Przejdź do zawartości

Jadran Ferluga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jadran Ferluga (ur. 13 lutego 1920 w Trieście, zm. 27 stycznia 2004 w Piranie) – słoweński historyk, bizantynolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1940 internowany w południowych Włoszech. Po kapitulacji Włoch w 1943 roku wstąpił do brytyjskiej armii i był oficerem łącznikowym z jugosłowiańskimi partyzantami.

Po wojnie w 1947, rozpoczął studia historyczne na paryskiej Sorbonie. Podczas studiów w Paryżu, był współpracownikiem delegacji Jugosłowiańskiej na paryskiej konferencji pokojowej (1947). Studia ukończył w Belgradzie pod kierunkiem Georga Ostrogorskiego. W 1956 uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Belgradzie. Od 1968 roku wykładał na uniwersytecie w Münsterze, gdzie w 1970 został profesorem. Od 1985 roku na emeryturze.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Vizantiska uprava u Dalmaciji, Beograd, 1957.
  • Byzantium on the Balkans. Studies on the Byzantine Administration and the Southern Slavs from the VIIth to the XIIth Centuries, Amsterdam 1976.
  • L'amministrazione Bizantina in Dalmazia, Venezia 1978.
  • Bizantinska družba in država, Ljubljana 1992.
  • Untersuchungen zur byzantinischen Provinzverwaltung : VI-XIII Jahrhundert : Gesammelte Aufsätze, Amsterdam 1992.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ignacij Voje, Jadran Ferluga – petinsedemdesetletnik, "Zgodovinski časopis" 49 (1995), s. 127-128.
  • Prof. dr. Jadran Ferluga (1920-2004), "Zgodovinski časopis" 58 (2004), s. 207-209.