Karol Bartoszewski

Karol Bartoszewski
Data urodzenia	23 listopada 1837
Data śmierci	12 października 1901
	Burmistrz Jarosławia
Okres	od 13 stycznia 1876; do 12 stycznia 1889
Przynależność polityczna	PPSD
Poprzednik	Gustaw Adolf Weiss
Następca	Ferdynand Pawlikowski; (jako naczelnik)

Karol Baroszewski
	; Bończa
Rodzina	Bartoszewscy
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1837 ; Jarosław
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1901 ; Jarosław
Żona	Aniela z Przestrzelskich
Dzieci	2 synów

Karol Bartoszewski (ur. 23 listopada 1837 w Jarosławiu, zm. 12 listopada 1901 w Jarosławiu) – jarosławski notariusz, burmistrz miasta, radny Rady powiatu (1875–1891).

Życiorys

Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Z wykształcenia prawnik, wykonywał zawód notariusza.

W 1873 został członkiem Rady miejskiej (asesorem) oraz wiceburmistrzem, a w 1876 burmistrzem. W latach 1885–1891 był wicemarszałkiem powiatu, a także posłem z okręgu Jarosław-Rzeszów do Rady Państwa w Wiedniu (w latach 1870–1879 i 1884–1891) oraz w latach 1870–1876 i 1888–1889 posłem do Sejmu Krajowego. W 1875 Rada Miasta przyznała mu tytuł honorowego obywatela Jarosławia. Był także burmistrzem Turki i honorowym obywatelem tego miasta. Był człowiekiem ogólnie znanym, niezależnym finansowo, z przekonania demokratą. Posiadał duże doświadczenie administracyjne i parlamentarne. Prowadził śmiałą politykę inwestycyjną.

Jego ożywiona działalność polityczna i liczne kontakty z ówczesną klasą rządową zaowocowały korzyściami dla Jarosławia decyzjami: przejęciem finansowania Szkoły Realnej przez budżet państwa i bezprocentową pożyczką na budowę koszar wojskowych przy ulicy Krakowskiej i na Giergoncie. W 1884 wybudowana została szkoła na przedmieściu Dolnoleżańskim oraz w latach 1885–1886 szkoła ludowa męska przy placu Bursy (obecnie plac ks. Piotra Skargi) a w latach 1887–1888 zakupiony i odbudowany został budynek szkoły pojezuickiej dla dziewczyn. Uzupełnieniem inwestycji oświatowych utrzymywanie przez miasto od 1877 szkoły koszykarskiej i od 1880 szkoły przemysłowej. Za jego kadencji zakończono budowę ulicy Kolejowej (obecnie Słowackiego), przebudowano ulicę Badeniego (obecnie Przemyska) oraz rozpoczęto budowę ulic: Poniatowskiego i Kraszewskiego. W 1884 przebudowano most na Sanie. Decydujące znaczenie dla finansów miejskich miała decyzja o nabyciu prawa propinacji od hr. Wilhelma Siemińskiego-Lewickiego. W 1880 propinację oddano w ręce prywatne, co spowodowało zmniejszenie dochodów miasta i wzrosły opłaty czynszowe. Wobec faktu deficytu w 1889 namiestnictwo podjęło decyzję o rozwiązaniu Rady Miejskiej i jego odwołaniu. Zmarł 12 listopada 1901 w Jarosławiu^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ Kronika. Zmarli. † Karol Bartoszewski. „Głos Rzeszowski”. 46, s. 158-159, 17 listopada 1901.

Bibliografia

Księga zmarłych w latach 1877–1947
Kronika. Zmarli. † Karol Bartoszewski. „Głos Rzeszowski”. 46, s. 158-159, 17 listopada 1901.
Zofia Bieńkowska, Karol Bartoszewski, Jarosław 1994
Andrzej Wondaś, Szkice do dziejów Jarosławia, Jarosław 1936
Tadeusz Papara Sprawozdanie z czynności Rady Miejskiej i Magistratu Jarosławia za czas od 1897 do końca grudnia 1903

[1] Kronika. Zmarli. † Karol Bartoszewski. „Głos Rzeszowski”. 46, s. 158-159, 17 listopada 1901.

[1]