Koncert (film 1984)

Koncert
Rok produkcji	1984
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Reżyseria	Krzysztof Pulkowski
Scenariusz	Krzysztof Pulkowski
Główne role	Waldemar Wróblewski; Anna Wasilewska; Małgoezata Wieliczko; Ewa Mormul; Lech Stasiewicz; Paweł Jarodzki
Muzyka	Henryk Mikołaj Górecki
Zdjęcia	Czesław Chwiszczuk; Leszek Raziuk

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Koncert – krótki, czarno-biały film z roku 1984 do muzyki Henryka Mikołaja Góreckiego zrealizowany według scenariusza i w reżyserii Krzysztofa Pulkowskiego w zdjęciach Czesława Chwiszczuka i Leszka Raziuka.

Jest to pierwszy film tego reżysera, który miał być sprawdzianem realizacyjnym. Wyprodukowany za prywatne pieniądze przy pomocy grających przed kamerą i pracujących poza nią przyjaciół. Zrealizowany w jeden dzień i noc na korytarzach i w przestrzeniach Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Ekipa filmowa i sprzęt pochodziły z planu realizowanego w tym czasie Yesterday, filmu Radosława Piwowarskiego.

Film zdobył nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Film poza kinem" we Wrocławiu. Główną rolę zagrał w nim Waldemar Wróblewski, a partnerowali mu m.in.: Anna Wasilewska, Małgorzata Wieliczko, Ewa Mormul, Lech Stasiewicz, Paweł Jarodzki, Sławomir Bobowski, Mieczysław Konik, Andrzej Baworowski, Mariusz Zalejski, Edward Wielkoszyński i Stanisław Szymański. Film inspirowany był Koncertem klawesynowym op. 40 Henryka Mikołaja Góreckiego w wykonaniu Elżbiety Chojnackiej i Polskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka. Film jest poetycką i dynamiczną metaforą walki natury z kulturą i próbą współczesnego użycia poetyki ekspresjonizmu niemieckiego.