Przejdź do zawartości

Manu Sareen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manu Sareen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1967
Pendżab

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Alternatywa

Manu Abhishek Sareen (ur. 16 maja 1967 w Pendżabie w Indiach) – duński polityk hinduskiego pochodzenia, samorządowiec i parlamentarzysta, minister ds. równouprawnienia, ds. kościelnych i współpracy nordyckiej (2011–2014) oraz ds. dzieci, równości, integracji i spraw społecznych (2014–2015).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Manu Sareen wychował się w Kopenhadze, dokąd na początku lat 70.[a] wyemigrowała z Indii. Z wykształcenia jest pracownikiem socjalnym i mediatorem. Pracował na różnych stanowiskach, m.in. w latach 1997–2007 jako doradca ds. etnicznych w punkcie konsultacyjnym dla dzieci młodzieży, a w latach 2003–2007 również jako doradca w LOKK[b]. Jest autorem książek akademickich, m.in. o małżeństwie przymusowym (Når kærlighed bliver tvang – generationskonflikter og tvangsægteskaber, 2003); w 2006 debiutował jako autor książek dla dzieci. Prowadził również szkolenia i wykłady m.in. dla LOKK i ministerstwa ds. integracji[1].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach socjalliberalnej Det Radikale Venstre. W 2002 został po raz pierwszy wybrany do rady miejskiej Kopenhagi, a od 2006 pełnił w niej funkcję przewodniczącego grupy radnych swojego ugrupowania. Bez powodzenia kandydował do parlamentu w 2005 z okręgu obejmującego kopenhaską dzielnicę Vesterbro i następnie w 2007 z okręgu Nørrebro. Od stycznia do kwietnia 2011 wykonywał w Folketingecie mandat deputowanego w zastępstwie Lone Dybkjær jako stedfortræder[c]. W 2003, 2006 i 2007 był nominowany do nagrody dla „polityka roku”, przyznawanej przez LGBT Danmark.

W wyborach samorządowych w 2009 uzyskał wyższe poparcie niż otwierający listę wyborczą radykałów Klaus Bondam. Odmówił jednak objęcia funkcji w zarządzie miasta, wskazując, że wiązałoby się z udzieleniem mu poparcia przez Duńską Partię Ludową[2].

W wyborach w 2011 Manu Saaren po raz pierwszy został wybrany na posła do Folketingetu[3]. 3 października 2011 wszedł w skład rządu Helle Thorning-Schmidt jako minister ds. równouprawnienia (będąc pierwszym mężczyzną w historii pełniącym tę funkcję), minister ds. kościelnych i minister ds. współpracy nordyckiej. 3 lutego 2014 w drugim gabinecie dotychczasowej premier objął stanowisko ministra ds. dzieci, równości, integracji i praw społecznych, które zajmował do 28 czerwca 2015. Był pierwszym duńskim członkiem rządu pochodzącym spoza Europy[4].

W wyborach w tym samym roku nie uzyskał poselskiej reelekcji. Jedyny mandat dla Det Radikale Venstre w okręgu stołecznym uzyskała Ida Auken, która rok wcześniej przeszła do tego ugrupowania z Socjalistycznej Partii Ludowej[5]. W 2016 Manu Saaren opuścił radykałów, dołączając do partii Alternatywa[6], odszedł z niej jednak w 2018.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Manu Sareen jest żonaty, ma troje dzieci

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  1. Podawane są różne daty osiedlenia się w Danii – 1970 (por. Manu Sareen – minoritetskonfliktmægleroplæg. musiker-boersen.dk. [dostęp 2013-02-14]. (duń.).) i 1971 (por. Om Manu. manu.dk. [dostęp 2013-02-14]. (duń.).).
  2. Landsorganisation af kvindekrisecentre – organizacja udzielająca wsparcia duńskim centrom kryzysowym dla kobiet.
  3. Stedfortræder – zastępca poselski; osoba, która wprawdzie nie uzyskała własnego mandatu, jednak w razie np. dłuższego urlopu czy rezygnacji z mandatu przez konkretnego deputowanego zastępuje go w pracy parlamentarnej (por. Stedfortræder. ft.dk. [dostęp 2016-05-27]. (duń.).).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. CV – Manu Sareen. manu.dk. [dostęp 2016-05-27]. (duń.).
  2. Manu Sareen afslog borgmesterpost. bt.dk, 19 listopada 2009. [dostęp 2016-05-27]. (duń.).
  3. Profil na stronie Folketingetu. [dostęp 2016-05-27]. (ang.).
  4. Sareen: Første perkerminister i Danmark. dr.dk, 18 października 2011. [dostęp 2013-02-14]. (duń.).
  5. Manu Sareen slået ud af Folketinget af Ida Auken. bt.dk, 19 czerwca 2015. [dostęp 2013-02-14]. (duń.).
  6. Manu Sareen skifter til Alternativet. altinget.dk, 20 marca 2016. [dostęp 2013-02-14]. (duń.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]