Przejdź do zawartości

MS Almak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Almak
Ilustracja
Bandera

 Francja

Numer IMO

9682033

Znak wywoławczy

FIIA

Port macierzysty

Concarneau

Armator

Défense conseil international

Operator

navOcean

Nadzorujące towarzystwo klasyf.

Bureau Veritas

Dane podstawowe
Typ

Statek szkolny

Historia
Stocznia

Piriou

Data wodowania

11 lipca 2013

Data oddania do eksploatacji

jesień 2013

Dane techniczne
Wyporność

420 t

Nośność (DWT)

147

Liczebność załogi

7-9

Liczba pasażerów

16 kadetów i instruktorów

Długość całkowita (L)

44,0 m

Szerokość (B)

9,6 m

Zanurzenie (D)

3,2 m

Pojemność brutto

574 GT

Napęd mechaniczny
Silnik

2 silniki diesla Moteurs Baudouin 12 M26.2 moc 662[1] kW każdy.

Liczba śrub napędowych

2 śruby nastawne

Prędkość maks.

12 w.

Almakfrancuski statek szkolny, przeznaczony głównie do szkolenia kadr dla flot wojennych krajów arabskich i afrykańskich.

Okoliczności powstania

[edytuj | edytuj kod]

Francuskie firmy produkujące broń muszą zapewnić szkolenie jej obsługi. Ponadto, Francja stara się szkolić wojskowych ze swoich byłych kolonii, aby podtrzymać z nimi więź. Oferuje także szkolenia dla sił wojskowych innych państw (w tym arabskich), rozwijając współpracę z elitami tych krajów. W celu wspierania przemysłu obronnego powołano w 1972 Défense conseil international (DCI), podległą Ministerstwu Obrony. Do zadań DCI należy organizowanie szkoleń dla zagranicznego personelu.

Na początku XXI w. flota jednostek szkolnych Marine nationale stała się przestarzała, a warunki bytowe kadetów nie odpowiadają dzisiejszym standardom. Z powodów finansowych budowa nowych jednostek napotyka przeszkody. W tej sytuacji studenci z bogatych krajów mogą preferować oferty innych państw.

Aby unowocześnić ofertę szkoleniową, DCI podjęła decyzję o budowie nowego statku, eksploatowanego przez cywilną spółkę navOcean, którą powołano wspólnie ze stocznią Piriou w 2012[1]. Stocznia Piriou w Concarneau zbudowała jednostkę MTS 44 (Maritime Training Ship, o długości 44 m) w 2013.

Opis jednostki

[edytuj | edytuj kod]

Statek o długości 44,0 m i szerokości 9,6 m ma stalowy kadłub i aluminiową nadbudówkę, zwieńczoną mostkiem zapewniającym widoczność dookoła widnokręgu.

Za mostkiem, a przed kominami, jest pokład łodziowy, gdzie znajduje się żurawik szybkiej łodzi ratowniczej oraz żuraw pokładowy o udźwigu 1,6 t i wysięgu 7,8 m. Rufę zajmuje pokład roboczy. Można tam przyjmować ładunki opuszczane ze śmigłowca. Pokład może pomieścić standardowy kontener 20-stopowy, na przykład z komorą dekompresyjną.

Na pawęży rufowej zamocowana jest składana platforma ułatwiająca operowanie płetwonurkom.

Statek ma dwa silniki spalinowe, napędzające dwie śruby nastawne. Za każdą śrubą znajduje się ster. Na dziobie zainstalowano ster strumieniowy. Maksymalna prędkość jednostki to 12 węzłów. Przy prędkości ekonomicznej 10 węzłów zasięg wynosi 3600 mil morskich.

Załoga stała mieszka w jednoosobowych kajutach, dla kadetów przewidziane są kajuty dwuosobowe. Mesa kadetów jest jednocześnie salą lekcyjną.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Statek wyposażony jest w dwa radary nawigacyjne, podwójny system zobrazowania elektronicznej mapy i informacji nawigacyjnej (ECDIS), AIS oraz wyposażenie radiowe systemu GMDSS, pozwalające na żeglugę w rejonie A3.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Piriou livre l’Almak, un bâtiment de formation maritime de 44 mètres, Communiqué de presse. Piriou, 2013-09-27. s. 4. [dostęp 2014-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-19)]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Nitka. Almak, czyli jak przy niskich kosztach szkolić wymagających klientów. „Morze, Statki i Okręty”. XIX (11-12/2014), s. 8-11, 2014-11. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]