Przejdź do zawartości

Katarzyna Tekakwitha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święta
Katarzyna Tekakwitha
Kateri Tekakwitha
dziewica
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1656
Ossernenon (dzis. Auriesville, Nowy Jork, USA)

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1680
Kahnawake, Quebec, Kanada

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

22 czerwca 1980
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 października 2012
Plac Świętego Piotra
przez Benedykta XVI

Wspomnienie

17 kwietnia w Kanadzie, 14 lipca w USA

Atrybuty

lilie, żółw

Patronka

ekologów, wygnańców, sierot, ludzi wyśmiewanych z powodu ich pobożności

św. Kateri Tekakwitha (najstarszy znany wizerunek)

Katarzyna Tekakwitha (Kateri Tekakwitha, Catherine Tekakwitha, Lily of the Mohawks, ur. 1656 w Ossernenon, stan Nowy Jork, zm. 17 kwietnia 1680 w Kahnawake, prowincja Quebec) – święta Kościoła katolickiego, z pochodzenia Indianka kanadyjska.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jej matka była chrześcijanką z plemienia Algonkinów, natomiast ojciec niechrześcijańskim Mohawkiem. Kiedy Tekakwitha miała 4 lata została osierocona w czasie epidemii czarnej ospy. Przeżyła ospę, ale pozostały jej blizny na twarzy i uszkodzony wzrok. Następnie została adoptowana przez wuja. W 1676 r. została ochrzczona przez misjonarza jezuitę. Na chrzcie otrzymała imię Kateri (Catherine) na cześć św. Katarzyny ze Sieny. Z powodu jej wiary obrzucano ją obelgami, a w końcu nawet jej życie znalazło się w niebezpieczeństwie. Zmuszona była do ucieczki ze swojej osady. Dotarła do oddalonej o ok. 200 mil (ponad 360 km) wioski Sault-Sainte-Marie niedaleko Montrealu, gdzie była katolicka misja. Podróżowała wraz z jednym z Indian z jej plemienia, przeważnie szlakami wodnymi, rzeką i jeziorami, i po części tylko lasami. Podróż ta zajęła im około dwóch tygodni. Zamieszkała w chacie Anastazji Tegonhatsihonga, chrześcijanki pochodzenia indiańskiego. Tam w Sault-Sainte-Marie, w 1677 w Boże Narodzenie przyjęła pierwszą Komunię Świętą, a w 1679 w święto Zwiastowania Pańskiego złożyła ślub czystości. Ofiarowała się również Matce Najświętszej. Zasłynęła z pobożności, prostoty i licznych umartwień. Swoje dalsze życie poświęciła nauczaniu dzieci modlitwy i opiece nad chorymi. Jej grób w rezerwacie Kahnawake w prowincji Quebec w Kanadzie stał się miejscem pielgrzymek chrześcijan Indian i francuskich kolonistów.

Atrybutami św. Katarzyny Tekakwitha są: biała lilia, jako symbol czystości, krzyż w ręku, jako wyraz jej miłości do Chrystusa i żółw, jako symbol jej klanu. Jest czczona przez Kościół katolicki jako opiekunka ekologii, przyrody i środowiska naturalnego. Jest także patronką wygnańców, sierot, ludzi wyśmiewanych z powodu ich pobożności. Patronowała Światowym Dniom Młodzieży w 2002 w Toronto.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 17 kwietnia, a 14 lipca w USA.

Beatyfikacja i kanonizacja

[edytuj | edytuj kod]

Była pierwszą Indianką chrześcijanką z Ameryki Północnej, wobec której rozpoczęto proces beatyfikacyjny w 1884 za pontyfikatu Leona XIII. 3 stycznia 1943 Pius XII ogłosił, że córkę wodza Mohawków można nazywać Służebnicą Bożą. Beatyfikował ją 22 czerwca 1980 św. Jan Paweł II jako pierwszą Indiankę – chrześcijankę. 19 grudnia 2011 zatwierdzono cud niezbędny do kanonizacji bł. Katarzyny. Kanonizowana 21 października 2012 w Rzymie przez Benedykta XVI[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Pope names first Native American saint", edition.cnn.com, 21 października 2012.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]