą byli geofizyk Dżems Iljicz Sawrasow[3][4] (później jego pierwszy dyrektor[5]) i geolog D.W. Błazkun[4]. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat udało się zebrać kilkaset odmian kimberlitu z pola Mirny oraz okazy z innych rejonów Jakucji[4]. Pod koniec lat 80. XX wieku Olga Kobylkina pozyskała dla tej instytucji okazy paleontologiczne[4]. Muzeum kilkakrotnie zmieniało lokalizację[4]. W 2001 roku z inicjatywy byłego prezesa Alrosy, W.A. Sztyrowa, na potrzeby ekspozycji przeznaczono pomieszczenia na pierwszym piętrze budynku w centrum miasta o powierzchni około 800 m²[6]. W 2002 roku zostało otwarte[3], a w 2008 połączyło się z muzeum Alrosy[4]. W 2019 roku jego siedzibę odwiedzili przedstawiciele korporacji specjalizujących się w wydobyciu, obróbce i sprzedaży diamentów, m.in. z De Beers, która to korporacja pomimo ponad stuletniej tradycji dysponuje skromniejszymi zbiorami[4].

Dyrektorem muzeum, mieszczącego się wówczas przy ul. Lenina, 44-b, w styczniu 2020 roku została Olga Olegowna Petrowskaja[4]. W 2022 roku placówka zaprzestała wynajmu pomieszczeń w budynku administracji miejskiej i część ekspozycji umieściła w Domu Kultury Ałmaz[3]. Docelowo kolekcje kimberlitów i zbiory Alrosy mają znaleźć się w jednym budynku przy ul. Lenina 41[7], który po adaptacji ma stanowić nowoczesny kompleks muzealny[4].

Muzeum kimberlitów jest jednym z trzech muzeów w Mirnym[8] i jedynym tego typu na świecie[1][8].

Ekspozycja

[edytuj | edytuj kod]

Kolekcja liczy około 6,5 tysiąca eksponatów[4]. Przy ul. Lenina 16 powierzchnia ekspozycji wynosiła około 600 m²[9]. Znajdowało się tamże około 120 szklanych gablot[9], w których prezentowano około 6 tysięcy okazów[2], głównie kimberlitu w jego rozmaitych kolorach, odcieniach i formach[9], a także głębinowych ksenolitów[4]. Poza kimberlitem w zbiorach znajdują się m.in. kamienie ozdobne, a także zbiory paleontologiczne, m.in. kości mamuta, skamieniałości jurajskie, kopalne koralowce[9]. Odwiedzający mogą dotykać części eksponatów[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Музеи [online], www.xn----7sbab7amcgekn3b5j.xn--p1ai [dostęp 2023-05-02].
  2. a b Музей кимберлитов имени Джемса Ильича Саврасова – Мирнинский район, ул. Ленина, д. 16. Подробная информация о музее: расписание, фото, адрес и т. д. на официальном сайте Культура.РФ [online], Культура.РФ [dostęp 2023-05-02] (ros.).
  3. a b c Mirny – center of the Mirninsky district, the Republic of Sakha (Yakutia) – Russia [online], ermakvagus.com [dostęp 2023-05-02].
  4. a b c d e f g h i j k l Нинель Гусева, Учебник петрографии в 3D [online], xn--80aiclbbsnghpgw1b5g.xn--p1ai, 30 czerwca 2020 [dostęp 2023-05-02] (ros.).
  5. Саврасов Джемс Ильич [online], petrographica.ru [dostęp 2023-05-02].
  6. Музей кимберлитов АК «АЛРОСА» [online], petrographica.ru [dostęp 2023-05-24].
  7. В 2022 году появится современный музей компании «АЛРОСА» [online], Алмазный край | Новости алмазной провинции [dostęp 2023-05-02].
  8. a b Министерство образования и науки России, Северо-Восточный федеральный университет им. М.К. Аммосова, СВФУ, Министерство образования и науки Российской Федерации, 1956 [dostęp 2023-05-02].
  9. a b c d Музей кимберлитов – APPREAL [online] [dostęp 2023-05-02] (ros.).