Przejdź do zawartości

Mimino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mimino
Мимино
ilustracja
Gatunek

komedia

Data premiery

lipiec 1977

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

97 min

Reżyseria

Gieorgij Danelija

Scenariusz

Gieorgij Danelija
Rewaz Gabriadze
Wiktoria Tokariewa

Główne role

Wachtang Kikabidze

Muzyka

Gia Kanczeli

Mimino (ros. Мимино) – radziecki film komediowy z 1977 roku w reżyserii Gieorgija Danelii. Zdjęcia kręcono w Moskwie, Berlinie Zachodnim oraz w Gruzji (Telawi, Omalo i Szenako).

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Waliko Mizandari zwany Mimimo (w filmie jest wyjaśnienie, że to gruzińskie słowo oznacza sokoła, choć faktycznie oznacza krogulca (jastrzębia)) przewozi niewielkim śmigłowcem Mi-2 pocztę, zwierzęta i ludzi pomiędzy gruzińskimi wioskami. Marzy jednak o pilotowaniu nowoczesnego odrzutowca w międzynarodowych liniach lotniczych (w tej roli pokazano m.in. ponaddźwiękowy Tu-144). Decyduje się na zakończenie pracy w małym lotnictwie i wyrusza do Moskwy licząc na pomoc znajomych. W stolicy ZSRR, w hotelu Rossija, przypadkiem poznaje ormiańskiego kierowcę ciężarówki Rubika, z którym zaprzyjaźnia się. Marzenie o dalekich lotach nie jest w stanie pokonać przywiązania do rodzinnych stron.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977: Złoty Medal na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
  • 1978: "Złote Laceno" na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Avellino

Źródło:[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 236

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 108-109.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]