Józef Jarzębski

Józef Ludwik Jarzębski
Data i miejsce urodzenia	18 września 1878 ; Nieborów
Data i miejsce śmierci	4 marca 1955 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	skrzypek, pedagog muzyczny
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Ludwik Jarzębski (ur. 18 września 1878 w Nieborowie, zm. 4 marca 1955 w Warszawie) – polski skrzypek i uznany pedagog muzyczny^[1].

Życiorys

Był synem Feliksa i Konstancji z Klattów^[2]. Studiował w Konserwatorium Warszawskim skrzypce u E. Stillera i S. Barcewicza, kontrapunkt u Z. Noskowskiego. Dyplom uzyskał w 1899. Studiował później eksternistycznie w Konserwatorium Petersburskim (dyplom 1905). W tym okresie uczył w klasie skrzypiec szkoły muzycznej w Tambowie. Od 1908 grał w orkiestrze Moskiewskiego Teatru Operowego. Pracę pedagogiczną kontynuował w Astrachaniu i Żytomierzu.

Po powrocie do Polski w latach 1918–1939 był profesorem Warszawskiego Konserwatorium. W latach 1946–1955 prowadził klasę skrzypiec w PWSM w Warszawie. Wykształcił wielu wybitnych skrzypków, takich jak Grażyna Bacewicz, Zenon Bąkowski, Wacław Niemczyk, Stefan Rachoń, Eugenia Umińska, Tadeusz Wroński, Tadeusz Zygadło.

Grażyna Bacewicz poświęciła Jarzębskiemu pierwszą część 3 karykatur na orkiestrę skomponowanych w 1932^[3].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera PPRK-1-149)^[4].

↑ Marek Lebioda: Encyklopedia Muzyczna. T. 4: hij. Warszawa: PWM. ISBN 83-224-0453-0.
↑ Józef Jarzębski. Nieobecni. Znajdź groby swoich bliskich. [dostęp 2015-04-02].
↑ MałgorzataM. Gąsiorowska MałgorzataM., Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 55, 57, 449, ISBN 978-83-224-0547-5 .
↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF JARZĘBSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-04] .
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.