Kalle Palander
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Ruka Slalom | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
17.12 1996, Madonna di Campiglio (DNF – slalom) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kalle Markus Palander (ur. 2 maja 1977 w Tornio) – fiński narciarz alpejski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w slalomie.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kalle Palander pojawił się 21 listopada 1994 roku w szwedzkim Tärnaby, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył slalomu. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było 25. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zdobył brązowy medal w kombinacji, w której wyprzedzili go tylko Austriak Rainer Schönfelder oraz Didier Défago ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie był też między innymi czwarty w slalomie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjczykiem Brentem McKinlayem o 0,06 sekundy.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 grudnia 1996 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze punkty wywalczył jednak 1 marca 1998 roku w Yongpyong, gdzie był szesnasty w slalomie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 26 stycznia 2003 roku w Kitzbühel, gdzie w tej samej konkurencji okazał się najlepszy. Wyprzedził tam Schönfeldera i jego rodaka, Heinza Schilcheggera. Łącznie 30 razy stawał na podium odnosząc przy tym jeszcze trzynaście zwycięstw: 28 stycznia 2003 roku w Schladming, 2 marca w Yongpyong, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen, 23 listopada 2003 roku w Park City, 4 stycznia 2004 roku we Flachau, 23 stycznia w Kitzbühel, 14 marca 2004 roku w Sestriere, 24 stycznia 2006 roku w Kitzbühel i 11 marca 2006 roku w Shiga Kōgen wygrywał slalomy, a 14 grudnia 2003 roku w Alta Badia, 7 lutego 2004 roku w Adelboden, 17 grudnia 2006 roku i 16 grudnia 2007 roku w Alta Badia był najlepszy w gigancie. Ostatnie zwycięstwo było równocześnie ostatnim podium Palandera w zawodach Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2002/2003, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. Był też między innymi drugi w slalomie w sezonach 2003/2004 i 2005/2006, a w sezonie 2003/2004 zajął ponadto drugie miejsce w klasyfikacji giganta, ulegając tylko Bode Millerowi z USA.
W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był między innymi szesnasty w slalomie. Wielokrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata w Vail w 1999 roku, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W zawodach tych o 0,11 sekundy wyprzedził Norwega Lasse Kjusa, a o 0,13 sekundy pokonał Austriaka Christiana Mayera. Był to jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi i zarazem pierwszy w historii złoty medal dla Finlandii. Palander był też czwarty w gigancie na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Sestriere. Walkę o podium przegrał tam z Daronem Rahlvesem z USA o 0,36 sekundy. W 1998 roku zajął dziewiąte miejsce w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Nagano, a rywalizacji w gigancie i kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wystartował w gigancie i slalomie, ale obu zawodów nie ukończył. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie był dziewiąty w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Finlandii, w tym dziesięć złotych: w supergigancie w 1996 roku, gigancie w latach 1997, 2003, 2005 i 2007 oraz slalomie w latach 1998, 2001, 2003, 2005 i 2007.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 12 lutego | 1998 | Nagano | Kombinacja | 3:08,06 | - | Mario Reiter |
DNF | 19 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | 2:38,51 | - | Hermann Maier |
9. | 21 lutego | 1998 | Nagano | Slalom | 1:49,31 | +2,50 | Hans Petter Buraas |
DNF | 21 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gigant | 2:23,28 | - | Stephan Eberharter |
DNF | 23 lutego | 2002 | Salt Lake City | Slalom | 2:23,28 | - | Jean-Pierre Vidal |
9. | 20 lutego | 2006 | Turyn | Gigant | 2:35,00 | +1,82 | Benjamin Raich |
DNF | 25 lutego | 2006 | Turyn | Slalom | 1:43,14 | - | Benjamin Raich |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
39. | 3 lutego | 1997 | Sestriere | Supergigant | 1:29,68 | +4,11 | Atle Skårdal |
38. | 8 lutego | 1997 | Sestriere | Zjazd | 1:51,11 | +8,05 | Bruno Kernen |
DNF1 | 12 lutego | 1997 | Sestriere | Gigant | 2:48,23 | – | Michael von Grünigen |
16. | 15 lutego | 1997 | Sestriere | Slalom | 1:51,70 | +3,13 | Tom Stiansen |
37. | 2 lutego | 1999 | Vail | Supergigant | 1:14,53 | +4,26 | Hermann Maier Lasse Kjus |
17. | 12 lutego | 1999 | Vail | Gigant | 2:19,31 | +3,59 | Lasse Kjus |
1. | 14 lutego | 1999 | Vail | Slalom | 1:42,12 | - | - |
DNF2 | 8 lutego | 2001 | Sankt Anton | Gigant | 2:23,80 | - | Michael von Grünigen |
DNF1 | 10 lutego | 2001 | Sankt Anton | Slalom | 1:39,66 | - | Mario Matt |
6. | 12 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Gigant | 2:45,93 | +0,89 | Bode Miller |
7. | 16 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Slalom | 2:45,93 | +1,24 | Ivica Kostelić |
4. | 9 lutego | 2005 | Bormio | Gigant | 2:50,41 | +1,04 | Hermann Maier |
DNF1 | 12 lutego | 2005 | Bormio | Slalom | 1:41,34 | - | Benjamin Raich |
7. | 14 lutego | 2007 | Åre | Gigant | 2:19,64 | +1,45 | Aksel Lund Svindal |
DNF2 | 17 lutego | 2007 | Åre | Slalom | 1:57,33 | - | Mario Matt |
DNS2 | 18 lutego | 2011 | Ga-Pa | Gigant | 2:10,56 | - | Ted Ligety |
DNF1 | 20 lutego | 2011 | Ga-Pa | Slalom | 1:41,72 | - | Jean-Baptiste Grange |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
56. | 16 marca | 1995 | Voss | Zjazd | 1:41,19 | +8,37 | Kurt Sulzenbacher |
DNF1 | 19 marca | 1995 | Voss | Slalom | 1:32,12 | - | Florian Seer |
25 | 21 marca | 1995 | Voss | Gigant | 1:58,91 | +6,38 | Christoph Gruber |
33. | 27 lutego | 1996 | Schwyz | Zjazd | 1:31,08 | +3,91 | Ambrosi Hoffmann |
15. | 28 lutego | 1996 | Schwyz | Supergigant | 1:26,76 | +1,53 | Didier Défago |
12. | 1 marca | 1996 | Schwyz | Gigant | 2:03,09 | +2,38 | Rainer Schönfelder |
4. | 3 marca | 1996 | Schwyz | Slalom | 1:31,71 | +0,84 | Benjamin Raich |
3. | 3 marca | 1996 | Schwyz | Kombinacja | 36,03 pkt | +37,07 pkt | Rainer Schönfelder |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1997/1998: 110.
- sezon 1998/1999: 40.
- sezon 1999/2000: 38.
- sezon 2000/2001: 83.
- sezon 2001/2002: 28.
- sezon 2002/2003: 4.
- sezon 2003/2004: 6.
- sezon 2004/2005: 9.
- sezon 2005/2006: 7.
- sezon 2006/2007: 10.
- sezon 2007/2008: 27.
- sezon 2010/2011: 109.
Zwycięstwa w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (slalom)
- Schladming – 28 stycznia 2003 (slalom)
- Yongpyong – 2 marca 2003 (slalom)
- Shiga Kōgen – 8 marca 2003 (slalom)
- Park City – 23 listopada 2003 (slalom)
- Alta Badia – 14 grudnia 2003 (gigant)
- Flachau – 4 stycznia 2004 (slalom)
- Kitzbühel – 23 stycznia 2004 (slalom)
- Adelboden – 7 lutego 2004 (gigant)
- Sestriere – 14 marca 2004 (slalom)
- Kitzbühel – 24 stycznia 2006 (slalom)
- Shiga Kōgen – 11 marca 2006 (slalom)
- Alta Badia – 17 grudnia 2006 (gigant)
- Alta Badia – 16 grudnia 2007 (gigant)
- 14 zwycięstw (10 slalomów i 4 giganty)
Pozostałe miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Lillehammer – 16 marca 2003 (slalom) – 2. miejsce
- Alta Badia – 21 grudnia 2003 (gigant) – 2. miejsce
- Schladming – 27 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
- St. Anton – 15 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
- Sölden – 24 października 2004 (gigant) – 3. miejsce
- Sestriere – 13 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
- Adelboden – 11 stycznia 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 26 lutego 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 3 grudnia 2005 (gigant) – 3. miejsce
- Madonna di Campiglio – 12 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
- Adelboden – 7 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
- Wengen – 15 stycznia 2006 (slalom) – 2. miejsce
- Yongpyong – 5 marca 2006 (gigant) – 2. miejsce
- Hinterstoder – 21 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
- Sölden – 28 października 2007 (gigant) – 3. miejsce
- Reiteralm – 11 listopada 2007 (slalom) – 2. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)]. (ang.)