Kees van Baaren
Imię i nazwisko |
Cornelis Leendert van Baaren |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Kees van Baaren, właśc. Cornelis Leendert van Baaren[1] (ur. 22 października 1906 w Enschede, zm. 2 września 1970 w Oegstgeest[1][2][3]) – holenderski kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1924–1931 uczył się u Friedricha Ernsta Kocha w Staatliche Hochschule für Musik w Berlinie, następnie od 1931 do 1936 roku był uczniem Willema Pijpera w konserwatorium w Rotterdamie[1][2]. Początkowo wykładał kompozycję i teorię muzyki w konserwatorium rotterdamskim, a następnie w Muzieklyceum w Amsterdamie, którego w latach 1948–1953 był dyrektorem[1]. Później pełnił funkcję dyrektora konserwatorium w Utrechcie (1953–1957) oraz Koninklijk Conservatorium w Hadze (1957–1970)[1][2][3].
Należał do czołowych przedstawicieli holenderskiej awangardy muzycznej[2]. Był pierwszym holenderskim kompozytorem, który w latach 30. XX wieku zaczął posługiwać się techniką dodekafoniczną[1].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[2][3])
Utwory orkiestrowe
- Concertino na fortepian i orkiestrę (1934)
- Suita na orkiestrę szkolną (1951)
- Sinfonia (1957)
- Wariacje (1959)
- Koncert fortepianowy (1964)
- Musica (1966, zrewid. 1968)
Utwory kameralne
- 2 kwartety smyczkowe (I 1933, II 1962)
- Trio na flet, klarnet i fortepian (1936)
- Septet na flet, obój, klarnet, fagot, róg, skrzypce i kontrabas (1952)
- Kwintet dęty (1963)
- Musica na flet (1965)
Utwory fortepianowe
- Sonatina in memoriam Willem Pijper (1948)
Utwory organowe
- Musica (1969)
Utwory carillonowe
- Musica na 72 carillony (1964)
- Musica na 47 carillonów (1964, zrewid. 1969)
Utwory wokalno-instrumentalne
- The Hollow Men na chór i orkiestrę (1948)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 99. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 155. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 34. ISBN 0-674-37299-9.