Jean Larregain
| Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 maja 1942 |
| wikariusz apostolski Junnanu | |
| Okres sprawowania |
1939 - 1942 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
8 marca 1913 |
| Nominacja biskupia |
13 czerwca 1939 |
| Sakra biskupia |
29 października 1939 |
| Data konsekracji |
29 października 1939 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Jean Larregain MEP (chiń. 甘有為; ur. 6 stycznia 1888 w Saint-Pée-sur-Nivelle, zm. 2 maja 1942 w Kunmingu) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Junnanu.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]Młodość i prezbiteriat
[edytuj | edytuj kod]Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Bajonnie (po jego zamknięciu przez antyklerykalny rząd w 1907, studiował w Wyższej Szkoły Teologicznej Nay, będącą kontynuacją WSD w Bajonnie), jednak w trakcie nauki przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu, gdzie został przyjęty 17 października 1907. 8 marca 1913 przyjął święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Bajonny, należącym do Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu[1][2].
14 maja 1913 wypłynął na misje do Chin, gdzie został przydzielony do wikariatu apostolskiego Kuejczou. Początkowo uczył się języka mandaryńskiego. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został zmobilizowany i przez kolejne 4 lata był żołnierzem francuskich oddziałów kolonialnych stacjonujących w Tiencinie i Pekinie, gdzie dosłużył się stopnia sierżanta[1].
Po demobilizacji udał się w podróż do Mandżurii, Korei i Japonii, gdzie zapoznawał się z metodami ewangelizacji. Po powrocie do Kuejczou otrzymał okrąg misyjny zamieszkany przez rdzenną ludność niechińską, spokrewnioną z Tajami. Zbudował w nim kościół oraz rozwinął szkoły, katechumenaty i przychodnie. Szczególny nacisk położył na budowę wielu obiektów sanitarnych, w celu zapobieżenia nękającym rejon epidemiom. Pomagał ubogim, zatrudniając ich za dobre wynagrodzenie na plantacjach ryżu. W okresach klęsk głodu rozdawał ryż potrzebującym[1].
Po wybuchu chińskiej wojny domowej w jego okręgu zapanowała anarchia, skutkująca m.in. częstymi grabieżami. Ponadto ks. Larregain długo chorował m.in. na malarię, w związku z czym poprosił o urlop. W 1929 powrócił do Francji. 17 października 1929 otrzymał stanowisko przedstawiciel Chin Południowych w Radzie Centralnej Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu oraz ekonoma seminarium duchownego[1].
Episkopat
[edytuj | edytuj kod]13 czerwca 1939 papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim Junnanu oraz biskupem tytularnym arycandyjskim. 29 października 1939 w bazylice św. Piotra na Watykanie przyjął sakrę biskupią z rąk Piusa XII. Współkonsekratorami byli sekretarz Kongregacji Rozkrzewiania Wiary abp Celso Costantini oraz emerytowany wikariusz apostolski Ugandy Henri Streicher MAfr[2].
W związku z nominacją ponownie wyjechał do Chin. Do stolicy swojego wikariatu - Kunmingu, przybył 7 stycznia 1940. Odbywał wizytacje podległych mu placówek duszpasterskich, edukacyjnych i charytatywnych. Rozwijał szkolnictwo. Zmarł 2 maja 1942 na dur rzekomy[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Jean LARREGAIN. Institut de recherche France-Asie. [dostęp 2024-10-16]. (fr.).
- ↑ a b Jean Larregain [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-10-16] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jean Larregain [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-10-16] (ang.).
- Bishop Jean Larregain. GCatholic. [dostęp 2024-10-16]. (ang.).