Maksymilian Jabłonowski

Maksymilian Jabłonowski
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1785 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1846 ; Krzywin
	Kasztelan Królestwa Polskiego
Okres	od 1821; do ?
	Wojewoda
Okres	od 1830; do ?
	Członek Rady Stanu
Okres	od ?; do ?
	Senator Imperium Rosyjskiego
Okres	od ?; do ?

Maksymilian Jabłonowski (ur. w 1785 roku, zm. 13 lutego 1846 w Krzywinie) – polski arystokrata, polityk, książę w Królestwie Kongresowym w 1820 roku^[1], mistrz dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku.

Brat przyrodni Stanisława Pawła Jabłonowskiego.

Życiorys

Jego ojcem był ks. Antoni Barnaba Jabłonowski, matką – druga żona ojca Tekla Czaplicówna, córka Celestyna Czaplica, łowczego wielkiego koronnego, marszałka sejmu 1766, poety.

Od 1821 kasztelan Królestwa Polskiego, od 1830 wojewoda, po statucie organicznym (1832) członek Rady Stanu, później senator imperium Rosyjskiego, prezes Heroldii Królestwa Polskiego w latach 1845–1846^[2].

W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu^[3].

Jego piękna żona Teresa z Lubomirskich^[4] (zm. 1847) prowadziła salon znany w sferach arystokratycznych Warszawy^[5], właścicielka Czarnolasu w latach 1834-1847^[6].

Zmarł 13 lutego 1846 w Krzywinie, gdzie został pochowany^[5].

Odznaczony Orderem Świętej Anny 1 klasy^[7]

Przypisy

↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
↑ Tomasz Demidowicz: Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. „Czasopismo Prawno-Historyczne”. T. LXII, zeszyt 2, s. 160, 2010.
↑ Tadeusz Bieczyński: Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta. Poznań, 1873, s. IX, 50.
↑ córka Michała, wnuczka wojewody kijowskiego Stanisława Lubomirskiego
↑ ^a ^b Manteufflowa, s. 231.
↑ Historia czarnoleskich dóbr
↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 5.

Bibliografia

Maria Manteufflowa: Jabłonowski Maksymilian (1785-1846). [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. X. Wrocław – Warszawa, 1962–1964, s. 230-231.

[1] Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]

[2] Tomasz Demidowicz: Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. „Czasopismo Prawno-Historyczne”. T. LXII, zeszyt 2, s. 160, 2010.

[3] Tadeusz Bieczyński: Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta. Poznań, 1873, s. IX, 50.

[4] órka Michała, wnuczka wojewody kijowskiego Stanisława Lubomirskiego

[TM231-5] Manteufflowa, s. 231.

[6] Historia czarnoleskich dóbr

[7] Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]