Maciej Kuroń

Maciej Kuroń
Data i miejsce urodzenia	8 marca 1960 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 2008 ; Izabelin
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	kucharz, dziennikarz, publicysta kulinarny
Narodowość	polska
Rodzice	ojciec: Jacek Kuroń; matka: Grażyna Kuroń
Dzieci	Jan, Jakub, Kacper, Grażyna
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Kuroń (ur. 8 marca 1960 w Warszawie, zm. 25 grudnia 2008 w Izabelinie) – polski kucharz, dziennikarz, publicysta kulinarny, prezenter programów telewizyjnych o tematyce kulinarnej. Syn Grażyny i Jacka Kuroniów^[1].

Życiorys

Dzieciństwo i wczesna młodość

Laureat olimpiady historycznej, planował studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, co uniemożliwiła decyzja ówczesnego ministra szkolnictwa wyższego. Ostatecznie w październiku 1979 rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie^[2].

Lata 80. XX wieku

Po strajkach Sierpnia 1980 i powstaniu Solidarności był inicjatorem powołania niezależnej organizacji studenckiej w Olsztynie. W dniach 18–19 października 1980 r. uczestniczył w zjeździe założycielskim w Warszawie^[3]. Jako delegat olsztyńskiej WSP wchodził w skład Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego, i to wedle jego pomysłu nowa, opozycyjna wobec władz komunistycznych, organizacja młodzieżowa przyjęła nazwę „Niezależne Zrzeszenie Studentów”^[4].

Stan wojenny (1981–1983)

W 1981 był jednym z głównych organizatorów strajków studenckich na WSP – w dniach: 25–27 lutego i 23 listopada – 11 grudnia 1981. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 został internowany w Białołęce^[4] i bezpośrednio po tym relegowany z uczelni^[5]. W tym czasie jego pełnomocnikiem z ramienia studenckiej komisji zajmującej się pomocą dla osób represjonowanych w okresie stanu wojennego był ówczesny student III roku na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego Robert Gwiazdowski^[6]. Po stanie wojennym wyjechał do USA, kształcił się w The Culinary Institute of America^[7].

Gospodarz programów kulinarnych

Był autorem kilku książek kucharskich, w tym Kuchni polskiej. Kuchni Rzeczypospolitej wielu narodów^[8]. Należał do Stowarzyszenia Wolnego Słowa^[9]. W telewizji prowadził programy kulinarne: Niebo w gębie w WOT, Gotuj z Kuroniem i Kuroń raz w TVN oraz teleturniej kulinarny Graj z Kuroniem w TVP1^[10]. W 1998 został uhonorowany nagrodą Wiktora^[11].

Życie prywatne

Miał żonę Joannę i czworo dzieci: Jana, Jakuba, Kacpra i Grażynę^[10].

Śmierć i pogrzeb

Zmarł nagle 25 grudnia 2008 w swoim domu w Izabelinie koło Warszawy^[12] z powodu ciężkiej niewydolności krążenia. 7 stycznia 2009 został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[13] (kwatera 85-2-10)^[14]. W dniu pogrzebu „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za zaangażowanie w kształtowanie społecznych postaw Polaków” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[15]^[16].

Przypisy

↑ Maciej Kuroń nie żyje. gazeta.pl, 2008-12-25. [dostęp 2008-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)].
↑ Byłem laureatem olimpiady historycznej, a to automatycznie dawało mi miejsce na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Powinienem się tam dostać. Ówczesny minister edukacji robił jednak wszystko, abym tam nie trafił. W końcu przedstawiono mi propozycję studiów w Olsztynie na WSP. Trafiłem w te piękne strony w październiku 1979 r. Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem, Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.
↑ J. Sikorski: Galopem przez stulecia: Olsztyn 1353–2003. Olsztyn: Edytor „Wers”, 2003, s. 197–198. ISBN 83-919110-0-4.
↑ ^a ^b Jerzy Necio „Sportowcy” i „Olimpijczyk”- trening na esbeckich warunkach „Debata” luty 2010
↑ 13 grudnia 1981r. zostałem internowany w Białołęce. Automatycznie zostałem również relegowany z uczelni. Jaki był powód? Nikt by nie zgadł. Oficjalnie zarzucono mi, że nie stawiam się na zajęcia. Kupa śmiechu! Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.
↑ Wywiad udzielony w audycji PR1 Polskiego Radia „Nieznani znani”; 10.02.2019.
↑ Wspomnienie o Macieju Kuroniu [online], Wyborcza.pl, 26 grudnia 2008 [dostęp 2010-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-30] .
↑ D. Szyller: Zmarł Maciej Kuroń. dziennik.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-11-15].
↑ Lista członków SWS. sws.org.pl. [dostęp 2010-05-08].
↑ ^a ^b Maciej Kuroń – strona autora. Wydawnictwo Czarna Owca. [dostęp 2009-01-07]. ^{[martwy link]}
↑ Maciej Kuroń nie żyje. onet.pl, 2008-12-25. [dostęp 2011-02-15].
↑ Ł. Szewczyk: Maciej Kuroń nie żyje. media2.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-05-08].
↑ G. Miecznikowski: Warszawa pożegnała Macieja Kuronia. gazeta.pl, 2009-01-07. [dostęp 2010-05-08].
↑ Cmentarz Stare Powązki: GAJA BORUCKA KUROŃ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10] .
↑ M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 416 [dostęp 2011-02-15]
↑ Pożegnanie Macieja Kuronia [online], prezydent.pl, 7 stycznia 2009 [dostęp 2023-09-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

Maciej Kuroń w bazie filmpolski.pl

[1] Maciej Kuroń nie żyje. gazeta.pl, 2008-12-25. [dostęp 2008-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)].

[2] Byłem laureatem olimpiady historycznej, a to automatycznie dawało mi miejsce na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Powinienem się tam dostać. Ówczesny minister edukacji robił jednak wszystko, abym tam nie trafił. W końcu przedstawiono mi propozycję studiów w Olsztynie na WSP. Trafiłem w te piękne strony w październiku 1979 r. Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem, Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.

[3] J. Sikorski: Galopem przez stulecia: Olsztyn 1353–2003. Olsztyn: Edytor „Wers”, 2003, s. 197–198. ISBN 83-919110-0-4.

[jerzynecio.eu-4] Jerzy Necio „Sportowcy” i „Olimpijczyk”- trening na esbeckich warunkach „Debata” luty 2010

[5] 13 grudnia 1981r. zostałem internowany w Białołęce. Automatycznie zostałem również relegowany z uczelni. Jaki był powód? Nikt by nie zgadł. Oficjalnie zarzucono mi, że nie stawiam się na zajęcia. Kupa śmiechu! Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.

[6] Wywiad udzielony w audycji PR1 Polskiego Radia „Nieznani znani”; 10.02.2019.

[7] Wspomnienie o Macieju Kuroniu [online], Wyborcza.pl, 26 grudnia 2008 [dostęp 2010-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-30] .

[dziennik.pl-8] D. Szyller: Zmarł Maciej Kuroń. dziennik.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-11-15].

[9] Lista członków SWS. sws.org.pl. [dostęp 2010-05-08].

[jsantorski.pl-10] Maciej Kuroń – strona autora. Wydawnictwo Czarna Owca. [dostęp 2009-01-07]. ^{[martwy link]}

[11] Maciej Kuroń nie żyje. onet.pl, 2008-12-25. [dostęp 2011-02-15].

[12] Ł. Szewczyk: Maciej Kuroń nie żyje. media2.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-05-08].

[13] G. Miecznikowski: Warszawa pożegnała Macieja Kuronia. gazeta.pl, 2009-01-07. [dostęp 2010-05-08].

[14] Cmentarz Stare Powązki: GAJA BORUCKA KUROŃ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10] .

[15] M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 416 [dostęp 2011-02-15]

[16] Pożegnanie Macieja Kuronia [online], prezydent.pl, 7 stycznia 2009 [dostęp 2023-09-26] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]