Przejdź do zawartości

Mudoki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mudoki (jap. 無土器文化時代 mudoki-bunka-jidai; pol. okres kultury przedceramicznej) - okres w historii Japonii trwający do ok. XII tysiąclecia p.n.e.[1] Znany również jako starszy okres kamienia (jap. 旧石器時代 kyūsekki-jidai) lub okres pre-jōmon (jap. プレ縄文時代 pure-jōmon-jidai)[2]. Najstarszy okres archeologiczny na Wyspach Japońskich.

Jedynymi znaleziskami związanymi z tym okresem są kamienne narzędzia. Grubo ociosane kamienie przypominają pięściaki znajdowane na kontynencie na obszarze Chin oraz Indii. Oprócz narzędzi nie zachowały się żadne dowody w postaci ludzkich szkieletów, bądź jakichkolwiek szczątków organicznych.

Pierwszy i zarazem najważniejszy teren wykopalisk znajduje się w Iwajuku (jap. 岩宿遺跡 Iwajuku-iseki), w prefekturze Gunma. Badania rozpoczęto tam w 1949 roku. Wciąż rozpoczynane są prace wykopaliskowe w różnych miejscach Japonii, jak chociażby w Kanedori (jap. 金取遺跡 Kanedori-iseki), w prefekturze Iwate. Prace rozpoczęto tam w 1984 roku, a najnowsze odkrycie pochodzi z 2003 r.[3]

Nieodłącznym elementem towarzyszącym wykopaliskom z tego okresu jest dynamiczna dyskusja dotycząca dokładnej daty pojawienia się ludzi na archipelagu. Znane są nawet próby manipulacji oraz fałszerstw na tym tle[4]. Obecnie uważa się, że pierwsi ludzie przybyli na wyspy około 40 tys. lat temu[3], choć jeszcze w latach 70. XX w. podejrzewano, iż mogło to być nawet 200 tys. lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • John Whitney Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PIW, 1979, s. 20-21. ISBN 83-06-00205-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]