Przejdź do zawartości

Kalle Palander

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalle Palander
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1977
Tornio

Klub

Ruka Slalom

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

17.12 1996, Madonna di Campiglio (DNF – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

1.03 1998, Yongpyong
(16. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

26.01 2003, Kitzbühel
(1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata
złoto Vail 1999 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Schwyz 1996 kombinacja
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2002/2003
2. miejsce
2003/2004
2. miejsce
2005/2006
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
2003/2004
Strona internetowa

Kalle Markus Palander (ur. 2 maja 1977 w Tornio) – fiński narciarz alpejski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w slalomie.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kalle Palander pojawił się 21 listopada 1994 roku w szwedzkim Tärnaby, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył slalomu. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było 25. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zdobył brązowy medal w kombinacji, w której wyprzedzili go tylko Austriak Rainer Schönfelder oraz Didier Défago ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie był też między innymi czwarty w slalomie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjczykiem Brentem McKinlayem o 0,06 sekundy.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 grudnia 1996 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze punkty wywalczył jednak 1 marca 1998 roku w Yongpyong, gdzie był szesnasty w slalomie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 26 stycznia 2003 roku w Kitzbühel, gdzie w tej samej konkurencji okazał się najlepszy. Wyprzedził tam Schönfeldera i jego rodaka, Heinza Schilcheggera. Łącznie 30 razy stawał na podium odnosząc przy tym jeszcze trzynaście zwycięstw: 28 stycznia 2003 roku w Schladming, 2 marca w Yongpyong, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen, 23 listopada 2003 roku w Park City, 4 stycznia 2004 roku we Flachau, 23 stycznia w Kitzbühel, 14 marca 2004 roku w Sestriere, 24 stycznia 2006 roku w Kitzbühel i 11 marca 2006 roku w Shiga Kōgen wygrywał slalomy, a 14 grudnia 2003 roku w Alta Badia, 7 lutego 2004 roku w Adelboden, 17 grudnia 2006 roku i 16 grudnia 2007 roku w Alta Badia był najlepszy w gigancie. Ostatnie zwycięstwo było równocześnie ostatnim podium Palandera w zawodach Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2002/2003, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. Był też między innymi drugi w slalomie w sezonach 2003/2004 i 2005/2006, a w sezonie 2003/2004 zajął ponadto drugie miejsce w klasyfikacji giganta, ulegając tylko Bode Millerowi z USA.

W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był między innymi szesnasty w slalomie. Wielokrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata w Vail w 1999 roku, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W zawodach tych o 0,11 sekundy wyprzedził Norwega Lasse Kjusa, a o 0,13 sekundy pokonał Austriaka Christiana Mayera. Był to jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi i zarazem pierwszy w historii złoty medal dla Finlandii. Palander był też czwarty w gigancie na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Sestriere. Walkę o podium przegrał tam z Daronem Rahlvesem z USA o 0,36 sekundy. W 1998 roku zajął dziewiąte miejsce w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Nagano, a rywalizacji w gigancie i kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wystartował w gigancie i slalomie, ale obu zawodów nie ukończył. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie był dziewiąty w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Finlandii, w tym dziesięć złotych: w supergigancie w 1996 roku, gigancie w latach 1997, 2003, 2005 i 2007 oraz slalomie w latach 1998, 2001, 2003, 2005 i 2007.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF 12 lutego 1998 Japonia Nagano Kombinacja 3:08,06 - Austria Mario Reiter
DNF 19 lutego 1998 Japonia Nagano Gigant 2:38,51 - Austria Hermann Maier
9. 21 lutego 1998 Japonia Nagano Slalom 1:49,31 +2,50 Norwegia Hans Petter Buraas
DNF 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gigant 2:23,28 - Austria Stephan Eberharter
DNF 23 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Slalom 2:23,28 - Francja Jean-Pierre Vidal
9. 20 lutego 2006 Włochy Turyn Gigant 2:35,00 +1,82 Austria Benjamin Raich
DNF 25 lutego 2006 Włochy Turyn Slalom 1:43,14 - Austria Benjamin Raich
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
39. 3 lutego 1997 Włochy Sestriere Supergigant 1:29,68 +4,11 Norwegia Atle Skårdal
38. 8 lutego 1997 Włochy Sestriere Zjazd 1:51,11 +8,05 Szwajcaria Bruno Kernen
DNF1 12 lutego 1997 Włochy Sestriere Gigant 2:48,23 Szwajcaria Michael von Grünigen
16. 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Slalom 1:51,70 +3,13 Norwegia Tom Stiansen
37. 2 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:14,53 +4,26 Austria Hermann Maier
Norwegia Lasse Kjus
17. 12 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:19,31 +3,59 Norwegia Lasse Kjus
1. 14 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Slalom 1:42,12 - -
DNF2 8 lutego 2001 Austria Sankt Anton Gigant 2:23,80 - Szwajcaria Michael von Grünigen
DNF1 10 lutego 2001 Austria Sankt Anton Slalom 1:39,66 - Austria Mario Matt
6. 12 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:45,93 +0,89 Stany Zjednoczone Bode Miller
7. 16 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 2:45,93 +1,24 Chorwacja Ivica Kostelić
4. 9 lutego 2005 Włochy Bormio Gigant 2:50,41 +1,04 Austria Hermann Maier
DNF1 12 lutego 2005 Włochy Bormio Slalom 1:41,34 - Austria Benjamin Raich
7. 14 lutego 2007 Szwecja Åre Gigant 2:19,64 +1,45 Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF2 17 lutego 2007 Szwecja Åre Slalom 1:57,33 - Austria Mario Matt
DNS2 18 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:10,56 - Stany Zjednoczone Ted Ligety
DNF1 20 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:41,72 - Francja Jean-Baptiste Grange
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
56. 16 marca 1995 Norwegia Voss Zjazd 1:41,19 +8,37 Włochy Kurt Sulzenbacher
DNF1 19 marca 1995 Norwegia Voss Slalom 1:32,12 - Austria Florian Seer
25 21 marca 1995 Norwegia Voss Gigant 1:58,91 +6,38 Austria Christoph Gruber
33. 27 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Zjazd 1:31,08 +3,91 Szwajcaria Ambrosi Hoffmann
15. 28 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Supergigant 1:26,76 +1,53 Szwajcaria Didier Défago
12. 1 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Gigant 2:03,09 +2,38 Austria Rainer Schönfelder
4. 3 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Slalom 1:31,71 +0,84 Austria Benjamin Raich
3. 3 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Kombinacja 36,03 pkt +37,07 pkt Austria Rainer Schönfelder

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Kitzbühel26 stycznia 2003 (slalom)
  2. Austria Schladming28 stycznia 2003 (slalom)
  3. Korea Południowa Yongpyong2 marca 2003 (slalom)
  4. Japonia Shiga Kōgen8 marca 2003 (slalom)
  5. Stany Zjednoczone Park City23 listopada 2003 (slalom)
  6. Włochy Alta Badia14 grudnia 2003 (gigant)
  7. Austria Flachau4 stycznia 2004 (slalom)
  8. Austria Kitzbühel23 stycznia 2004 (slalom)
  9. Szwajcaria Adelboden7 lutego 2004 (gigant)
  10. Włochy Sestriere14 marca 2004 (slalom)
  11. Austria Kitzbühel24 stycznia 2006 (slalom)
  12. Japonia Shiga Kōgen11 marca 2006 (slalom)
  13. Włochy Alta Badia17 grudnia 2006 (gigant)
  14. Włochy Alta Badia16 grudnia 2007 (gigant)
  • 14 zwycięstw (10 slalomów i 4 giganty)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norwegia Lillehammer16 marca 2003 (slalom) – 2. miejsce
  2. Włochy Alta Badia21 grudnia 2003 (gigant) – 2. miejsce
  3. Austria Schladming27 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
  4. Austria St. Anton15 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
  5. Austria Sölden24 października 2004 (gigant) – 3. miejsce
  6. Włochy Sestriere13 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 2005 (gigant) – 3. miejsce
  8. Słowenia Kranjska Gora26 lutego 2005 (gigant) – 3. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Beaver Creek3 grudnia 2005 (gigant) – 3. miejsce
  10. Włochy Madonna di Campiglio12 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
  11. Szwajcaria Adelboden7 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
  12. Szwajcaria Wengen15 stycznia 2006 (slalom) – 2. miejsce
  13. Korea Południowa Yongpyong5 marca 2006 (gigant) – 2. miejsce
  14. Austria Hinterstoder21 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
  15. Austria Sölden28 października 2007 (gigant) – 3. miejsce
  16. Austria Reiteralm11 listopada 2007 (slalom) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]