Przejdź do zawartości

Kultury paleolitu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kultury paleolitu

[edytuj | edytuj kod]

W paleolicie pojawił się człowiek zdolny wytwarzać narzędzia, a te stopniowo dały mu coraz większą przewagę nad zwierzętami. Narzędzia były początkowo bardzo prymitywne i nieobrobione, z czasem coraz mniej przypominały przypadkowo znaleziony kamień, a coraz bardziej pieczołowicie obrobiony sprzęt użytkowy.

Kultury paleolityczne nazwane są zazwyczaj od miejsca odkrycia pierwszych narzędzi danego typu. W zależności od kształtu i stopnia obróbki wyróżnia się cztery główne typy kamiennych narzędzi, którymi posługiwały się różne kultury paleolityczne.

Pod koniec epoki kamiennej człowiek żył w niewielkich gromadach łowieckich, mieszkał w jaskiniach lub własnoręcznie wytworzonych pomieszczeniach typu ziemianek i szałasów. Oddawał cześć duchom zwierząt, również tych przez siebie zabitych, odprawiał obrzędy magiczne i pogrzebowe, malował sceny łowieckie na ścianach jaskiń, i rzeźbił w kości, rogu i kamieniu. W Europie żyły dwa gatunki (nie mylić z podgatunkiem) rodzaju Homo:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brézillon Michell, Encyklopedia kultur pradziejowych, WAiF, Warszawa 1981.
  • Clark Desmont J., Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.