Przejdź do zawartości

Krzysztof Janusz Paczuski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Janusz Paczuski
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1956
Lublin

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2004
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Krzysztof Janusz Paczuski (ur. 7 maja 1956 w Lublinie, zm. 3 sierpnia 2004 w Warszawie) – polski poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie inteligenckiej, jako syn Zdzisława Paczuskiego i Teresy z Keiferowiezów. Ukończył Szkołę Podstawową Nr 8 (1971) i V Liceum Ogólnokształcące im. M. Skłodowskiej-Curie (1975) w Lublinie. W latach 1975–1983 studiował polonistykę w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (magister filologii polskiej).

Uczestnik konkursów literackich dla młodzieży szkolnej. Członek Młodzieżowego Klubu Literackiego przy Wojewódzkim Domu Kultury, następnie Koła Młodych przy lubelskim Oddziale Związku Literatów Polskich. Debiutował w 1974 na łamach Nowego Wyrazu. Pracował w szkolnictwie jako nauczyciel (1982–1992). Od 1993 redaktor kwartalnika literacko-artystycznego Akcent[1]. Uczestniczył w polsko-niemieckim Literatura Festival „wortlust“ 1995 w Lipsku, 1997 w Lublinie[2], 1997 w Lublinie[3][4][5].

Był mężem Marzeny Paczuskiej[6]. Został pochowany na cmentarzu w Kazimierzu Dolnym.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Polonez z różą w gardle, Związek Literatów Polskich. Oddział w Lublinie. Koło Młodych Pisarzy, Lublin 1978
  • Czterdzieści cztery sonety, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1980
  • Narodziny światła i inne wiersze, Stowarzyszenie literackie "Kresy", Lublin 1992
  • Ballada o duchu Euzebiuszu, (poemat dla młodzieży), Wydawnictwo Szczęśliwe Dzieciństwo, Lublin 1994
  • Obłokom Podzwonne, Biblioteka „Akcentu”, Lublin 2002
po niemiecku

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Paczuski był laureatem nagrody im. Józefa Czechowicza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leksykon Lublinː Krzysztof Paczuski
  2. „Abstecher vom Poesiefest Leipzig...“, Ilmenauer Allgemeine Zeitung, 10/1995
  3. "wortlust" teatr NN
  4. „Die Hoffnung läßt nach“, Kunst&Szene, Moritz Jähnig, 5.6.1993
  5. „Starkenberger Galerie „Aesculap“ debütierte erfolgreich als „Lesekabinett“ (mit Ewa Mazur, Krzysztof Paczuski, Zbigniew Dmitroca, Tom Pohlmann(inne języki) und Dieter Kalka), OVZ, Okt. 1995
  6. Bernard Nowak. Początki niezależnego ruchu wydawniczego w Lublinie. Część I. 1976 – 1980. „Scriptores. Pamięć. Miejsce. Obecność”. Nr 36: Lublin – Drogi do wolności. T. 1, Siła wolnego słowa : 4 czerwca 1989 – 4 czerwca 2009: ludzie, wydawnictwa, drukarnie, drugi obieg, Solidarność, stan wojenny, s. 74, 2009.