Przejdź do zawartości

Kazimierz Brożek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Antoni Brożek
Ilustracja
Kazimierz Brożek jako podpułkownik
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1895
Jaworzno

Data śmierci

po 1945

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 pułk piechoty
20 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (wojskowy)
Delegacja 20 pp z dowódcą ppłk Kazimierzem Brożkiem wręcza prezydentowi RP Ignacemu Mościckiemu odznakę pułkową; czerwiec 1934
Przekazanie sprzętu wojskowego 20 Pułkowi Piechoty Ziemi Krakowskiej ufundowanego przez ludność powiatu. Dowódca 20 pp płk Kazimierz Brożek w rozmowie ze starostą krakowskim dr Władysławem Wnękiem; maj 1938

Kazimierz Antoni Brożek (ur. 16 stycznia 1895 w Jaworznie, zm. przed 1975) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Franciszka i Anny. Ukończył Szkołę Przemysłową w Jaworznie z patentem rysownika maszynowego[1]. Od 1914 służył w Legionach Polskich, w 3 pułku piechoty. Dowodził plutonem w I baonie, a od jesieni 1916 roku kompanią w II baonie. Awansował kolejno na chorążego (12 października 1914), podporucznika (9 sierpnia 1915) i porucznika (1 listopada 1916)[2].

W 1918 służył w 1 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej (w październiku tegoż roku otrzymał awans na kapitana) i w listopadzie 1918 wraz z całą formacją znalazł się w składzie Wojska Polskiego. Był m.in. dowódcą baonu w 20 pułku piechoty. Awansowany został na majora piechoty i latem 1919 dowodził 3 pułkiem piechoty Legionów.

1 czerwca 1919 zweryfikowany został jako major piechoty i w okresie powojennym kontynuował służbę wojskową jako dowódca II baonu w 3 pp Leg. 12 kwietnia 1927 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. 5 maja 1927 został przeniesiony do 38 pułku piechoty w Przemyślu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[4]. W styczniu 1931 został przeniesiony na dowódcę 20 pułku piechoty w Krakowie[5][6]. W marcu 1937 awansowany został na pułkownika piechoty. Na tym stanowisku pozostał do wybuchu II wojny światowej.

Dowodzony przez niego pułk uczestniczył w wojnie obronnej 1939 w składzie 6 Dywizji Piechoty (Armia „Kraków”); dywizja skapitulowała 21 września 1939 pod Rawą Ruską. Wojnę pułkownik Brożek spędził w Oflagu VII A w Murnau, gdzie doczekał wyzwolenia przez Amerykanów 29 kwietnia 1945. Dalsze jego losy nie są znane.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykaz Legionistów ↓.
  2. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 11.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 9.
  6. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 550.
  7. a b c d Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
  8. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085 „za zasługi, położone w akcji ratowniczej w czasie pożaru z narażeniem życia”.
  10. na podstawie ilustracji z infoboxa

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]