Przejdź do zawartości

Kobylin-Borzymy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobylin-Borzymy
wieś
Ilustracja
Dawna gospoda w tle kościół pw. św. Stanisława BM
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

wysokomazowiecki

Gmina

Kobylin-Borzymy

Liczba ludności (2022)

147[2]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-204[3]

Tablice rejestracyjne

BWM

SIMC

0398971

Położenie na mapie gminy Kobylin-Borzymy
Mapa konturowa gminy Kobylin-Borzymy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kobylin-Borzymy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kobylin-Borzymy”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kobylin-Borzymy”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobylin-Borzymy”
Ziemia53°05′34″N 22°40′15″E/53,092778 22,670833[1]

Kobylin-Borzymywieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kobylin-Borzymy, następnie gminy Kobylin-Borzymy. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona nad rzeką Śliną, naturalną granicą osadnictwa mazowieckiego z Litwą, w 1. ćw. XV w., przez osadników mazowieckich pochodzenia pruskiego lub jaćwieskiego, z nadania księcia mazowieckiego Janusza I. Stała się gniazdem Kobylińskich herbu Prus. Borzym z Kobylina wzmiankowany w roku 1476.

Wcześniejsze nazwy miejscowości to: Kobylino, Kobylino-Borzymy, Kobylino-Kościelne, jak również Kobylino-Poświętne.

W popisie ziemian z roku 1528 przy wsi Kobylino wymienieni: Jakub Wik, Kilijan Piniażkowicz, Marko Piniażkowicz, Wojtko Liszcz, Woytko Grocki Nacziti, Liatko, Szczepan Mikołaiewyicz, Rafał Borim, Stanislaw Worobey, Brat ieho i Mikolay[4].

W I Rzeczypospolitej wieś należała do ziemi bielskiej w województwie podlaskim.

Miejscowość stanowiła południową część okolicy szlacheckiej o wspólnej nazwie Kobylino. Pozostałe wsie wchodzące w skład okolicy różniły się drugim członem nazwy[5].

W roku 1882 żyjący od kilkunastu lat w Kobylinie-Borzymach żydzi posiadali 6 szynków[6].

W 1921 r. Kobylino-Borzymy. Naliczono tu 50 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 298 mieszkańców (131 mężczyzn i 167 kobiet). Narodowość polską podało 216 osób, a żydowską 82[7].

W II RP siedziba wiejskiej gminy Piszczaty.

Historia parafii

[edytuj | edytuj kod]

Parafia kobylińska, ufundowana przez szlachtę z okolicznych 9 wsi, powstała prawdopodobnie w 1448 r. Pod koniec XIX w. wspomniana parafia, należąca wówczas do dekanatu mazowieckiego, liczyła 5158 wiernych[6]. Obecna świątynia parafialna, wzniesiona w latach 1899-1904 i konsekrowana w 1910 r., w kilka lat po 2. wojnie światowej została odbudowana ze zniszczeń wojennych.

Na cmentarzu parafialnym w Kobylinie spoczywają : por. Zbigniew Rećko ps. „Trzynastka” ( 1923-1946) żołnierz Kedywu Okręgu AK-AKO-WiN Białystok, poległy w 1946 r. w walce z grupą operacyjną UB-MO[8] oraz jego żona Anna Wysibirska (z domu Czajkowska, primo voto Rećko), żołnierz AK-WiN, ps. „Plewka” (1922-2019)[9]

Obiekty zabytkowe

[edytuj | edytuj kod]
  • neogotycki kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa, wzniesiony w latach 1898–1904 według projektu Franciszka Przecławskiego, konsekrowany w 1910[5].
  • neogotycka kaplica cmentarna z 1862
  • nagrobek Wincentego Kobylińskiego (zm. 1866)
  • liczne krzyże żeliwne z 4. ćw. XIX w[5].

Współcześnie

[edytuj | edytuj kod]

Nieopodal wsi znajduje się Narwiański Park Narodowy.

Organizacje pożytku publicznego

[edytuj | edytuj kod]

Galeria fotograficzna

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55138
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 492 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. J. Wiśniewski, Rozwój osadnictwa na pograniczu polsko-rusko-litewskim od końca XIV do połowy XVII w.
  5. a b c Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, Pod redakcją M. Kałamajskiej-Saeed, Ciechanowiec, Zambrów, Wysokie Mazowieckie i okolice, PAN Instytut Sztuki, Warszawa 1986, s. 43-46.
  6. a b Kobylin-Borzymy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 216.
  7. Główny Urząd Statystyczny, Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., t. 5, Warszawa 1924, s. 111.
  8. Instytut Pamięci Narodowej, Uroczystość przekazania odznaczeń po śp. ppor. Zbigniewie Rećce – Warszawa, 24 lutego 2011 r. [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2024-05-10] (pol.).
  9. Instytut Pamięci Narodowej- Białystok, Ostatnie pożegnanie śp. Anny Wysibirskiej ps. „Plewka” – Kobylin Borzymy, 30 lipca 2019 [online], Instytut Pamięci Narodowej - Białystok [dostęp 2024-05-10] (pol.).