Przejdź do zawartości

Jeżatka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeżatka
Atherurus
F. Cuvier, 1829[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – jeżatka azjatycka (Atherurus macrourus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

(bez rangi) incertae sedis
Rodzina

jeżozwierzowate

Rodzaj

jeżatka

Typ nomenklatoryczny

Hystrix macroura Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

4 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Jeżatka[3] (Atherurus) – rodzaj ssaków z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Gambia, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Togo, Benin, Kamerun, Sudan, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Uganda i Kenia; być może Senegal i Tanzania) i Azji (Chiny, Indie, Bangladesz, Mjanma, Laos, Wietnam, Tajlandia i Malezja)[4][5][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 365–600 mm, długość ogona 100–260 mm, długość tylnej stopy 68–80 mm, długość ucha 38–42 mm; masa ciała 1,5–4,3 kg[5][7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1829 roku francuski przyrodnik Frédéric Cuvier w słowniku przyrodniczym o tytule Dictionnaire des sciences naturelles[1]. Oryginalny opis nie obejmował żadnego gatunku, na gatunek typowy wyznaczono jeżatkę azjatycką (A. macrourus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Atherurus (Atherura): gr. αθηρ athēr ‘wąsy, ości u kłosa’; ουρα oura ‘ogon’[8].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][7][4][3]:

Opisano również gatunki wymarłe[10]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Atherurus F. Cuvier, 1829.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b F. Cuvier: Zoologie = Mammalogie. W: C. Sonnini (red.): Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Strasbourg & Paris: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 483. (fr.).
  2. J.E. Gray. On the porcupines of the Older or Eastern Continent, with descriptions of some new species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 15, s. 99, 1847. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 286. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 542. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b E. Barthelmess: Family Hystricidae (Old World Porcupines). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 323–324. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Atherurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-06].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 349. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 127, 1904. (ang.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-14]. (ang.).
  10. J.S. Zijlstra, Atherurus, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-14] (ang.).
  11. H.B. Wesselman, M.T. Black & M. Asnake: Small mammals. W: Y. Haile-Selassie & G. WoldeGabriel (redaktorzy): Ardipithecus kadabba: Late Miocene Evidence from the Middle Awash, Ethiopia. Berkeley (California): University of California Press, 2009, s. 112. ISBN 978-0-520-25440-4. (ang.).
  12. R. Lydekker: Indian tertiary & post-tertiary vertebrata. The fauna of the Kamul Caves. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 4. Cz. 2. Calcutta: Geological Survey Office, 1886, s. 154, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).