Przejdź do zawartości

Marino da Fregeno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marino da Fregeno
Data i miejsce śmierci

7 lipca 1482
Rzym

Biskup kamieński
Okres sprawowania

1478–1482

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

16 listopada 1478

Sakra biskupia

21 marca 1479

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 marca 1479

Miejscowość

Rzym

Miejsce

kościół San Giacomo degli Spagnoli

Konsekrator

Šimun Vosić

Współkonsekratorzy

Jan Rehwinkel OT,
Agostino

Marino da Fregeno, Marinus von Fregeno (ur. ?, zm. 7 lipca 1482 w Rzymie) – włoski duchowny rzymskokatolicki, biskup kamieński.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Cerreto di Spoleto w Umbrii. 26 marca 1457 został mianowany przez Kaliksta III papieskim posłem i kolektorem (nuntius et collector) w Szwecji, Norwegii, na Litwie, w prowincjach kościelnych Magdeburga i Lwowa oraz w diecezjach Bamberg i Münster. Uzyskał mandaty do prowadzenia swojej misji od królów Polski i Danii oraz elektora Saksonii. Udzielał odpustów za wsparcie krucjaty przeciwko Turkom. Kilkakrotnie popadał w konflikty z władcami, głównie z elektorem Saksonii, przez którego był nawet aresztowany.

5 lipca 1459 kolejny papież - Pius II polecił mu kontynuowanie misji w Szwecji, Norwegii, na Litwie oraz w prowincji lwowskiej. 31 grudnia 1471 papież Sykstus IV ponownie powierzył mu misję kolektora w Danii, Norwegii i w części Niemiec. Pełnił również misje dyplomatyczne.

16 listopada 1478 papież Sykstus IV prekonizował go biskupem kamieńskim. 21 marca 1479 w kościele San Giacomo degli Spagnoli w Rzymie przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Capodistrii Šimuna Vosića. Współkonsekratorami byli biskup sambijski Jan Rehwinkel OT oraz biskup santoryński Agostino.

Ingres odbył 7 maja 1480. Porozumiał się księciem szczecińskim Bogusławem X oraz z Ludwikiem von Ebersteinem, który został wybrany biskupem kamieńskim przez kapitułę jeszcze w 1469 (wyboru tego nie zatwierdził papież), czym zakończył trwający kilka lat konflikt. Biskup wszedł jednak w konflikt z większością duchowieństwa po obłożeniu duchownych wysokim subsidium charitativum. Pomiędzy biskupem a jego duchowieństwem istniał również dystans z powodu obcej narodowości włoskiego purpurata oraz z powodu bariery językowej. W sierpniu 1481 bp Fregeno wyjechał do Rzymu szukając poparcia u papieża. Tam zmarł 7 lipca 1482, być może stając się ofiarą szalającej wówczas w Wiecznym Mieście epidemii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]