Przejdź do zawartości

Metaetyka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metaetyka – dział etyki, jeden z trzech głównych obok etyki normatywnej i opisowej. Obejmuje między innymi zagadnienia wolności woli, odpowiedzialności moralnej i przedmiotu oceny etycznej, lecz włącza je przede wszystkim od strony znaczenia uwikłanych w te zagadnienia podstawowych pojęć, poddając te pojęcia analizie logicznej[1]. W sensie węższym metaetyka zajmuje się pewnymi wyodrębnionymi zagadnieniami, z których dwa – od czasu ukształtowania się jej w odrębnych działach etyki – wysunęły się na czoło:

  • znaczenie orzeczników etycznych (dobry, zły, słuszny, podły);
  • kwestia, czy sądom etycznym przysługuje wartość logiczna i czy wolno je traktować jako fałszywe lub prawdziwe.

Początki metaetyki datuje się na pierwsze lata XX wieku, kiedy to pojawiło się dzieło George’a Edwarda Moore’a pod tytułem „Zasady etyki”[2]. Samo słowo metaetyka oznacza zaś gnoseologiczne, logiczne i metodologiczne zagadnienia etyki normatywnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. metaetyka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-18].
  2. G. E. Moore, Principia Ethica (1903); wydanie polskie Zasady etyki (tłum. Czesław Znamierowski).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]