Jewgienij Czazow

Jewgienij Czazow
Евге́ний Ива́нович Ча́зов
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1929 ; Niżny Nowogród
Data i miejsce śmierci	12 listopada 2021 ; Moskwa
	profesor nauk medycznych
	Specjalność: kardiologia
Alma Mater	Kijowski Instytut Medyczny
Instytucja	4 Główny Zarząd przy Ministerstwie Ochrony Zdrowia ZSRR
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jewgienij Iwanowicz Czazow (ros. Евге́ний Ива́нович Ча́зов, ur. 10 czerwca 1929 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 12 listopada 2021 w Moskwie^[1]) – radziecki kardiolog, doktor nauk medycznych, profesor, akademik Akademii Nauk ZSRR, minister ochrony zdrowia ZSRR (1987-1990), Bohater Pracy Socjalistycznej (1978).

Życiorys

W 1953 ukończył Kijowski Instytut Medyczny, później studiował terapię szpitalną u kardiologa A. Miasnikowa w 1 Instytucie Medycznym w Moskwie, gdzie 1956 został kandydatem nauk medycznych, później był pracownikiem naukowym w Instytucie Terapii Akademii Nauk Medycznych ZSRR. W 1963 został doktorem nauk medycznych, w 1965 profesorem, w latach 1965–1967 był dyrektorem Instytutu Terapii Akademii Nauk Medycznych ZSRR, przemianowanego 1967 na Instytut Kardiologii, a 1976 na Instytut Kardiologii Klinicznej im. Miasnikowa, 1967-1986 był szefem 4 Głównego Zarządu przy Ministerstwie Ochrony Zdrowia ZSRR. Podczas pracy stosował leczenie trombolityczne; od 1960 zaczął stosować leki trombolityczne w leczeniu zawałów. Wniósł poważny wkład w rozwój nauki medycznej w ZSRR. W latach 1968–1986 zastępca ministra, a od 17 lutego 1987 do 20 marca 1990 minister ochrony zdrowia ZSRR. Jako główny terapeuta był osobistym lekarzem przywódców ZSRR: Leonida Breżniewa, Jurija Andropowa, Konstantina Czernienki, Michaiła Gorbaczowa, prezydenta Rosji Borysa Jelcyna, i przywódców innych państw. W Księdze Rekordów Guinnessa figuruje jego nazwisko jako lekarza, który leczył 19 przywódców 16 państw. W 1971 został akademikiem Akademii Nauk Medycznych ZSRR, a w 1979 akademikiem Akademii Nauk ZSRR (od 1991 RAN). W 1974 wybrany deputowanym Rady Najwyższej ZSRR (do 1989). Autor ponad 500 prac naukowych, w tym 15 monografii, z dziedziny problemów kardiologii klinicznej. W latach 1981–1982 zastępca członka, a 1982–1990 członek KC KPZR. Honorowy obywatel Niżnego Nowogrodu (26 kwietnia 2009) i Biszkeku. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].

Odznaczenia i nagrody

Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (27 czerwca 1978)
Order Lenina (czterokrotnie - 1969, 1976, 1978 i 1981)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy (10 czerwca 2009)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (12 czerwca 2004)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy (25 października 2014)
Nagroda Leninowska (1982)
Nagroda Państwowa ZSRR (trzykrotnie - 1969, 1976 i 1991)
Nagroda Państwowa Federacji Rosyjskiej (2003)
Nagroda Rady Ministrów ZSRR
Złoty Medal im. Łomonosowa Rosyjskiej Akademii Nauk (2003)
Order Palm Akademickich (Francja)
i inne

Przypisy

Bibliografia

[1] Умер Евгений Чазов, академик РАН и почетный директор НМИЦ кардиологии (ros.)

[2] ЧАЗОВ Евгений Иванович (1929 – 2021)

[1]

[2]