Przejdź do zawartości

Kenny Loggins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kenny Loggins
Ilustracja
Kenny Loggins (2008)
Imię i nazwisko

Kenneth Clark Loggins

Pseudonim

Kenny Loggins

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1948
Everett

Pochodzenie

amerykańskie

Instrumenty

wokal, gitara, harmonijka[1]

Gatunki

rock, pop, country

Zawód

piosenkarz, muzyk, kompozytor

Aktywność

od 1968

Wydawnictwo

Columbia Records, Mercury Records

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kenneth Clark „Kenny” Loggins[2] (ur. 7 stycznia 1948 w Everett) – amerykański wokalista, kompozytor i gitarzysta[3].

Dwukrotny laureat Nagrody Grammy za piosenkę roku „What a Fool Believes” (1980) i za najlepszy męski występ wokalny pop „This Is It” (1981). Jako artysta solowy Loggins odniósł szereg sukcesów w dziedzinie ścieżki dźwiękowej, w tym nominację do Oscara za najlepszą piosenkę oryginalną i Zlotego Globu za najlepszą piosenkę „Footloose” w 1985.

23 sierpnia 2000 odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard[4][5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Kenny Loggins i Jim Messina, 1973

Urodził się w Everett[6] w Waszyngtonie jako najmłodszy z trzech synów Liny (z domu Massie) i Roberta George’a Logginsa, sprzedawcy. Jego matka była pochodzenia włoskiego, a ojciec miał pochodzenie angielskie i irlandzkie[7]. Miał dwóch starszych braci: Roberta (ur. 7 stycznia 1941) i Dana[8]. Wraz z rodziną mieszkał w Detroit i Seattle, zanim osiedlił się w Alhambra w Kalifornii, gdzie w 1966 ukończył szkołę katolicką San Gabriel Mission High School[8]. Pasadena City College w Pasadenie[8].

Założył zespół o nazwie Second Helping[9], który wydał trzy single w 1968 i 1969 na Viva Records. We wczesnych latach 70. grał w zespole Gator Creek. Kontynuował karierę razem z Jimem Messiną, grając jako duet pod nazwą Loggins and Messina, co trwało do roku 1976.

W 1977 wydał swój debiutancki, solowy album studyjny zatytułowany Celebrate Me Home, który zawierał przebój „I Believe In Love”, zaśpiewany w oryginale przez Barbrę Streisand w filmie Narodziny gwiazdy[10]. W 1978 ukazała się jego druga płyta pt. Nightwatch, na której znalazł się utwór „Whenever I Call You Friend”, nagrany w duecie ze Stevie Nicks z Fleetwood Mac. Rok później miał premierę album pt. Keep The Fire, z którego pochodził m.in. przebój „This Is It”.

W następnej dekadzie Kenny nagrywał z powodzeniem piosenki, które były wykorzystane jako ścieżki dźwiękowe do filmów, co sprawiło, że został nazwany „Królem ścieżki dźwiękowej”[10]. Nagrał m.in. piosenkę „I’m Alright” do komedii Harolda Ramisa Golfiarze (Caddyshack, 1980). Hitami stał się „Footloose” i „I’m Free (Heaven Helps the Man)” z filmu muzycznego Herberta Rossa Footloose (1984), „Danger Zone” i „Playin’ With The Boys” z dramatu akcji Tony’ego Scotta Top Gun (1986) oraz „Meet Me Half Way” z filmu przygodowego Menahema Golana Więcej niż wszystko (Over The Top, 1987)[11].

Uczestniczył też w nagraniu piosenki „We Are the World” wraz z USA for Africa.

W latach 90. wydał albumy, takie jak Leap of Faith (1991) i Return To Pooh Corner (1993).

W późniejszych latach zajął się twórczością dla dzieci. Z Sherman Brothers napisał i nagrał piosenkę „Your Heart Will Lead You Home”, utwór do filmu animowanego Tygrys i przyjaciele (The Tigger Movie, 2000), a także stworzył ścieżkę dźwiękową do filmu Mój mały kucyk – Ucieczka z pałacu ciemności (2000)[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

31 grudnia 1976 zawarł związek małżeński z Evą Ein[9], z którą ma troje dzieci: dwóch synów – Crosby’ego (ur. 15 grudnia 1980)[13] i Cody’ego (ur. 1983) oraz córkę Isabellę (ur. 1988)[14]. 20 listopada 1990 doszło do rozwodu[9].

Kiedy w 1982 Loggins miał problemy zdrowotne, został skierowany do Julii Cooper, terapeutki specjalizującej się w leczeniu okrężnicy. Ich związek ograniczał się do przyjaźni, ale pod koniec lat 80. Loggins rozstał się z żoną niemal w tym samym czasie, gdy Cooper opuściła męża[15]. Rozwód Logginsa został prawomocny 20 listopada 1990, a on i Cooper pobrali się 11 lipca 1992[9]. Mają syna Lukasa (ur. 1993) i córkę Hannę (ur. 1997)[16]. Para rozwiodła się 10 maja 2004[17]. Obecnie związany jest z Lisą Hawkins[18].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Celebrate Me Home (1977)
  • Nightwatch (1978)
  • Keep The Fire (1979)
  • Kenny Loggins Alive (1980) (+DVD)[1]
  • High Adventure (1982)
  • Vox Humana (1985)
  • Back To Avalon (1988)
  • Leap Of Faith (1991)
  • Live At The Grand Canyon (1992) DVD[1]
  • Outside: From The Redwoods (1993)
  • Return To Pooh Corner (1994)
  • From The Redwoods (1994) DVD[1]
  • Yesterday, Today, Tomorrow: The Greatest Hits (1997)
  • The Unimaginable Life (1997)
  • December (1998)
  • The Essential Kenny Loggins (2002)
  • It’s About Time (2003)
  • How About Now (2007)
  • All Join In (2009)

ścieżki dźwiękowe do filmów

[edytuj | edytuj kod]
Rok Utwór Tytuł Filmu
1982 „I’m Alright” Golfiarze
„Lead the Way”
„Make the Move”
„Mr. Night”
1984 „Footloose” Footloose
„I’m Free (Heaven Helps the Man)”
1986 „Danger Zone” Top Gun
„Playing with the Boys”
1987 „Meet Me Halfway” Więcej niż wszystko
1988 „Nobody’s Fool” Golfiarze 2
1994 „Two Different Worlds”[19] Księga dżungli
1996 „For The First Time” Szczęśliwy dzień
2000 „Your Heart Will Lead You Home” Tygrys i przyjaciele

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Kenny Loggins w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ Personalidade: Kenny Loggins (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2024-10-26]. (port.).
  3. ↑ William Ruhlmann: Kenny Loggins Biography. AllMusic. [dostęp 2009-12-09]. (ang.).
  4. ↑ Kenny Loggins. Walk of Fame. [dostęp 2024-10-26]. (ang.).
  5. ↑ Richard Cromelin, Hollywood Star Walk: Kenny Loggins, Musician, Singer, „Los Angeles Times”, 1 marca 2010 [dostęp 2024-10-26] (ang.).
  6. ↑ Kenny Loggins Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2009-12-09]. (ang.).
  7. ↑ Kenny Loggins What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 17 maja 2015. [dostęp 2024-10-26]. (ang.).
  8. ↑ a b c Kenny Loggins w bazie Notable Names Database (ang.)
  9. ↑ a b c d Kenny Loggins – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2009-12-09]. (ang.).
  10. ↑ a b Kenny Loggins w bazie IMDb (ang.)
  11. ↑ Kenny Loggins. ČSFD.cz. [dostęp 2009-12-09]. (cz.).
  12. ↑ Kenny Loggins w bazie Filmweb
  13. ↑ Crosby Loggins w bazie IMDb (ang.)
  14. ↑ John Dickson: Familiar Faces: Kenny Loggins. Santa Barbara-dot-com. [dostęp 2024-10-26]. (ang.).
  15. ↑ Suzanne Gerber: Kenny & Julia Loggins' recipe for lasting love. Vegetarian Times, sierpień 1998. [dostęp 2024-10-26]. (ang.).
  16. ↑ Betty Hatch, Santa Barbara Council for Self-Esteem: Julia Loggins [online], Self Esteem, 21 września 2007 [dostęp 2024-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-15].
  17. ↑ Joe Brown, Heart in hand, Kenny Loggins rides into danger zone [online], Las Vegas Sun, 12 marca 2009 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
  18. ↑ Alesia Stanford, Kenny Loggins, 75, seen on rare public outing with girlfriend, „Daily Mail”, 2 października 2023 [dostęp 2024-03-10].
  19. ↑ The Jungle Book [Original Soundtrack]. AllMusic. [dostęp 2016-03-31].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kenny_Loggins&oldid=75058041”