Przejdź do zawartości

Języki graniczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Języki graniczne
Obszar

Nowa Gwinea

Podział

• języki bewani
• języki taikat
• języki waris

Kody rodziny językowej
Glottolog bord1247
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki graniczne[1] (ang. Border languages) – rodzina języków papuaskich używanych na wyspie Nowa Gwinea, skoncentrowanych na pograniczu Indonezji i Papui-Nowej Gwinei.

Ich klasyfikacja przedstawia się w następujący sposób:

Serwis Ethnologue odnotowuje także język umeda, nieuwzględniany przez inne źródła. Przypuszczalnie chodzi o dialekt języka sowanda[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szymon Huptyś: Języki antypodów : współczesny stan badań nad językami papuaskimi i austronezyjskimi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2014, s. 31. ISBN 978-83-233-3778-2. OCLC 898263549. [dostęp 2024-04-24].
  2. Foley 2018 ↓, s. 384.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]