Przejdź do zawartości

Knut Tore Apeland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Knut Tore Apeland
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1968
Haukeli

Klub

Rein Idrettslag

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

14.03 1986, Oslo
(25. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1988, Saalfelden
(14. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

29.12 1988, Oberwiesenthal (1. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Albertville 1992 Sztafeta
srebro Lillehammer 1994 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Trondheim 1997 Sztafeta
srebro Falun 1993 Sztafeta
srebro Falun 1993 Gundersen
srebro Thunder Bay 1995 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1995/1996
3. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1994/1995

Knut Tore Apeland (ur. 11 grudnia 1968 r. w Haukeli) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, dwukrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, a także zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Knut Tore Apeland pojawił się 14 marca 1986 roku, kiedy zajął 25. miejsce w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych metodą Gundersena. Był to jego jedyny start pucharowy w sezonie 1985/1986 i wobec braku zdobytych punktów (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej.

Przełom w karierze Apelanda przyszedł w sezonie 1988/1989. Już w pierwszym starcie - 17 grudnia 1988 roku w Saalfelden am Steinernen Meer zdobył swoje pierwsze pucharowe punkty, zajmując 14. miejsce w Gundersenie. W drugim starcie sezonu, 29 grudnia 1988 roku w Oberwiesenthal, nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył, wygrywając konkurs metodą Gundersena. W sześciu kolejnych startach pucharowych plasował się w czołowej dziesiątce, na podium stając jeszcze 3 marca 1989 roku w Oslo, gdzie zajął trzecią pozycję. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć piąte miejsce. W lutym 1989 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti zajmując indywidualnie 24. miejsce. W sztafecie nie wystąpił. Jeszcze lepiej prezentował się w sezonie 1989/1990, który ukończył na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej. Lepsi od niego okazali się tylko Austriak Klaus Sulzenbacher oraz reprezentant ZSRR Allar Levandi. Knut trzykrotnie stawał na podium konkursów tego sezonu, odnosząc jedno zwycięstwo - 2 marca 1990 roku w Lahti był najlepszy w Gundersenie.

Słabsza forma w sezonie 1990/1991 spowodowała, że nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991 roku. W rywalizacji pucharowej nie odniósł większych sukcesów. Ani razu nie stanął na podium, choć pięciokrotnie zajmował miejsce w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie ósme miejsce. Na podium zawodów Pucharu Świata Norweg powrócił już w sezonie 1991/1992. Dwukrotnie zajął wtedy trzecie miejsce: 21 grudnia 1991 roku w Courchevel oraz 28 lutego 1992 roku w Lahti. W klasyfikacji generalnej dało mu to tym razem szóstą pozycję. W lutym 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie: Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Trond Einar Elden po skokach zajmowali dopiero szóste miejsce, co przełożyło się na stratę ponad 6 minut do prowadzących Japończyków. Na trasie biegu Norwegowie byli jednak najlepsi, dzięki czemu awansowali aż na drugie miejsce, na mecie tracąc do reprezentantów Japonii niecałe półtorej minuty. W konkursie indywidualnym Apeland zajmował po skokach dopiero 35. miejsce. Na trasie biegu, do którego przystąpił ze stratą ponad 4 minut zdołał jednak awansować. Na mecie stawił się na dziesiątej pozycji, tracąc do zwycięzcy Fabrice'a Guya z Francji blisko 3 minuty.

Także sezon 1992/1993 ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej. Tym razem dokonał tego nie stając w żadnym z konkursów na podium. Czterokrotnie plasował się w czołówce zawodów, zajmując między innymi dwukrotnie piąte miejsce. Mistrzostwa świata w Falun, które odbyły się w lutym 1993 roku były jedną z najbardziej udanych imprez w jego karierze. Osiągnął tam jeden ze swoich największych indywidualnych sukcesów zdobywając w konkursie metodą Gundersena srebrny medal, przegrywając tylko z Japończykiem Kenjim Ogiwarą i bezpośrednio wyprzedzając swego rodaka Tronda Einara Eldena. Ponadto wspólnie z Eldenem i Lundbergiem zdobył srebrny medal w sztafecie. We wszystkich swoich startach w sezonie 1993/1994 Pucharu Świata Apeland zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Dzięki temu zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Wziął także udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie indywidualnie był jedenasty. W rywalizacji drużynowej wspólnie z Bjarte Engenem Vikiem i Lundbergiem wywalczył srebrny medal. Na drugiej pozycji Norwegowie znaleźli się już po skokach, jednak do prowadzących Japończyków tracili ponad 5 minut. W biegu odrobili tylko 18 sekund i tyle samo zyskali nad trzecimi na mecie Szwajcarami.

Sezon 1994/1995 rozpoczął od zwycięstwa 29 listopada 1994 roku w Steamboat Springs. W dalszej części sezonu czterokrotnie stawał na podium w tym jeszcze raz zwyciężył - 28 stycznia 1995 roku w Vuokatti. Tylko raz nie zmieścił się w pierwszej dziesiątce zawodów (10 grudnia 1994 roku w Štrbskim Plesie) dzięki czemu zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Ogiwarą i Vikiem. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay w 1995 roku wraz z Halldorem Skardem, Bjarte Engenem Vikiem i Knutem Tore Apelandem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po raz kolejny Norwegowie musieli uznać wyższość Japończyków. Indywidualnie był szósty, tracąc do podium około 25 sekund. Szczyt formy Knut osiągnął jednak w sezonie 1995/1996. W trzynastu zawodach aż dziesięciokrotnie stawał na podium, odnosząc trzy zwycięstwa: 16 grudnia 1995 roku w Sankt Moritz oraz 4 lutego Seefeld i 23 lutego 1996 roku w Trondheim. Ponadto był czterokrotnie drugi i trzy razy trzeci. W klasyfikacji generalnej wyraźnie wyprzedził Ogiwarę i Fina Jariego Mantilę.

Po zakończeniu sezonu 1995/96 Apeland na podium zawodów Pucharu Świata znalazł się już tylko raz - 26 stycznia 1999 roku w Val di Fiemme zajął trzecie miejsce w Gundersenie. W czołowej dziesiątce klasyfikacji generalnej PŚ uplasował się tylko w sezonie 1996/1997, który ukończył właśnie na dziesiątym miejscu. Ostatni sukces osiągnął podczas mistrzostw świata w Trondheim w 1997 roku, gdzie razem z Skardem, Vikiem i Lundbergiem sięgnął po złoty medal w rywalizacji drużynowej. Norwegowie wyprzedzili drugich na mecie Finów o około 45 sekund, a trzecich Austriaków o ponad minutę. Indywidualnie był trzeci po skokach, jednak na trasie biegu minęło go czterech rywali i na mecie był siódmy. Norweg nie wystąpił na igrzyskach w Nagano w 1998 roku, ale znalazł się w kadrze Norwegii na rozgrywane rok później mistrzostwa świata w Ramsau. Wystąpił tam tylko w konkursie metodą Gundersena, który ukończył na 16. pozycji. Ostatni oficjalny występ Apeland zanotował 17 marca 2000 roku w Santa Caterina, gdzie był osiemnasty w Gundersenie. W 2000 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
10. 12 lutego 1992 Francja Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +2:55,8 Francja Fabrice Guy
2. 24 lutego 1992 Francja Albertville Sztafeta K-90/3x10 km[1] 1:23:36,6 +1:26,4  Japonia
11. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +4:51,7 Norwegia Fred Børre Lundberg
2. 24 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sztafeta K-90/3x10 km[2] 1:22:51,8 +4:49,1  Japonia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
24. 18 lutego 1989 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10,7 +5:03,3 Norwegia Trond Einar Elden
2. 18 lutego 1993 Szwecja Falun Gundersen K-90/15 km 46:47,5 +1:34,5 Japonia Kenji Ogiwara
2. 19 lutego 1993 Szwecja Falun Sztafeta K-90/3x5 km[3] 1:19:25,7 +3:46,3  Japonia
6. 22 lutego 1995 Kanada Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16,9 +1:15,2 Norwegia Fred Børre Lundberg
2. 10 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km[4] 56:20,2 +1:54,6  Japonia
7. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43,1 +2:03,4 Japonia Kenji Ogiwara
1. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[4] 52:18,0 - -
16. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 +4:25,2 Norwegia Bjarte Engen Vik

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 29 grudnia 1988 Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km ? 1. - -
2. 3 marca 1989 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 2. +1:44.3 min Norwegia Trond Einar Elden
3. 10 lutego 1990 Leningrad Gundersen K90/15 km ? 2. ? Norwegia Fred Børre Lundberg
4. 17 lutego 1990 Czechosłowacja Štrbské Pleso Gundersen K90/15 km ? 3. ? Austria Klaus Sulzenbacher
5. 2 marca 1990 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km ? 1. - -
6. 21 grudnia 1991 Francja Courchevel Gundersen K90/15 km ? 3. +57.8 s Francja Fabrice Guy
7. 2 marca 1990 Finlandia Lahti Gundersen K90/15 km ? 3. +59.7 s Francja Fabrice Guy
8. 4 grudnia 1993 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Gundersen K90/15 km ? 3. +2:20.4 min Japonia Kenji Ogiwara
9. 15 grudnia 1993 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 2. +58.7 s Japonia Kenji Ogiwara
10. 8 stycznia 1994 Niemcy Schonach Gundersen K90/15 km ? 3. +2:44.1 min Japonia Kenji Ogiwara
11. 29 listopada 1994 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 1. - -
12. 10 stycznia 1995 Włochy Predazzo Gundersen K120/15 km 42:03.5 min 3. +1:27.5 min Japonia Kenji Ogiwara
13. 28 stycznia 1995 Finlandia Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 1. - -
14. 18 lutego 1995 Austria Bad Goisern Gundersen K90/15 km 40:32.5 min 2. +1:21.9 min Japonia Kenji Ogiwara
15. 25 marca 1995 Japonia Sapporo Gundersen K120/15 km 41:02.8 min 2. +18.3 s Japonia Kenji Ogiwara
16. 16 grudnia 1995 Szwajcaria Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 1. - -
17. 19 grudnia 1995 Włochy Predazzo Gundersen K120/15 km 35:27.8 min 2. +8.5 s Finlandia Jari Mantila
18. 6 stycznia 1996 Niemcy Schonach Gundersen K90/15 km ? 3. +1:22.6 min Norwegia Fred Børre Lundberg
19. 13 stycznia 1996 Słowacja Štrbské Pleso Gundersen K15/15 km ? 3. +54.8 s Finlandia Jari Mantila
20. 20 stycznia 1996 Czechy Liberec Gundersen K120/15 km ? 3. +26.7 s Francja Sylvain Guillaume
21. 4 lutego 1996 Austria Seefeld Gundersen K90/15 km ? 1. - -
22. 10 lutego 1996 Francja Chaux-Neuve Gundersen K90/15 km ? 2. +52.0 s Japonia Kenji Ogiwara
23. 23 lutego 1996 Norwegia Trondheim Gundersen K120/15 km ? 1. - -
24. 2 marca 1996 Finlandia Lahti Gundersen K116/15 km 42:06.2 min 2. +2:59.1 min Norwegia Bjarte Engen Vik
25. 16 marca 1996 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km 42:47.0 min 2. +3:05.9 min Norwegia Bjarte Engen Vik
26. 26 stycznia 1999 Włochy Val di Fiemme Gundersen K120/15 km ? 3. +1:12.6 min Norwegia Bjarte Engen Vik

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg, Trond Einar Elden
  2. Skład drużyny: Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  3. Skład drużyny: Trond Einar Elden, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  4. a b Skład drużyny: Halldor Skard, Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg