Jan Tajchman

Jan Juliusz Tajchman

Data i miejsce urodzenia	21 maja 1929 Krośniewice
Data i miejsce śmierci	29 grudnia 2020 Toruń
profesor nauk technicznych
Specjalność: historia technik budowlanych, konserwacja zabytków architektury
Alma Mater	Politechnika Poznańska
Doktorat	1974
Habilitacja	1989 Politechnika Wrocławska
Profesura	21 listopada 1996
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Bydgoszczy

J. Tajchman (proj.): Nowa część kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła w Ciechocinku

Jan Juliusz Tajchman (ur. 21 maja 1929 w Krośniewicach, zm. 29 grudnia 2020 w Toruniu) – polski architekt specjalizujący się w historii technik budowlanych i konserwacji zabytków architektury.

Życiorys

W 1953 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, po czym podjął pracę jako nauczyciel w technikum budowlanym w Toruniu. W 1955 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W 1962 roku ukończył studia w zakresie konserwatorstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1974 roku, a doktora habilitowanego w 1989 roku na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1996 roku.

W latach 1990–2001 pełnił funkcję kierownika Zakładu Konserwatorstwa, a w latach 1990–1996 dziekana Wydziału Sztuk Pięknych UMK.

Jego prace obejmowały przystosowanie zabytkowych budynków do aktualnych potrzeb, m.in. adaptację Kamienicy Pod Gwiazdą do celów muzealnych w 1969 roku. Pracował też nad dostosowaniem prezbiteriów zabytkowych kościołów do wymogów liturgii posoborowej (m.in. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu oraz kościół pw. św. Walentego w Łążynie). Wykonał projekty rozbudowy neogotyckich kościołów: śś. Piotra i Pawła w Ciechocinku i Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubsku oraz projekty wyposażenia wnętrz: kościoła Zaśnięcia NMP w Sankt Petersburgu i katedry Niepokalanego Poczęcia NMP w Moskwie.

Publikacje

• Nowożytna stolarka okienna w Polsce (1979)
• Stropy drewniane w Polsce: propozycja systematyki (1989, rozprawa habilitacyjna)
• Stolarka okienna (1993, ISBN 83-86334-10-X)
• Aranżacja i wyposażenie zabytkowych prezbiteriów adaptowanych do wymogów liturgii posoborowej: problematyka liturgiczna, konserwatorska i artystyczna (2008, ISBN 978-83-925162-7-9)

Nagrody i wyróżnienia

• 2012 – Medal Za Zasługi dla Miasta Torunia na wstędze

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. inż. Jan Juliusz Tajchman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-24] .
• Biogram na stronie Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK. art.umk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-08)].