Li Houzhu
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| władca Południowego Tang | |||||||
| Okres |
od 961 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Poprzednik |
Li Jing | ||||||
| Dane biograficzne | |||||||
| Data urodzenia | |||||||
| Data śmierci | |||||||
| Ojciec |
Li Jing | ||||||
Li Houzhu (chiń. upr. 李后主; chiń. trad. 李後主; pinyin Lǐ Hòuzhǔ; Wade-Giles Li Hou-chu ur. 937, zm. 978) – ostatni władca Południowego Tang, państwa chińskiego z okresu Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw. Jego właściwym imieniem było Li Yu (chiń. 李煜; pinyin Lǐ Yù), bardziej znany jest jednak jako Houzhu (dosł. „Ostatni władca”)[1].
Objął tron po śmierci ojca, Li Jinga, w 961 roku[2]. Bardziej niż władca zasłynął na polu kultury, był uzdolnionym poetą, malarzem, muzykiem oraz kaligrafem. Ceniony zwłaszcza jako twórca wierszy ci[3].
Zachowało się ponad 30 wierszy Li. We wczesnych utworach opiewał piękno życia, w późniejszej twórczości dominuje natomiast temat przemijania oraz bezsilności ludzkich dążeń, wynikający z osobistych przeżyć – śmierci ukochanej żony w 964 roku i późniejszego uwięzienia[3].
W 975 roku jego państwo zostało podbite przez Songów, a sam Li trafił do niewoli i został uwięziony w Kaifengu. Otruto go trzy lata później z rozkazu cesarza Taizonga[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chan Mong-ho: The Birth of China Seen Through Poetry. Singapore: World Scientific Publishing, 2011, s. 168. ISBN 978-981-4335-33-1.
- ↑ a b F.W. Mote: Imperial China 900-1800. Cambridge: Harvard University Press, 2003, s. 14. ISBN 0-674-01212-7.
- ↑ a b Li Yu, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2013-08-14] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Anchor Book of Chinese Poetry. edited by Tony Barnstone and Chou Ping. New York: Random House, 2005. ISBN 0-385-72198-6.