Przejdź do zawartości

Mistrzostwa świata w szachach 1975

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrz świata 1975, Anatolij Karpow

Mistrzostwa świata w szachach 1975 – mecz szachowy, który miał się odbyć, pomiędzy aktualnym mistrzem świataBobbym Fischerem, a zwycięzcą meczów pretendentówAnatolijem Karpowem, miał być rozegrany w Manilii pod egidą Międzynarodowej Federacji Szachowej FIDE. 3 kwietnia Fischer zrezygnował z obrony tytułu i Międzynarodowa Federacja Szachowa (FIDE) zdyskwalifikowała Fischera i przyznała tytuł Karpowowi.

Turniej pretendentów

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1974 - Moskwa
Anatolij Karpow
1974 - Leningrad
Lew Poługajewski
Anatolij Karpow7
1974 - San Juan
Borys Spasski4
Borys Spasski
1974 - Moskwa
Stany Zjednoczone Robert Byrne
Anatolij Karpow12½
1974 - Augusta
Wiktor Korcznoj11½
Wiktor Korcznoj
1974 - Odessa
Brazylia Henrique Mecking
Wiktor Korcznoj
1974 - Palma de Mallorca
Tigran Petrosjan
Tigran Petrosjan7
Węgry Lajos Portisch6
Anatolij Karpow

Zasady i rezygnacja Fischera

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzem świata miał zostać ten z zawodników, który pierwszy zdobędzie 12½ lub 13 punktów. Fischer przed swoim meczem przeciwko Spassky’emu uważał, że format pierwszy do 12½ punktów nie był sprawiedliwy, ponieważ zachęcał każdego, kto prowadził do gry na remisy, a nie na zwycięstwa. On sam opowiedział się za taką strategią w meczu: po objęciu wygodnego prowadzenia zremisował partie od 14 do 20. Z każdym meczem zbliżał się do tytułu, podczas gdy Spassky tracił szansę na walkę. Ten styl gry w szachy obraził Fischera. Zamiast tego zażądał zmiany formatu na ten używany w pierwszych Mistrzostwach Świata, gdzie zwycięzcą był gracz który zdobył 10 zwycięstw bez remisów. W przypadku wyniku 9–9, mistrz zachowa tytuł, a pula nagród zostanie podzielona po równo[1][2]. Kongres FIDE nad propozycją Fischera odbył się w 1974 roku podczas Olimpiady szachowej w Nicei. Delegaci głosowali za propozycją Fischera, ale odrzucili klauzulę z remisem 9–9 jak również możliwość nieograniczonego meczu[3]. W odpowiedzi Fischer odmówił obrony swojego tytułu. Terminy ponownego rozpatrzenia propozycji Fischera zostały przedłużone, ale Fischer nie odpowiedział, więc Karpow został mianowany Mistrzem Świata przez poddanie meczu 3 kwietnia 1975 roku.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Yasser Seirawan (2003). Winning Chess Brilliancies. Microsoft Press
  2. Garri Kasparow (2003). My Great Predecessors, Volume IV. Gloucester Publishers
  3. Plisetsky i Voronkov 2005, s. 412–13