Język kewa
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
100 tys. (2000)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Glottolog | kewa1250 | ||
| WALS | kew | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kewa – język papuaski używany w prowincji Southern Highlands w Papui-Nowej Gwinei. Należy do grupy języków engańskich w ramach postulowanej rodziny transnowogwinejskiej.
Dzieli się na trzy główne dialekty: wschodni, zachodni i południowy (erave)[2]. Łącznie posługuje się nimi 100 tys. osób[1][3]. Ethnologue rozpatruje je jako odrębne języki[1].
Dysponuje rozbudowanym rejestrem pandanowym[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kewa, East, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.)., David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kewa, West, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.)., David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Erave, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Karl Franklin: The Kewa Language Revisited. 2011-12, seria: GIALens: Electronic Notes Series 5(2). [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 44.
- ↑ Franklin 1972 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K.J. Franklin: A Grammar of Kewa, New Guinea. Canberra: Department of Linguistics, School of Pacific Studies, Australian National University, 1971, seria: Pacific Linguistics C-16. DOI: 10.15144/pl-c16. OCLC 628871. (ang.).
- Karl J. Franklin. A Ritual Pandanus Language of New Guinea. „Oceania”. 43 (1), s. 66–76, 1972. DOI: 10.1002/j.1834-4461.1972.tb01197.x. (ang.).
- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–196, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).