K Line

Kawasaki Kisen

川崎汽船

Państwo	Japonia
Siedziba	Tokio
Data założenia	5 kwietnia 1919
Forma prawna	Spółka akcyjna
Prezes	Hiroyuki Maekawa
Zatrudnienie	588 (434 na lądzie, 154 na morzu)
Dane finansowe
Przychody	857,2 mld jenów (marzec 2007)
Kapitał zakładowy	39,3 mld jenów
brak współrzędnych
Strona internetowa

Kawasaki Kisen Kaisha (jap. 川崎汽船株式会社 Kawasaki Kisen Kabushiki-gaisha) (znany również pod nazwą K Line) – jedno z większych przedsiębiorstw żeglugowych na świecie. Notowane na giełdach papierów wartościowych w: Tokio, Osace, Nagoi, Fukuoce, Frankfurcie i Brukseli.

Historia

1919–1944

5 kwietnia 1919 roku Kojiro Matsukata zjednoczył 3 przedsiębiorstwa Kawasaki Kisen, Kawasaki Zosen i Kokusai Kisen pod nazwą Kawasaki Kisen Kaisha a od trzech pierwszych liter K Line. Połączone przedsiębiorstwa dysponują 40–50 statkami parowymi i obsługują linie żeglugowe na Atlantyk, Północną i Południową Amerykę, Afrykę, Morze Śródziemne i Morze Bałtyckie. Według danych z Lloyda, nowo utworzone przedsiębiorstwo K Line było na 13 miejscu na świecie w 1926 roku, za innym japońskim przedsiębiorstwem żeglugowym NYK (9 miejsce). Przed wybuchem II wojny światowej K Line dysponuje 36 statkami o łącznym tonażu 260 108 DWT.

1945–1961

Po wojnie z floty zostało tylko 12 statków, o łącznym tonażu 31 111 DWT. Odbudowa floty rozpoczęła się od ponownego wodowania Kiyokakyokawa Maru, który zatonął w czasie wojny. I po otwarciu linii regularnej z Japonii do Bangkoku, wkrótce statki spod znaku K Line wróciły na światowe szlaki żeglugowe. Począwszy od 1957 i budowy tankowca FUJIKAWA MARU armator wszedł na rynek przewozów ropy naftowej, a od 1960 na rynek przewozów rudy, dzięki rudowcowi Fukukawa Maru.

1962–1968

W latach 60' nastąpił spadek przewozów pasażerskich i wiele połączeń przedsiębiorstw żeglugowych. K Line połączył się Iino Kisen Kaisha stając się głównym przedsiębiorstwem w grupie Kawasaki Kisen z kapitalizacją 9 mld jenów. W 1968 pierwszy rejs do Stanów Zjednoczonych, odbył statek kontenerowy Golden Gate Bridge. W tym samym roku ustanowiono też połączenie regularne Japonia-Daleki Wschód / Europa wspólnie z Mearsk Lines z Danii. Rozpoczęto również rozwój statków specjalnych do przewozu samochodów i towarów masowych – samochodomasowiec TOYOTA MARU NO. 1.

1969–1979

W 1969 roku uruchomiono połączenie kontenerowe Japonia / Wschodnia Australia. W 1970 roku ostanowiono serwis kontenerowy na trasie Japonia / Północno-Zachodnie wybrzeże Pacyfiku oraz ukończono budowę pierwszego japońskiego czystego samochodowca (Pure Car Carrier) Toyota Maru No.10. W 1971 ustanowiono w Long Beach terminal kontenerowy International Transportation Service, Inc.. W 1973 roku uruchomiono połączenie kontenerowe Japonia-Daleki Wschód / Nowy Jork. K Line przystąpił do Dalekowschodniej Konferencji Frachtowej (Far Eastern Freight Conference). W 1975 ustanowiono Grupę ACE jako konsorcjum do zarządzania operacjami kontenerowymi na trasie Japonia-Daleki Wschód / Europa.

1980–1995

W 1983 do serwisu wchodzi pierwszy japoński statek do przewozu gazu naturalnego (LNG Carrier) Bishu Maru. W 1986 K Line nawiązuje współpracę z kolejami amerykańskimi i uruchamiają połączenie kontenerowe (Double Stack Train) z Long Beach do Chicago i Nowego Jorku. K Line opuszcza konsorcjum Japonia-Daleki Wschód / Nowy Jork i ustanawia własny serwis okołoziemski (Round the World Service - RTW) z dwoma kierunkami marszu Wschodni (East Bound) i Zachodni (West Bound). Od 1989 roku po utworzeniu zależnej spółki Seven Seas Cruises Co., Ltd., K Line chodzi na rynek przewozów pasażerskich i wycieczkowych. W 1991 z powodu obsługi drogą wodną, zawieszono połączenie kolejowe z Long Beach do Nowego Jorku. W 1994 wprowadzono do eksploatacji szeroki i o niewielkim zanurzeniu węglowiec Corona Ace. Od 1995 roku K Line jest notowany na Tokijskiej giełdzie papierów wartościowych.

1996–2007

W 1996 roku wspólnie z Yang Ming Line z Tajwanu uruchamiają połączenie Japonia-Daleki Wschód / Ameryka Północna oraz Japonia-Daleki Wschód / Europa. W 1997 roku wspólnie z COSCO (Chiny) i Yang Ming Line uruchomiono serwis kontenerowy Trans-Atlantic nazwany w skrócie TASCO. W 1999 roku departament przewozu samochodów otrzymuje certyfikat ISO 9002. W 2000 utworzono pierwszy K Line Logistics Holdings. Uruchomiono nowe serwisy kontenerowe Azja / amerykańskie wschodnie wybrzeże (przez Kanał Panamski), Azja / Morze Śródziemne i Morze Śródziemne / amerykańskie wschodnie wybrzeże. Z połączenia Taiyo Kaiun Kabushiki Kaisha z Kobe Nippon Kisen Kaisha, Ltd. powstaje Taiyo Nippon Kisen Co., Ltd. 2001 powstaje „K” Line Pte Ltd, w Singapurze. Do eksploatacji wschodzi pierwszy over-panamax, statek o rozmiarach większych by wpłynąć do Kanału Panamskiego, o nazwie pierwszego kontenerowca Golden Gate Bridge. W 2002 roku uruchomiono linię kontenerową Europa / Azja / zachodnie wybrzeżę USA, obsługiwaną przez statki o pojemności 5500 TEU. Utworzono spółkę do promocji usług logistycznych K Line Total Logistics, LLC (KLTL) oraz K Line (Japan), Ltd. W 2006 roku wszedł do eksploatacji kontenerowiec o pojemności 8000 TEU Humber Bridge, największy statek kontenerowy wybudowany kiedykolwiek w Japonii. W wyniku połączenia się K Line Air Service, Ltd. i K Logistics, Ltd. powstało K Line Logistics, LTD.

Obecnie K Line należy do pierwszej dwudziestki największych armatorów kontenerowych na świecie oraz dzięki K Line Logistics może świadczyć pełną obsługę logistyczną.

Powiązane przedsiębiorstwa

• „K” Line Travel, Ltd.
• Seven Seas Cruises Co., Ltd.

Linki zewnętrzne

• K Line Logistics
• "K" Line (Singapur). kline.com.sg. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-04)].