Lindisfarne
55°41′N 1°48′W/55,683333 -1,800000
 Zamek na wyspie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Northumberland  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 55°41′N 1°48′W/55,683333 -1,800000
| |
Lindisfarne – wyspa pływowa u północno-wschodnich wybrzeży Anglii, w hrabstwie Northumberland. Ze stałym lądem połączona jest groblą komunikacyjną. W 2001 roku Lindisfarne zamieszkiwały 162 osoby.
W 635 roku na Lindisfarne został założony klasztor[1] ufundowany przez Aidana[2], mnicha z klasztoru na Ionie. W roku 793 klasztor został spalony i splądrowany przez wikingów, a najazd opisany został w Kronice anglosaskiej. Uznany został za pierwszy najazd wojowników ze Skandynawii w historii, otwierający tzw. epokę wikingów[3]. Na miejscu tragedii postawiony został w IX wieku rzeźbiony kamień. Na wyspie znajdują się dwie niewielkie automatyczne latarnie morskie należące do Trinity House: latarnia morska Heugh Hill oraz latarnia morska Guile Point East.
Na Lindisfarne nakręcono film Matnia w reżyserii Romana Polańskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, s. 150, ISBN 83-85719-85-7.
- ↑ Sarah Foot. Out&About History Explorer: The rise of English Christianity. „BBC History Magazine”. 8, sierpień 2013. Londyn: Bristol Magazines Ltd.. ISSN 1469-8552.
- ↑ Aron J. Guriewicz: Wyprawy wikingów. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969, s. 6.