Przejdź do zawartości

Julius Schaub

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Schaub
Ilustracja
Benito Mussolini, Adolf Hitler i Julius Schaub (Układ monachijski, 1938)
SS-Obergruppenführer SS-Obergruppenführer
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1898
Monachium

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1967
Monachium

Przebieg służby
Formacja

Schutzstaffel

Stanowiska

Adiutant Adolfa Hitlera (1925–1945)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Medal upamiętniający 9 listopada 1923 (III Rzesza) Krzyż Gdański II Klasy (III Rzesza)

Julius Schaub (ur. 20 sierpnia 1898 w Monachium, zm. 27 grudnia 1967 w Monachium) – adiutant osobisty Adolfa Hitlera, określany złośliwie „totumfackim” Hitlera, SS-Obergruppenführer.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu drogista. Po służbie wojskowej odbytej w okresie I wojny światowej w charakterze sanitariusza, zatrudniony w Głównym Urzędzie Zaopatrzenia Bawarii. Od 1920 członek NSDAP. Aktywny uczestnik puczu monachijskiego w listopadzie 1923. Po nieudanej próbie ucieczki do Austrii uwięziony w więzieniu Landsberg wraz z Adolfem Hitlerem.

Od 1925 adiutant Hitlera, zatrudniony przez niego prywatnie, potem etatowy pracownik osobistej adiutantury Führera.

22 kwietnia 1945 na polecenie Adolfa Hitlera opuścił bunkier pod Starą Kancelarią Rzeszy z poleceniem unicestwienia „pamiątek” po wodzu. Po przybyciu najpierw do mieszkania Hitlera w Monachium, potem zaś do Berghofu opróżnił sejfy Adolfa Hitlera i spalił ich zawartość. Były to głównie szkice architektoniczne, akta, dokumenty strategiczne, książki, akwarele, drobiazgi po Geli Raubal, w tym korespondencję. Wbrew obiegowym opiniom, nie było tam żadnych „pamiętników Hitlera”. Kilkadziesiąt akwareli z Berghofu wykradła ukradkiem i ocaliła przed spaleniem sekretarka Hitlera Christa Schroeder.

27 kwietnia 1945 Schaub spowodował wysadzenie w powietrze pociągu specjalnego Führera ukrytego w tym czasie w Zell am See i Mallnitz w Austrii.

8 maja 1945 zatrzymany w Kitzbühel w Austrii przez agentów kontrwywiadu USA – 36. oddział CIC i internowany przez okres niemal 4 lat. Po zwolnieniu powrócił do zawodu. Został pochowany na Cmentarzu Wschodnim w Monachium.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]