Jacek Krzaklewski
Jacek Krzaklewski (ur. 8 stycznia 1950 we Wrocławiu[1]) – polski muzyk, gitarzysta, perkusista i kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wywodzi się z wrocławskiego środowiska muzycznego. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 5 lat (gitarowy autodydakta). Uczył się w klasie kontrabasu w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Debiutował jako gitarzysta w zespole Fortony (1966–1968)[2], który w sierpniu 1967 roku nagrywał w PR Wrocław i wziął udział w audycji Grają i śpiewają Fortony w której utwory zostały wyemitowane (zachowała się jedynie moniuszkowska Prząśniczka, która ukazała się na płytowej kompilacji Brzdęk! Instrumentalne przygody bigbitowców, wydanej nakładem GAD Records w październiku 2020 roku[3]). Następnie był perkusistą grupy Pakt (1969–1972)[2]. Kilka lat później powrócił do swojego koronnego instrumentu, grając m.in. w zespołach: Romuald i Roman (1974–1977, 1978)[4], Test (1975)[5], Spisek (1977–1978)[6], Grupa Aleksandra Mazura (1979)[7], Sekstet Zbigniewa Czwojdy (1979), Art Flash (1980–1981)[7][8], Stalowy Bagaż (1981–1982)[2], Banda i Wanda (1982–1986)[9], Nurt (pierwsza połowa lat 90.), a także duety gitarowe z Leszkiem Cichońskim (Take It Easy) i Aleksandrem Mrożkiem z którym współtworzył projekt Blue Necks (1990–1994).
W latach 1989–1991 i 1994–2021, gitarzysta Perfectu – jednej z najpopularniejszych polskich grup rockowych[10]. 5 lipca 1991 roku wystąpił w Sopocie z reaktywowanym Testem podczas koncertu „Trzy Dekady Rocka”[11]. Udziela się także w zespole Joint Venture z którym nagrał w 1996 roku album pt. Kto to wie?.
Ponadto wziął udział w nagraniu dwóch solowych płyt (Woman o woman i Green Colour z 2002), mieszkającego od 1986 roku w Szwecji, Lesława Kota z którym przed laty współtworzył grupę Pakt. Nagrał też dwa albumy we współpracy z Romanem „Pazurem” Wojciechowskim, a są to: Wspomnienie (2013) i Kurza twarz (2016)[12].
Ma na swym koncie także trzy albumy solowe Ulefos Blues z1999[13], Dużo kurzu z 2004[14] i Jeszcze więcej kurzu z 2012[15]. Na pierwszym albumie sam zagrał wszystkie partie instrumentów. W 2019 wraz z Barbarą Łuszczyńską wydał krążek zatytułowany Pod krzakiem[16].
Wieloletni wykładowca w klasie gitary na warsztatach Blues nad Bobrem w Bolesławcu. Bierze udział w jam sessions w klubie Włodzimierza Krakusa Liverpool we Wrocławiu.
We wrześniu 2012 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[17].
Dyskografia solowa
[edytuj | edytuj kod]- Ulefos Blues (1999)
- Dużo kurzu (2004)
- Jeszcze więcej kurzu (2012)
- Pod krzakiem (2019)
Sprzęt
[edytuj | edytuj kod]Gitary
[edytuj | edytuj kod]Wzmacniacze
[edytuj | edytuj kod]- Orange 120 W
- Marshall 1959 (100 W)
Szafy głośnikowe
[edytuj | edytuj kod]- Orange 120 W
- Fender Super Reverb 45 W
- Marshall Combo 50
- Zestaw Diezel Herbert z szafą Marshall 1960
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kalendarium muzyczne [online], zezm.dsw.edu.pl [dostęp 2017-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-19] (pol.).
- ↑ a b c Jacek Krzaklewski. perfect.art.pl. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ Michał Wilczyński: VA – Brzdęk! Instrumentalne przygody bigbitowców. gadrecords.pl. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958–1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 649, 652–653. ISBN 978-83-244-0378-3.
- ↑ Test. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-09-07]. (ang.).
- ↑ Spisek (GAD CD 065, 2017) info: książeczka do płyty.
- ↑ a b CrossRecydywa: Ireneusz „Pióro” Nowacki. crossrecydywa.agataw.pl. [dostęp 2023-09-07].
- ↑ Mieczysław Jurecki: Mieczysław Jurecki – biografia, część 1. jurecki.art.pl. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ Historia zespołu Banda i Wanda. wandaibanda.pl. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ Perfect. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ‘n’ roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- ↑ Roman Wojciechowski. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-09-07]. (pol.).
- ↑ To, co mi gra, czyli muzyczny blog Piotra K.: Ulefos Blues [online], blogspot.com [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Dużo kurzu – Jacek Krzaklewski | Muzyka | Rock | merlin.pl. merlin.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Mystic.pl – Krzaklewski, Jacek „Jeszcze Więcej Kurzu” | CD. pl/product-pol-30507-Krzaklewski-Jacek-Jeszcze-Wiecej-Kurzu.html. [dostęp 2020-12-21]. (pol.).
- ↑ Baśka Łuszczyńska i Jacek Krzaklewski – Pod krzakiem (CD + książka) – Kultowe Nagrania. kultowenagrania.pl. [dostęp 2020-12-21]. (pol.).
- ↑ Jacek Krzaklewski z medalem [online], prw.pl, 27 września 2012 [dostęp 2017-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-11] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 62, 80–81, 94, 102, 168–170, 172–173, 243. ISBN 978-83-63037-19-2.