Język malajski miasta Serui
Obszar | |||
---|---|---|---|
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
bliżej nieustalona, kreolski na bazie malajskiego lub jeden z języków (dialektów) malajskich | |||
Występowanie | |||
Lokalizacja wysp Yapen | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język malajski miasta Serui – regionalna odmiana j. malajskiego papuaskiego, która jest używana w części prowincji Papua w Indonezji. Posługują się nią mieszkańcy miasta Serui i innych miejscowości na wyspach Yapen (Kepulauan Yapen), a także grupy ludności na pobliskim wybrzeżu Nowej Gwinei.
O ile uprawnione jest przypuszczenie, że malajski był w regionie znany już wcześniej, to do ekspansji i wykształcenia dzisiejszej jego formy miało dojść dopiero w XX wieku. Miejscowa ludność najczęściej określa swój język jako bahasa Indonesia, lecz wcale nie jest on tożsamy ze standardowym językiem indonezyjskim[1]. Wykazuje pewne podobieństwa do odmiany wyspy Ambon[2][3], niemniej van Velzen (1995) przypuszcza, że jest bliżej spokrewniony z malajskim wysp Ternate i Tidore[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ludność regionu jest zróżnicowana pod względem językowym, toteż zaistniała wyraźna potrzeba posiadania środka kontaktów międzyetnicznych (lingua franca), zwłaszcza w obliczu wielowiekowych interakcji z grupami z zewnątrz, tradycji handlu niewolnikami i małżeństw mieszanych. Jest prawdopodobne, że pierwotnie malajski został wprowadzony przez lud Biak, który utrzymywał kontakty z Sułtanatem Tidore, a później w XIX w. przez kupców z Chin i południowego Sulawesi. Jednakże można przypuszczać, że znajomość malajskiego pozostawała słabo upowszechniona, aż do momentu wykorzystania tego języka przez holenderskich misjonarzy (którzy przybyli na początku XX wieku), a następnie przez holenderską administrację kolonialną. Do rozpropagowania języka malajskiego na bardziej odległe obszary przyczynił się program Opleiding tot Dorpsonderwizer, którym zainteresowało się wielu członków społeczności Waropen (wskutek czego w lokalnym malajskim zaznaczyły się wpływy języka waropen)[5].
Fonologia
[edytuj | edytuj kod]Ludność zachodniego Yapen (społeczności językowe Woi, Ansus, Pom) głoski nosowe w wygłosie wymawia jako [ŋ]. Inne grupy nie używają [ŋ], jako że fonem ten nie występuje w ich językach etnicznych. Rozróżnienie między /r/ a /l/ jest wyraźniejsze w mowie ludzi wykształconych. Spotykane są następujące różnice względem języka indonezyjskiego: /di/ w miejscu /d͡ʒ/ oraz /ti/, /si/ lub /t/ zamiast /t͡ʃ/ (indonez. /ɡəred͡ʒa/ -> /geredia/; t͡ʃəŋkeh -> /sieŋge/ lub /sieŋke/)[6]. W wygłosie pomija się niektóre głoski (spółgłoski zwarte oraz /h/): /sudah/ -> /suda/, /takut/ -> /tako/; /k/ pomija się tylko w niektórych wyrazach: /balik/ -> /bale/, /sibuk/ -> /sibuk/. W tej odmianie języka konsekwentnie występuje głoska /f/, inaczej niż w wielu innych dialektach malajskiego papuaskiego[7].
Szwa (w języku indonezyjskim: /ə/) ma różne realizacje, niekiedy ze zmianą pozycji akcentu: jako /i/ (/pərˈɡi/ -> /ˈpiɡi/), jako /a/ (/səˈnaŋ/ -> /saˈnaŋ/), jako /o/ (/pəlˈuk/ -> /ˈpolo/), jako /e/ (/t͡ʃəˈpat/ -> /t͡ʃeˈpat/) lub z pominięciem tej głoski (/təˈrus/ -> /ˈtrus/)[8]. Indonezyjskim /ai/ i /au/ odpowiadają głoski /e/ i /o/: /pakai/ -> /pake/, /pulau/ -> /pulo/[9].
Gramatyka
[edytuj | edytuj kod]Morfologia została zredukowana względem standardowego języka malajskiego. Nie istnieją gramatyczne formy strony biernej, a wyrazy podstawowe (bez użycia afiksów) mogą pełnić funkcję czasowników[10]. Używa się mniejszej liczby afiksów derywacyjnych niż w języku indonezyjskim. Poniższe prefiksy czasownikowe mają charakter produktywny:[11]
- ba-/bar- (odpowiada indonez. ber-) – isi „zawartość” -> baisi „zawierać”, ana „dziecko” -> barana „mieć dzieci”;
- ta-/tar- (odpowiada indonez. ter-) – toki „bić” -> tatoki „zostać pobitym”;
- maN- (odpowiada indonez. meN-) – występuje sporadycznie, por.: lawan „versus” -> malawan „sprzeciwiać się”
- baku- (zapożyczenie z języka ternate[12]) – wyraża recyprokalność: pukul „bić” -> bakupukul „bić się”, mayari „uwodzić” -> bakumayari „uwodzić się nawzajem”;
- paN- – tworzy czasowniki nieprzechodnie: malas „niechętny” -> pamalas „nie mieć ochoty”.
Występuje także reduplikacja rzeczowników i czasowników, która pełni różne funkcje: tatawa „śmiać się” -> tatawa-tatawa „śmiać się wielokrotnie”, ronda „przejść się” -> ronda-ronda „spacerować sobie, przechadzać się po okolicy”, ana „dziecko” -> ana-ana „dzieci”, lap „wycierać” -> lap-lap „ścierka”[13].
Większość użytkowników nie czyni rozróżnienia między formami pierwszej osoby liczby mnogiej – inkluzywną i ekskluzywną (indonezyjskie kita i kami), mimo że takie rozróżnienie jest powszechne w językach lokalnych[14].
W konstrukcjach dzierżawczych stosuje się łącznik punya („mieć”, również w skróconej formie pu), a określnik dzierżawczy następuje przed rzeczownikiem określanym. Przykładowo: sa pu spatu – „moje buty”, dosł. „ja” + pu + „but”[15].
Słownictwo
[edytuj | edytuj kod]Malajski miasta Serui różni się od j. indonezyjskiego pod względem leksykalno-semantycznym. Istnieje grupa słów, którym przypisano bardziej pojemne znaczenia, a niektóre wręcz zmieniły swój sens w porównaniu z indonezyjskim:[16]
- kumis („wąsy”) ma dodatkowe znaczenia: „broda, włosy na klatce piersiowej, bokobrody”
- motor („motor, motocykl”) ma dodatkowe znaczenia: „łódź motorowa”, „ryby dwudyszne”
- indonezyjski czasownik bunuh „zabijać” odpowiada lokalnej formie bunu, która znaczy również „wyłączyć (urządzenie)”
- panggayu to czasownik „wiosłować” (indonez. pengayuh to rzeczownik „wiosło”), „wiosło” to natomiast dayung (co już nie znaczy „wiosłować”, inaczej niż w j. indonezyjskim).
Istnieje spora grupa słów, które nie są spotykane w standardowym indonezyjskim:[17]
- bia – „skorupa” (por. indonez. kerang)
- tete – „dziadek” (por. indonez. kakek)
- soa-soa – „iguana” (por. indonez. biawak)
- caparuni – „pozbawiony ładu” (zapożyczenie z malajskiego ambońskiego, por. indonez. berantakan)
- rica – „papryczka chili” (por. indonez. lombok)
- kaskado – „świerzb” (por. indonez. kudis)
- lolaro/olaro – „mangrowiec” (por. indonez. pohon bakau)
- duri babi – „jeżowiec” (por. indonez. bulu babi)
- molo – „nurkowanie na bezdechu”
- sema – „czarownik”
- koming – „rdzenny Papuas”
- tai yakis – wykrzyknienie wyrażające opór
- mayari – „uwodzić”
- bilolo – „pustelniki (skorupiaki)”.
Występują zapożyczenia z języka holenderskiego, języka portugalskiego, innych odmian języka malajskiego oraz języków regionalnych:
- testa – „głowa” (port. testa)
- kadera – „krzesło” (port. cadera)
- spir – „mięsień” (niderl. spier)
- firkan – „kwadrat” (niderl. vierkant)
- boswesen – „wydział leśnictwa” (niderl. boswezen).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 313.
- ↑ Kluge 2014 ↓, s. 21.
- ↑ Donohue 2003 ↓, s. 2. [...] Serui Malay, which shows more similarities with Ambon Malay.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 315. [...] probably more closely related to Tidorese or Ternatan Malay.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 312–314.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 316.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 317–318.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 319–320.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 318–319.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 321–323.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 321, 323–325.
- ↑ Paauw 2009 ↓, s. 237–238.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 321, 322, 325.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 326.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 327–328.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 328–330.
- ↑ van Velzen 1995 ↓, s. 330–333.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Angela Johanna Helene Kluge: A grammar of Papuan Malay. Utrecht: LOT, 2014, seria: LOT Dissertation Series 361. ISBN 978-94-6093-143-7. OCLC 879432112. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
- Paul van Velzen: Some notes on the variety of Malay used in Serui and vicinity. W: Connie Baak, Mary Bakker, Dick van der Meij (red.): Tales from a concave world : liber amicorum Bert Voorhoeve. Leiden: Projects Division, Department of Languages and Cultures of South-East Asia and Oceania, Leiden University, 1995, s. 311–343. ISBN 90-73006-06-6. OCLC 33827245. (ang.).
- Scott H. Paauw: The Malay contact varieties of eastern Indonesia: A typological comparison. The State University of New York at Buffalo, 2009. OCLC 6002898562. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
- Mark Donohue: Papuan Malay. Singapore: National University of Singapore, 2003. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).