Józefa Bojanowska
portret Józefy Bojanowskiej | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
aktywistka feministyczna, działaczka społeczna, wydawczyni, publicystka |
Narodowość | |
Stanowisko |
dyrektorka |
Pracodawca |
Pierwsza Szkoła Przemysłowa Żeńska w Warszawie |
Józefa Bojanowska herbu Junosza, (ur. 15 kwietnia 1873 w Gostyniu[1], zm. 20 kwietnia 1945 w Zielonce) – polska feministka, mówczyni, publicystka, działaczka społeczna, założycielka licznych organizacji kobiecych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła Uniwersytet Latający. Założyła pierwszą w Warszawie introligatornię, w której mogły pracować kobiety. Była bliską współpracownicą Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit. Wraz z nią prowadziła Czytelnię Naukową dla Kobiet przy Nowym Świecie, obok cukierni Bliklego. Zainicjowała „Kursy niedzielne rysunkowe”, „Szkołę niedzielną dla pracownic” oraz „Wakacje dla szwaczek”.
W roku 1905 została członkinią Komitetu Obywatelskiego pod przewodnictwem Bolesława Prusa. W latach 1905–1907 działaczka Związku Polskiego Równouprawnienia Kobiet. Wraz z Kuczalską-Reinschmit zakładała lokalne oddziały Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich w 1907 roku. Publikowała w „Kurierze Codziennym”, „Kurierze Warszawskim”, „Nowej Gazecie”, „Ogniwie” i „Sterze”. Od 1910 roku przejęła wydawanie „Steru”, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia redaktorki naczelnej Kuczalskiej-Reinschmit.
Podczas I wojny światowej prowadziła społeczną, kobiecą szwalnię dla żołnierzy, a w 1915 roku zaczęła organizować kursy maturalne dla kobiet przy Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich, które miały ułatwić maturzystkom wstęp na uniwersytety. Wraz z Kuczalską-Reinchmit walczyła o przyjmowanie kobiet na wyższe uczelnie. W 1919 roku Bojanowska została dyrektorką pierwszej Państwowej Szkoły Przemysłowej Żeńskiej w Warszawie. W 1926 roku współzałożyła stowarzyszenie Służba Obywatelska, którego celem była działalność kobiet na rzecz społeczeństwa obywatelskiego i wyszkolenie kobiecych kadr dla państwa polskiego. Bojanowska pełniła funkcję przewodniczącej koła warszawskiego.
Zmarła 20 kwietnia 1945 roku w schronisku dla nauczycielek w Zielonce, gdzie jest pochowana[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2016-01-20].
- ↑ Romana Pachucka: Pamiętniki z lat 1886-1914. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1958, s. 137.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Cecylia Walewska: W walce o równe prawa. Nasze bojownice. Warszawa: Kobieta Współczesna, 1930, s. 22-29.
- Bojanowscy herbu Junosza
- Kobiety – członkinie partii politycznych i organizacji społecznych w II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Gostyniu
- Ludzie związani z Warszawą
- Polscy działacze społeczni
- Polscy dziennikarze
- Polskie feministki i feminiści
- Polskie sufrażystki
- Urodzeni w 1873
- Zmarli w 1945
- Absolwentki i absolwenci Uniwersytetu Latającego