Kobrowce
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+375 1514 |
Kod pocztowy |
231535 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°45′50″N 24°33′20″E/53,763889 24,555556 |
Kobrowce[2] (białorus. Кобраўцы, Kobraucy, ros. Кобровцы, Kobrowcy) – wieś na Białorusi w rejonie szczuczyńskim obwodu grodzieńskiego, w possowiecie Ostryna.
Położenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]W XIX w. opisywane jako miejscowości położone nad rzeką Kobrówką[3].
Obecnie wieś znajduje się przy drodze krajowej R145 (рэспубліканска дарога Р145), biegnącej z Grodna przez Ostrynę i Raduń do Dociszek przy granicy białorusko-litewskiej[4]. Leży ok. 4 km na północ od Ostryny i 22 km na północny zachód od Szczuczyna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów miejscowość leżała w powiecie lidzkim województwa wileńskiego.
Prawdopodobnie tu, pod Ostryną, został zabity hetman polny litewski Wincenty Aleksander Gosiewski, porwany przez zbuntowanych żołnierzy ze Związku Braterskiego[5].
Po 1795 r. w wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej Kobrowce znalazły się na obszarze tzw. ziem zabranych zaboru rosyjskiego w powiecie (ujeździe) lidzkim kolejnych guberni: słonimskiej (1795–1797), litewskiej (do 1801), grodzieńskiej (do 1843) i wileńskiej.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego pod nazwą „Kobrowce” wymienia trzy, leżące obok siebie, jednostki osadnicze: wieś, okolicę szlachecką i folwark[3]. W XIX w. wśród właścicieli dóbr ziemskich w Kobrowcach pojawiają się nazwiska: Narbut h. Trąby, h. Zadora, Sielawa h. Sielawa, Kos(s)akowski, Skinder h. Śreniawa, Olechnowicz h. Leliwa, Osiecki, Rymkiewicz h. Pomian, Sidorowicz h. Sydoryk, Snacki h. Mordeły, h. Ślepowron, Szczuka h. Grabie[6][7][8][9].
W 1866 r. zaludnienie trzech wspomnianych jednostek osadniczych w Kobrowcach prezentowało się następująco:
- folwark: 34 mieszkańców;
- okolica: 14 domów, 134 mieszkańców;
- wieś: 13 domów, 140 mieszkańców[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś znalazła się w gminie Ostryna[10], początkowo w powiecie lidzkim, następnie (od 1929) w powiecie szczuczyńskim województwa nowogródzkiego Rzeczypospolitej Polskiej.
Spisu powszechny z 1921 r. uwzględnił trzy jednostki osadnicze o nazwie „Kobrowce” w gminie Ostryna:
- Kobrowce – okolica: 50 domów, 230 mieszkańców: 121 mężczyzn, 109 kobiet; pod względem wyznania: 164 rzymskich katolików, 66 prawosławnych; pod względem deklarowanej narodowości: 165 Polaków, 65 Białorusinów;
- Kobrowce I – folwark: 1 dom mieszkalny, 9 mieszkańców: 5 mężczyzn, 4 kobiety; pod względem wyznania: 5 rzymskich katolików, 4 prawosławnych; pod względem deklarowanej narodowości: 5 Polaków, 4 Białorusinów;
- Kobrowce II – folwark: 2 domy, 18 mieszkańców: 10 mężczyzn, 8 kobiet; pod względem wyznania: 16 rzymskich katolików, 2 prawosławnych; pod względem deklarowanej narodowości: 15 Polaków, 3 Białorusinów[11].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 r. miejscowość znalazła się w składzie Białoruskiej SRR (rejon szczuczyński od 15 stycznia 1940). W l. 1941–1944 była pod okupacją niemiecką (Komisariat Rzeszy Wschód). Od września 1944 r. w obwodzie grodzieńskim BSRR. Od 1990 r. w niepodległej Republice Białorusi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Protokół 64. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2011-10-26. [dostęp 2013-05-25].
- ↑ a b c Kobrowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 205 .
- ↑ Ирина Козлик: Самые опасные дороги Беларуси: Дороги Гродненской области. kp.by, 2009-06-17. [dostęp 2013-05-23]. (ros.).
- ↑ Antoni Grzymała-Przybytko: Krótki przewodnik turystyczny po powiatach lidzkim i szczuczyńskim. Pawet, 2011-04-07. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Czesław Malewski: Rody szlacheckie w powiecie lidzkim na Litwie w XIX wieku. Janusz Stankiewicz. Genealogia, przodkowie, badania genealogiczne, forum dyskusyjne, 2007-04-15. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Czesław Malewski: Rody szlacheckie w powiecie lidzkim na Litwie w XIX wieku. Ziemia lidzka. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Majątki powiatu lidzkiego. Genealogia Polska. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ O Narbutowiczach. Potyczki z genealogią, 2004-2007. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Gmina wiejska Ostryna. Radzima.net. [dostęp 2013-05-25].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 7: Województwo nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 25. [dostęp 2013-05-25].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kobrowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 205 .
- Wyszukiwarka miejscowości kresowych: pod nazwą „Kobrowce” wskazuje na dawnych mapach wieś, zaścianek i folwark
- Nazwiska żydowskie utworzone od nazwy „Kobrowce”
- Polacy związani z Kobrowcami:
- Adam Jacynicz (Jaczynicz), ppor. 20 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
- Franciszek Kwarciński (Францішак Восіпавіч Кварцінскі), nauczyciel w Kobrowcach, więzień Workutłagu, zwolniony na mocy „amnestii”, być może tożsamy z por. Franciszkiem Kwarcińskim dowódcą 4 kompanii 14 Batalionu Strzelców podczas bitwy o Monte Cassino
- Małgorzata Maksymowicz