Medaliści igrzysk olimpijskich w snowboardingu
Medaliści igrzysk olimpijskich w snowboardingu – zestawienie zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w snowboardingu.
Pierwszymi konkurencjami snowboardowymi, które w 1998 roku zostały wprowadzone do programu olimpijskiego, były half-pipe i slalom gigant. Half-pipe, będący konkurencją należącą do freestyle’u, pozostaje jedyną konkurencją snowboardową, która jest rozgrywana nieprzerwanie od igrzysk w Nagano. Slalom gigant, pierwsza olimpijska snowboardowa konkurencja alpejska, był częścią igrzysk olimpijskich tylko w Nagano. Podczas igrzysk w Salt Lake City zawody w slalomie gigancie zastąpiono slalomem gigantem równoległym. Na kolejnych igrzyskach, w 2006 roku w Turynie, zadebiutował snowcross, nazywany także snowboardcrossem i boardercrossem. Osiem lat później, na igrzyskach w Soczi, do programu olimpijskiego włączono dodatkową konkurencję alpejską – slalom równoległy oraz konkurencję freestylową – slopestyle. W 2018 roku, na igrzyskach w Pjongczangu, w kalendarzu olimpijskim znalazł się również Big Air kobiet i mężczyzn.
Najwięcej medali olimpijskich w snowboardingu zdobyli zawodnicy i zawodniczki ze Stanów Zjednoczonych. W ich dorobku jest 31 medali – 14 złotych, 7 srebrnych i 10 brązowych. Na drugim miejscu w klasyfikacji medalowej znajduje się Szwajcaria z dorobkiem 13 medali.
Najbardziej utytułowanym snowboardzistą jest Shaun White, który w latach 2006–2018 zdobył trzy złote medale olimpijskie. Ponadto pięcioro zawodników zdobyło po dwa złote medale – Philipp Schoch, Seth Wescott, Jamie Anderson, Pierre Vaultier i Vic Wild. Wszyscy poza Wildem zdobyli złoto w tej samej konkurencji podczas dwóch kolejnych igrzysk – Schoch dokonał tego w slalomie gigancie równoległym, White w halfpipie, Wescott w snowcrossie, Anderson w slopestyle’u, a Vaultier w snowcrossie. Vic Wild pozostaje natomiast jedynym zawodnikiem, który zdobył dwa złote medale w trakcie jednych igrzysk – w Soczi został mistrzem olimpijskim w slalomie równoległym i slalomie gigancie równoległym. Najwięcej medali wszystkich kruszców wśród kobiet – trzy (jeden złoty i dwa brązowe) – wywalczyła Kelly Clark.
W latach 1998–2014 troje zawodników zdobyło po dwa medale w różnych konkurencjach snowboardowych. Jako pierwszej udało się to Karine Ruby – złotej medalistce igrzysk w Nagano w slalomie gigancie i srebrnej w Salt Lake City w slalomie gigancie równoległym. Poza Francuzką dokonali tego Amelie Kober (srebrny medal w Turynie w slalomie gigancie równoległym i brązowy w Soczi w slalomie równoległym) oraz Vic Wild (dwa złote medale w Soczi w slalomie gigancie równoległym i slalomie równoległym).
Medaliści chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Slalom gigant mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Zawody olimpijskie w snowboardowym slalomie gigancie przeprowadzono tylko raz, podczas igrzysk w Nagano, kiedy snowboarding debiutował na igrzyskach olimpijskich. Poniżej przedstawiono medalistów w tej konkurencji w zawodach mężczyzn[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
1998, Nagano | Ross Rebagliati | Thomas Prugger | Ueli Kestenholz | [2] |
Half-pipe mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Half-pipe jest jedyną konkurencją snowboardową, która rozgrywana jest nieprzerwanie od wprowadzenia snowboardingu do programu igrzysk olimpijskich. W poniższej tabeli przedstawiono medalistów w rywalizacji mężczyzn w tej konkurencji. Jedynym zawodnikiem, który obronił tytuł mistrza olimpijskiego w half-pipie mężczyzn, a zarazem jedynym z dorobkiem trzech złotych medali, jest Shaun White. Multimedalistami w tej konkurencji zostali również dwaj inni Amerykanie – Ross Powers i Danny Kass, Japończyk Ayumu Hirano oraz Australijczyk Scotty James[1].
Slalom gigant równoległy mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Zawody olimpijskie w slalomie gigancie równoległym mężczyzn rozgrywane są od igrzysk w Salt Lake City. Jedynym snowboardzistą, który obronił tytuł mistrza olimpijskiego w tej konkurencji, jest Philipp Schoch. Dwukrotnie medalistami olimpijskimi w tej konkurencji zostali również Nevin Galmarini, Žan Košir, Vic Wild i Benjamin Karl. Poniżej przedstawiono wszystkich medalistów z lat 2002–2022[1].
Snowboard cross mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Snowcross, zwany również snowboard crossem i boardercrossem, po raz pierwszy pojawił się w programie olimpijskim igrzysk w Turynie. Poniżej znajduje się zestawienie medalistów w tej konkurencji mężczyzn z lat 2006–2022. Dwóch zawodników obroniło tytuł mistrza olimpijskiego w tej konkurencji, są to Seth Wescott i Pierre Vaultier[1].
Slalom równoległy mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Snowboardowy slalom równoległy na igrzyskach olimpijskich zaczęto rozgrywać od igrzysk w Soczi. Poniżej przedstawiono medalistów tych zawodów[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2014, Soczi | Vic Wild | Žan Košir | Benjamin Karl | [21] |
Slopestyle mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Wspólnie ze slalomem równoległym do programu olimpijskiego w Soczi wprowadzono również jeszcze jedną konkurencję – slopestyle. Poniżej przedstawiono medalistów w slopestyle’u w latach 2014–2022[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2014, Soczi | Sage Kotsenburg | Ståle Sandbech | Mark McMorris | [22] |
2018, Pjongczang | Redmond Gerard | Maxence Parrot | Mark McMorris | [23] |
2022, Pekin | Maxence Parrot | Su Yiming | Mark McMorris | [24] |
Big air mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]W 2018 roku po raz pierwszy przeprowadzono rywalizację olimpijską w big air. Poniżej przedstawiono medalistów tych zawodów w latach 2018–2022.
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2018, Pjongczang | Sebastien Toutant | Kyle Mack | Billy Morgan | [25] |
2022, Pekin | Su Yiming | Mons Røisland | Maxence Parrot | [26] |
Slalom gigant kobiet
[edytuj | edytuj kod]Snowboardowy slalom gigant kobiet był konkurencją olimpijską tylko raz, w 1998 roku. W poniższym zestawieniu przedstawiono medalistki tych zawodów[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
1998, Nagano | Karine Ruby | Heidi Renoth | Brigitte Köck | [27] |
Half-pipe kobiet
[edytuj | edytuj kod]Zawody olimpijskie w half-pipie rozgrywane są nieprzerwanie od 1998 roku. W tej konkurencji Kelly Clark zdobyła łącznie trzy medale (w 2002, 2010 i 2014 roku). Jedyną zawodniczką, która w half-pipie obroniła tytuł mistrzyni olimpijskiej, jest Chloe Kim. Ponadto po dwa medale (po jednym złotym i srebrnym) wywalczyły Hannah Teter i Torah Bright. W tabeli ujęto wszystkie medalistki w tej konkurencji w latach 1998–2022[1].
Slalom gigant równoległy kobiet
[edytuj | edytuj kod]Rywalizacja olimpijska snowboardzistek w slalomie gigancie równoległym odbywa się od igrzysk w Salt Lake City – konkurencja ta zastąpiła wówczas zawody w slalomie gigancie. W tej konkurencji jedyną dwukrotną mistrzynią olimpijską jest Ester Ledecká. Z kolei Karine Ruby została pierwszą zawodniczką, która stanęła na podium w dwóch konkurencjach snowboardowych – w Nagano zwyciężyła w slalomie gigancie, a w Salt Lake City była druga w slalomie gigancie równoległym. Wśród medalistek w slalomie gigancie równoległym jest również Amelie Kober, która w 2014 roku stanęła na podium olimpijskim także w slalomie równoległym. W tabeli przedstawiono wszystkie medalistki slalomu giganta równoległego kobiet w latach 2002–2022[1].
Snowboard cross kobiet
[edytuj | edytuj kod]Snowboard cross w programie igrzysk olimpijskich znajduje się od 2006 roku. Dwukrotnie na podium olimpijskim w tej konkurencji stanęły cztery zawodniczki – Lindsey Jacobellis (złoto w Pekinie i srebro w Turynie), Eva Samková (złoto w Soczi i brąz w Pjongczangu), Dominique Maltais (srebro w Soczi i brąz w Turynie) oraz Chloé Trespeuch (srebro w Pekinie i brąz w Soczi). Poniżej zaprezentowano zestawienie medalistek w tej konkurencji w latach 2006–2022[1].
Slalom równoległy kobiet
[edytuj | edytuj kod]Snowboardowy slalom równoległy na igrzyskach olimpijskich zaczęto rozgrywać od igrzysk w Soczi. Poniżej przedstawiono medalistki tych zawodów[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2014, Soczi | Julia Dujmovits | Anke Karstens | Amelie Kober | [46] |
Slopestyle kobiet
[edytuj | edytuj kod]Wspólnie ze slalomem równoległym do programu olimpijskiego w Soczi wprowadzono również jeszcze jedną konkurencję – slopestyle. Poniżej przedstawiono medalistki w slopestyle’u w latach 2014–2022[1].
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2014, Soczi | Jamie Anderson | Enni Rukajärvi | Jenny Jones | [47] |
2018, Pjongczang | Jamie Anderson | Laurie Blouin | Enni Rukajärvi | [48] |
2022, Pekin | Zoi Sadowski-Synnott | Julia Marino | Tess Coady | [49] |
Big air kobiet
[edytuj | edytuj kod]W 2018 roku po raz pierwszy przeprowadzono rywalizację olimpijską w big air. Poniżej przedstawiono medalistki tych zawodów w latach 2018–2022.
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2018, Pjongczang | Anna Gasser | Jamie Anderson | Zoi Sadowski-Synnott | [50] |
2022, Pekin | Anna Gasser | Zoi Sadowski-Synnott | Kokomo Murase | [51] |
Snowboard cross drużynowo
[edytuj | edytuj kod]Od igrzysk w Pekinie w 2022 roku w programie olimpijskim znajduje się rywalizacja w drużynowym snowboard crossie. W zawodach biorą udział drużyny dwuosobowe, w skład których wchodzi po jednym zawodniku i jednej zawodniczce z danej reprezentacji. Poniżej przedstawiono medalistów w tej konkurencji.
Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz | Źr. |
---|---|---|---|---|
2022, Pekin | USA |
Włochy |
Kanada |
[52] |
Klasyfikacje medalowe
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikacja zawodników
[edytuj | edytuj kod]Stan na 15 lutego 2022
W poniższym zestawieniu ujęto klasyfikację zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal olimpijski w snowboardingu. W przypadku, gdy dwóch lub więcej zawodników zdobyło tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, wzięto pod uwagę najpierw kolejność chronologiczną, a następnie porządek alfabetyczny.
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Lata[a] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Shaun White | USA | 2006–2018 | 3 | – | – | 3 |
2. | Vic Wild | Rosja Rosyjski Komitet Olimpijski |
2014–2022 | 2 | – | 1 | 3 |
3. | Philipp Schoch | Szwajcaria | 2002–2006 | 2 | – | – | 2 |
3. | Seth Wescott | USA | 2006–2010 | 2 | – | – | 2 |
3. | Pierre Vaultier | Francja | 2014–2018 | 2 | – | – | 2 |
6. | Benjamin Karl | Austria | 2010–2022 | 1 | 1 | 1 | 3 |
6. | Ayumu Hirano | Japonia | 2014–2022 | 1 | 1 | 1 | 3 |
6. | Maxence Parrot | Kanada | 2018–2022 | 1 | 1 | 1 | 3 |
9. | Nevin Galmarini | Szwajcaria | 2014–2018 | 1 | 1 | – | 2 |
9. | Su Yiming | ChRL | 2022 | 1 | 1 | – | 2 |
11. | Ross Powers | USA | 1998–2002 | 1 | – | 1 | 2 |
12. | Ross Rebagliati | Kanada | 1998 | 1 | – | – | 1 |
12. | Gian Simmen | Szwajcaria | 1998 | 1 | – | – | 1 |
12. | Jasey-Jay Anderson | Kanada | 2010 | 1 | – | – | 1 |
12. | Sage Kotsenburg | USA | 2014 | 1 | – | – | 1 |
12. | Iouri Podladtchikov | Szwajcaria | 2014 | 1 | – | – | 1 |
12. | Redmond Gerard | USA | 2018 | 1 | – | – | 1 |
12. | Sebastien Toutant | Kanada | 2018 | 1 | – | – | 1 |
12. | Nick Baumgartner | USA | 2022 | 1 | – | – | 1 |
12. | Alessandro Hämmerle | Austria | 2022 | 1 | – | – | 1 |
21. | Danny Kass | USA | 2002–2006 | – | 2 | – | 2 |
21. | Scotty James | Australia | 2018–2022 | – | 2 | – | 2 |
23. | Žan Košir | Słowenia | 2014–2018 | – | 1 | 2 | 3 |
24. | Éliot Grondin | Kanada | 2022 | – | 1 | 1 | 2 |
24. | Omar Visintin | Włochy | 2022 | – | 1 | 1 | 2 |
26. | Daniel Franck | Norwegia | 1998 | – | 1 | – | 1 |
26. | Thomas Prugger | Włochy | 1998 | – | 1 | – | 1 |
26. | Richard Richardsson | Szwecja | 2002 | – | 1 | – | 1 |
26. | Simon Schoch | Szwajcaria | 2006 | – | 1 | – | 1 |
26. | Radoslav Židek | Słowacja | 2006 | – | 1 | – | 1 |
26. | Peetu Piiroinen | Finlandia | 2010 | – | 1 | – | 1 |
26. | Mike Robertson | Kanada | 2010 | – | 1 | – | 1 |
26. | Nikołaj Olunin | Rosja | 2014 | – | 1 | – | 1 |
26. | Ståle Sandbech | Norwegia | 2014 | – | 1 | – | 1 |
26. | Jarryd Hughes | Australia | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Kyle Mack | USA | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Lee Sang-ho | Korea Południowa | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Tim Mastnak | Słowenia | 2022 | – | 1 | – | 1 |
26. | Mons Røisland | 2022 | – | 1 | – | 1 | |
40. | Mark McMorris | Kanada | 2014–2022 | – | – | 3 | 3 |
41. | Ueli Kestenholz | Szwajcaria | 1998 | – | – | 1 | 1 |
41. | Chris Klug | USA | 2002 | – | – | 1 | 1 |
41. | Jarret Thomas | USA | 2002 | – | – | 1 | 1 |
41. | Siegfried Grabner | Austria | 2006 | – | – | 1 | 1 |
41. | Markku Koski | Finlandia | 2006 | – | – | 1 | 1 |
41. | Paul-Henri de Le Rue | Francja | 2006 | – | – | 1 | 1 |
41. | Mathieu Bozzetto | Francja | 2010 | – | – | 1 | 1 |
41. | Scotty Lago | USA | 2010 | – | – | 1 | 1 |
41. | Tony Ramoin | Francja | 2010 | – | – | 1 | 1 |
41. | Alex Deibold | USA | 2014 | – | – | 1 | 1 |
41. | Taku Hiraoka | Japonia | 2014 | – | – | 1 | 1 |
41. | Regino Hernández | Hiszpania | 2018 | – | – | 1 | 1 |
41. | Billy Morgan | Wielka Brytania | 2018 | – | – | 1 | 1 |
41. | Jan Scherrer | Szwajcaria | 2022 | – | – | 1 | 1 |
Klasyfikacja zawodniczek
[edytuj | edytuj kod]Stan na 15 lutego 2022
W poniższym zestawieniu ujęto klasyfikację zawodniczki, które zdobyły przynajmniej jeden medal olimpijski w snowboardingu. W przypadku, gdy dwie lub więcej zawodniczki zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, wzięto pod uwagę najpierw kolejność chronologiczną, a następnie porządek alfabetyczny.
Miejsce | Zawodniczka | Państwo | Lata[b] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Lindsey Jacobellis | USA | 2006–2022 | 2 | 1 | – | 3 |
1. | Jamie Anderson | USA | 2014–2018 | 2 | 1 | – | 3 |
3. | Anna Gasser | Austria | 2018–2022 | 2 | – | – | 2 |
3. | Chloe Kim | USA | 2018–2022 | 2 | – | – | 2 |
3. | Ester Ledecká | Czechy | 2018–2022 | 2 | – | – | 2 |
6. | Zoi Sadowski-Synnott | Nowa Zelandia | 2018–2022 | 1 | 1 | 1 | 3 |
7. | Karine Ruby | Francja | 1998–2002 | 1 | 1 | – | 2 |
7. | Hannah Teter | USA | 2006–2010 | 1 | 1 | – | 2 |
7. | Torah Bright | Australia | 2010–2014 | 1 | 1 | – | 2 |
7. | Michela Moioli | Włochy | 2018–2022 | 1 | 1 | – | 2 |
11. | Kelly Clark | USA | 2002–2014 | 1 | – | 2 | 3 |
12. | Eva Samková | Czechy | 2014–2018 | 1 | – | 1 | 2 |
13. | Nicola Thost | Niemcy | 1998 | 1 | – | – | 1 |
13. | Isabelle Blanc | Francja | 2002 | 1 | – | – | 1 |
13. | Tanja Frieden | Szwajcaria | 2006 | 1 | – | – | 1 |
13. | Daniela Meuli | Szwajcaria | 2006 | 1 | – | – | 1 |
13. | Maëlle Ricker | Kanada | 2010 | 1 | – | – | 1 |
13. | Nicolien Sauerbreij | Holandia | 2010 | 1 | – | – | 1 |
13. | Julia Dujmovits | Austria | 2014 | 1 | – | – | 1 |
13. | Kaitlyn Farrington | USA | 2014 | 1 | – | – | 1 |
13. | Patrizia Kummer | Szwajcaria | 2014 | 1 | – | – | 1 |
22. | Amelie Kober | Niemcy | 2006–2014 | – | 1 | 1 | 2 |
22. | Dominique Maltais | Kanada | 2006–2014 | – | 1 | 1 | 2 |
22. | Enni Rukajärvi | Finlandia | 2014–2018 | – | 1 | 1 | 2 |
22. | Chloé Trespeuch | Francja | 2014–2022 | – | 1 | 1 | 2 |
26. | Stine Brun Kjeldås | Norwegia | 1998 | – | 1 | – | 1 |
26. | Heidi Renoth | Niemcy | 1998 | – | 1 | – | 1 |
26. | Doriane Vidal | Francja | 2002 | – | 1 | – | 1 |
26. | Gretchen Bleiler | USA | 2006 | – | 1 | – | 1 |
26. | Déborah Anthonioz | Francja | 2010 | – | 1 | – | 1 |
26. | Jekatierina Iluchina | Rosja | 2010 | – | 1 | – | 1 |
26. | Anke Karstens | Niemcy | 2014 | – | 1 | – | 1 |
26. | Tomoka Takeuchi | Japonia | 2014 | – | 1 | – | 1 |
26. | Laurie Blouin | Kanada | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Liu Jiayu | ChRL | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Selina Jörg | Niemcy | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Julia Pereira de Sousa-Mabileau | Francja | 2018 | – | 1 | – | 1 |
26. | Queralt Castellet | Hiszpania | 2022 | – | 1 | – | 1 |
26. | Julia Marino | USA | 2022 | – | 1 | – | 1 |
26. | Daniela Ulbing | Austria | 2022 | – | 1 | – | 1 |
41. | Meryeta O’Dine | Kanada | 2022 | – | – | 2 | 2 |
42. | Shannon Dunn | USA | 1998 | – | – | 1 | 1 |
42. | Brigitte Köck | Austria | 1998 | – | – | 1 | 1 |
42. | Fabienne Reuteler | Szwajcaria | 2002 | – | – | 1 | 1 |
42. | Lidia Trettel | Włochy | 2002 | – | – | 1 | 1 |
42. | Kjersti Buaas | Norwegia | 2006 | – | – | 1 | 1 |
42. | Rosey Fletcher | USA | 2006 | – | – | 1 | 1 |
42. | Marion Kreiner | Austria | 2010 | – | – | 1 | 1 |
42. | Olivia Nobs | Szwajcaria | 2010 | – | – | 1 | 1 |
42. | Jenny Jones | Wielka Brytania | 2014 | – | – | 1 | 1 |
42. | Alona Zawarzina | Rosja | 2014 | – | – | 1 | 1 |
42. | Arielle Gold | USA | 2018 | – | – | 1 | 1 |
42. | Ramona Theresia Hofmeister | Niemcy | 2018 | – | – | 1 | 1 |
42. | Tess Coady | Australia | 2022 | – | – | 1 | 1 |
42. | Glorija Kotnik | Słowenia | 2022 | – | – | 1 | 1 |
42. | Kokomo Murase | Japonia | 2022 | – | – | 1 | 1 |
42. | Sena Tomita | Japonia | 2022 | – | – | 1 | 1 |
Klasyfikacja państw
[edytuj | edytuj kod]Poniższa tabela przedstawia klasyfikację państw, które zdobyły przynajmniej jeden medal olimpijski w snowboardingu. Uwzględniono wspólnie medale zdobyte przez mężczyzn i kobiety.
Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | USA | 17 | 8 | 10 | 35 |
2. | Szwajcaria | 8 | 2 | 4 | 14 |
3. | Kanada | 5 | 5 | 7 | 17 |
4. | Austria | 5 | 2 | 4 | 11 |
5. | Francja | 4 | 5 | 4 | 13 |
6. | Czechy | 3 | – | 1 | 4 |
7. | Rosja | 2 | 2 | 1 | 5 |
8. | Niemcy | 1 | 4 | 2 | 7 |
9. | Australia | 1 | 4 | 1 | 6 |
10. | Japonia | 1 | 2 | 4 | 7 |
11. | Włochy | 1 | 2 | 2 | 5 |
12. | ChRL | 1 | 2 | – | 3 |
13. | Nowa Zelandia | 1 | 1 | 1 | 3 |
14. | Holandia | 1 | – | – | 1 |
15. | Norwegia | – | 4 | 1 | 5 |
16. | Słowenia | – | 2 | 3 | 5 |
17. | Finlandia | – | 2 | 2 | 4 |
18. | Hiszpania | – | 1 | 1 | 2 |
19. | Korea Południowa | – | 1 | – | 1 |
19. | Słowacja | – | 1 | – | 1 |
19. | Szwecja | – | 1 | – | 1 |
22. | Wielka Brytania | – | – | 2 | 2 |
23. | Rosyjski Komitet Olimpijski | – | – | 1 | 1 |
Klasyfikacja państw według lat
[edytuj | edytuj kod]W poniższej tabeli zestawiono państwa według liczby medali zdobytych w snowboardingu podczas kolejnych edycji zimowych igrzysk olimpijskich. Przedstawiono sumę wszystkich medali (złotych, srebrnych i brązowych) we wszystkich konkurencjach łącznie.
Państwo | '98 | '02 | '06 | '10 | '14 | '18 | '22 | Suma |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australia | – | – | – | 1 | 1 | 2 | 2 | 6 |
Austria | 1 | – | 1 | 2 | 2 | 1 | 4 | 11 |
ChRL | – | – | – | – | – | 1 | 2 | 3 |
Czechy | – | – | – | – | 1 | 2 | 1 | 4 |
Finlandia | – | – | 1 | 1 | 1 | 1 | – | 4 |
Francja | 1 | 3 | 1 | 3 | 2 | 2 | 1 | 13 |
Hiszpania | – | – | – | – | – | 1 | 1 | 2 |
Holandia | – | – | – | 1 | – | – | – | 1 |
Japonia | – | – | – | – | 3 | 1 | 3 | 7 |
Kanada | 1 | – | 1 | 3 | 2 | 4 | 6 | 17 |
Korea Południowa | – | – | – | – | – | 1 | – | 1 |
Niemcy | 2 | – | 1 | – | 2 | 2 | – | 7 |
Norwegia | 2 | – | 1 | – | 1 | – | 1 | 5 |
Nowa Zelandia | – | – | – | – | – | 1 | 2 | 3 |
Rosja | – | – | – | 1 | 4 | – | – | 5 |
Rosyjski Komitet Olimpijski | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 |
Słowacja | – | – | 1 | – | – | – | – | 1 |
Słowenia | – | – | – | – | 2 | 1 | 2 | 5 |
Szwajcaria | 2 | 2 | 4 | 1 | 3 | 1 | 1 | 14 |
Szwecja | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 |
USA | 2 | 5 | 7 | 5 | 5 | 7 | 4 | 34 |
Wielka Brytania | – | – | – | – | 1 | 1 | – | 2 |
Włochy | 1 | 1 | – | – | – | 1 | 2 | 5 |
suma | 12 | 12 | 18 | 18 | 30 | 30 | 33 | 153 |
Klasyfikacja państw według konkurencji
[edytuj | edytuj kod]W poniższej tabeli przedstawiono liczbę medali zdobytych przez poszczególne państwa w konkurencjach snowboardowych. Zastosowano skróty używane przez Międzynarodową Federację Narciarską[53]:
- GS – slalom gigant,
- HP – half-pipe,
- PGS – slalom gigant równoległy,
- SBX – snowboard cross,
- PSL – slalom równoległy,
- SS – slopestyle,
- BA – big air,
- BXT – drużynowy snowboard cross.
Państwo | GS (m) | HP (m) | PGS (m) | SBX (m) | PSL (m) | SS (m) | BA (m) | GS (k) | HP (k) | PGS (k) | SBX (k) | PSL (k) | SS (k) | BA (k) | BXT | Suma |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australia | – | 2 | – | 1 | – | – | – | – | 2 | – | – | – | 1 | – | – | 6 |
Austria | – | – | 3 | 1 | 1 | – | – | 1 | – | 2 | – | 1 | – | 2 | – | 11 |
ChRL | – | – | – | – | – | 1 | 1 | – | 1 | – | – | – | – | – | – | 3 |
Czechy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 2 | 2 | – | – | – | – | 4 |
Finlandia | – | 2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 2 | – | – | 4 |
Francja | – | – | 1 | 4 | – | – | – | 1 | 1 | 2 | 4 | – | – | – | – | 13 |
Hiszpania | – | – | – | 1 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | 2 |
Holandia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 |
Japonia | – | 4 | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | – | – | – | 1 | – | 7 |
Kanada | 1 | – | 1 | 2 | – | 5 | 2 | – | – | – | 4 | – | 1 | – | 1 | 17 |
Korea Południowa | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 |
Niemcy | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | 3 | – | 2 | – | – | – | 7 |
Norwegia | – | 1 | – | – | – | 1 | 1 | – | 2 | – | – | – | – | – | – | 5 |
Nowa Zelandia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 2 | – | 3 |
Rosja | – | – | 1 | 1 | 1 | – | – | – | – | 2 | – | – | – | – | – | 5 |
Rosyjski Komitet Olimpijski | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 |
Słowacja | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 |
Słowenia | – | – | 3 | – | 1 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | 5 |
Szwajcaria | 1 | 3 | 5 | – | – | – | – | – | 1 | 2 | 2 | – | – | – | – | 14 |
Szwecja | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 |
USA | – | 9 | 1 | 3 | – | 2 | 1 | – | 11 | 1 | 2 | – | 3 | 1 | 1 | 35 |
Wielka Brytania | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 | – | – | 2 |
Włochy | 1 | – | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 | 1 | – | – | – | 1 | 5 |
suma | 3 | 21 | 18 | 15 | 3 | 9 | 6 | 3 | 21 | 15 | 15 | 3 | 9 | 6 | 3 | 153 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Top winners – Snowboard. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2017-07-19]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Men’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-01)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Men’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Men’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Men’s Halfpipe – Results. pyeongchang2018.com, 14 lutego 2018. [dostęp 2018-02-14]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Men’s Snowboard Halfpipe – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 11 lutego 2022. [dostęp 2022-02-11]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Men’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Men’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Men’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Men’s Parallel Giant Slalom – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 24 lutego 2018. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Men’s Parallel Giant Slalom – Brackets. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 8 lutego 2022. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Men’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Men’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Men’s Snowboard Cross – Results. pyeongchang2018.com, 15 lutego 2018. [dostęp 2018-02-15]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Men’s Snowboard Cross – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 10 lutego 2022. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Men’s Parallel Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Men’s Slopestyle. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Men’s Slopestyle – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 11 lutego 2018. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Men’s Snowboard Slopestyle – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 7 lutego 2022. [dostęp 2022-02-07]. (ang.).
- ↑ Alpensia Ski Jumping Centre – Snowboard – Men’s Big Air – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 24 lutego 2018. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
- ↑ Big Air Shougang – Snowboard – Men’s Snowboard Big Air – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 15 lutego 2022. [dostęp 2022-02-15]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 1998 Nagano Winter Games: Women’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-21)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 1998 Nagano Winter Games: Women’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Women’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Women’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-29)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Women’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Women’s Halfpipe. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Ladies’ Halfpipe – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Women’s Snowboard Halfpipe – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 10 lutego 2022. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Women’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Women’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Women’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Women’s Parallel Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Ladies’ Parallel Giant Slalom – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 24 lutego 2018. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Women’s Parallel Giant Slalom – Brackets. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 8 lutego 2022. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Women’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-29)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2010 Vancouver Winter Games: Women’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Women’s Boardercross. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.).
- ↑ Snowboard – Results Ladies’ Snowboard Cross Big Final – Pyeongchang 2018 Winter Olympics. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Women’s Snowboard Cross – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 9 lutego 2022. [dostęp 2022-02-09]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Women’s Parallel Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (ang.).
- ↑ Snowboarding at the 2014 Sochi Winter Games: Women’s Slopestyle. sports-reference.com. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-21)]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Ladies’ Slopestyle – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 12 lutego 2018. [dostęp 2018-02-12]. (ang.).
- ↑ Sean Nugent: Zoi Sadowski-Synnott wins NZ’s first ever Winter Olympic gold. 1News Digital, 6 lutego 2022. [dostęp 2022-02-06]. (ang.).
- ↑ Phoenix Snow Park – Snowboard – Ladies’ Big Air – Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 22 lutego 2018. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
- ↑ Big Air Shougang – Snowboard – Women’s Snowboard Big Air – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 15 lutego 2022. [dostęp 2022-02-15]. (ang.).
- ↑ Zhangjiakou Genting Snow Park – Snowboard – Mixed Team Snowboard Cross – Results Summary. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 12 lutego 2022. [dostęp 2022-02-12]. (ang.).
- ↑ Results – Olympic Winter Games. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).