Przejdź do zawartości

Minuskuł 301

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Minuskuł 301
Data powstania

XI wiek

Rodzaj

Kodeks minuskułowy

Numer

301

Zawartość

Ewangelie

Język

grecki

Rozmiary

34 × 26,5 cm

Typ tekstu

Tekst bizantyński

Kategoria

V

Miejsce przechowywania

Biblioteka Narodowa Francji

Minuskuł 301 (według numeracji Gregory-Aland), A156 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XI wieku[2]. Zawiera marginalia, przechowywany jest w Paryżu.

Opis rękopisu

[edytuj | edytuj kod]

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii na 221 pergaminowych kartach (34 cm na 26,5 cm)[2], z pewnymi lukami (Mt 1,1-13; Mk 1,1-11)[3]. Tekst ewangeliczny opatrzony został komentarzem (katena), w Ewangelii Marka jest to komentarz Wiktoryna[3].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, 22 linijek w kolumnie[2].

Przed każdą Ewangelią umieszczono listy κεφαλαια (spis treści), na końcu każdej Ewangelii znajduje się subscriptio, w których podano liczbę stychów dla każdej ewangelii. W górnym marginesie umieszczono τιτλοι (tytuły) rozdziałów. Tekst Ewangelii dzielony jest według sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie, jednak bez odniesień do kanonów Euzebiusza (pisanych pod numerami sekcji Ammoniusza)[4][3].

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje tekst bizantyński. Aland zaklasyfikował go do kategorii V[5].

Tekst Pericope adulterae (Jan 7,53-8,11) umieszczony został na końcu Ewangelii Jana[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Paleograficznie datowany jest przez INTF na wiek XI[2][6]. Należał niegdyś do Boistallera (wraz z kodeksami 10, 203)[3].

Birch dodał rękopis do listy rękopisów Nowego Testamentu. Rękopis badał Paulin Martin[7].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Suppl. Gr. 187) w Paryżu[2].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle–Alanda (NA26, NA27)[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C.Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 58.
  2. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 48.
  3. a b c d e C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 167.
  4. F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 220.
  5. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  6. INTF: Kodeks 301 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-03-19].
  7. Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs relatifs au Nouveau Testament, conservés dans les bibliothèques de Paris (Paris 1883), s. 78.
  8. Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 58*–59*, 706. ISBN 978-3-438-05100-4.