Jan Ekiert

Jan Ekiert
Data i miejsce urodzenia	1907 ; Kombornia
Data i miejsce śmierci	1993 ; Paryż
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	postimpresjonizm, abstrakcjonizm

Jan Ekiert (ur. 1907 w Komborni, zm. 20 kwietnia 1993 w Paryżu) − polski malarz postimpresjonistyczny i abstrakcjonistyczny,

Wychowywał się w sierocińcu oo. Michalitów w Miejscu Piastowym, tam poznawał malarstwo za sprawą ucznia Jana Matejki, Jana Narcyza Korybuta Daszkiewicza. 19 września 1939 dostał się do niewoli i w czasie II wojny światowej przebywał w obozach jenieckich. Po wojnie trafił do Francji gdzie studiował m.in. w Académie de la Grande Chaumière. Był związany z Paryżem i emigracją powojenną. Jego prace były często wystawiane w paryskich galeriach. W 1962 roku został wyróżniony nagrodą paryskiej Kultury. Miał pracownię w Montmartre. W 1984 współpracę z nim nawiązało Muzeum Historyczne w Sanoku, które organizowało jego wystawy, a w 1985 artysta przekazał placówce wiele swoich prac^[1]. Ponadto obecnie jego prace znajdują się we francuskich i polskich kolekcjach (m.in. Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu).

Jego żoną była także malarka, Eleonora Reinhold (zm. 1984).

Reprodukcje prac Jana Ekierta wydrukowano w tomiku poezji Janusza Szubera pt. Śniąc siebie w obcym domu z 1997^[2].

Przypisy

↑ Edward Zając. Cenny dar Jana Ekierta z Francji dla Muzeum Historycznego w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34 (361), s. 1, 1-10 grudnia 1985.
↑ Wiesław Banach. Pozostanie w pamięci. Urodziny Poety. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (1505), s. 8-9, 11 grudnia 2020.

Bibliografia

Wiesław Banach. Kiedy artysta odchodzi.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 7 (90), s. 10-11, 19 maja 1993.
Biogram na stronie dylag.pl

[1] Edward Zając. Cenny dar Jana Ekierta z Francji dla Muzeum Historycznego w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34 (361), s. 1, 1-10 grudnia 1985.

[2] Wiesław Banach. Pozostanie w pamięci. Urodziny Poety. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (1505), s. 8-9, 11 grudnia 2020.

[1]

[2]